<p style="margin-bottom: 0cm;">Η <span data-scayt_word="ταλαντούχα" data-scaytid="1">ταλαντούχα</span> <span data-scayt_word="ηθοποιός" data-scaytid="3">ηθοποιός</span> μας <span data-scayt_word="αποκαλύπτεται" data-scaytid="5">αποκαλύπτεται</span> <span data-scayt_word="μέσα" data-scaytid="7">μέσα</span> από <span data-scayt_word="το" data-scaytid="9">το</span> <span data-scayt_word="δικό" data-scaytid="11">δικό</span> της <span data-scayt_word="παραμύθι" data-scaytid="13">παραμύθι</span>.</p>
Η ταλαντούχα ηθοποιός μας αποκαλύπτεται μέσα από το δικό της παραμύθι.Μια φορά κι ένα καιρό...
Ήταν ένα κοριτσάκι που ήθελε από τα έξι του να γίνει ηθοποιός. Και στο τέλος τα κατάφερε. Και τα πάω καλά στη δουλειά μου, με θέλει και τη θέλω. Αυτό είναι το δικό μου παραμύθι.
Έχει μάγισσα;
Όχι, δεν έχει μάγισσες. Δεν θέλω χέρι βοηθείας από μάγισσες και θεούς. Ο Θεός είναι μέσα μας.
Έχει πρίγκιπα;
Δεν υπάρχει παραμύθι δίχως πρίγκιπα για μια κοπέλα. (γέλια)
Και πώς τα πας μαζί του;
Προσπαθώ, όπως όλοι μας. Οι σχέσεις είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Και μετά λέμε για την οικονομική κρίση. Και με τις σχέσεις τι έχουμε κάνει;
Πού είναι ο πύργος σου; Στο σπίτι σου, στο δρόμο, στη σκηνή;
Ο πύργος μου είναι μέσα μου. Τον κουβαλάω όπου και αν πάω, γι' αυτό και νιώθω καλά και ασφαλής παντού.
Με τι αρχίζει η μέρα σου;
Με ένα καλό πρωινό και καφέ. Χαζεύω λίγο τηλεόραση, διαβάζω και μετά βγαίνω έξω. Απολαμβάνω πάντως να ξυπνάω νωρίς. Μόνο όταν έχω παράσταση ξυπνάω αναγκαστικά αργά. Επειδή κοιμάμαι και αργά.
Και με τι τελειώνει;
Μετά την παράσταση δεν μπορείς να κοιμηθείς αμέσως. Πρέπει πρώτα να χαλαρώσω. Βλέποντας ταινίες ή βγαίνοντας έξω με φίλους. Και πάντα κάνω έναν μικρό απολογισμό - πώς πέρασα, πώς αισθάνθηκα.
Τα χρώματα της ζωής σου;
Η ζωή μου ξεκίνησε ασπρόμαυρη και τώρα είναι έγχρωμη. Είναι συμπτωματικό που τώρα φοράω μαύρα (γέλια).Το καλοκαίρι φοράω έντονα χρώματα, το χειμώνα σκούρα. Δεν ξέρω τι συμβολίζει το μαύρο. Κάτι βαρύ φαντάζομαι!
Πρόσωπο, σώμα, φωνή. Με ποιο εκφράζεσαι περισσότερο;
Γενικά εκφράζομαι με το σώμα και κυρίως με τα χέρια. Έχω και έντονη φωνή. Από παιδί πάντως εκφραζόμουν έντονα. Η δουλειά με έκανε ακόμη πιο έντονη. Μάλλον παράγινα.
Τα όνειρά σου;
Απλά πράγματα. Να έχω υγεία και ανθρώπους κοντά μου. Αυτά με κάνουν ευτυχισμένη. Για την υγεία μου, ασκούμαι, προσέχω τη διατροφή μου και, εντάξει, ξέρω ότι το κάπνισμα δεν βοηθάει. Θα το κόψω, αλλά αργότερα. Για να κρατήσεις τους ανθρώπους σου, πρέπει να είσαι ανοιχτός, να θέλεις να επικοινωνήσεις. Ξέρω ότι αυτό είναι δύσκολο πια, γιατί όλοι είναι κλεισμένοι στον μικρόκοσμό τους και στα προβλήματα τους. Πράγμα που δεν οδηγεί πουθενά.
Τα ταξίδια του μυαλού;
Έντονα. Από παιδί φαντάζομαι διάφορα πράγματα. Αλλά πια είναι και μέρος της δουλειάς μου, την τροφοδοτεί.
Τα πραγματικά;
Αισθάνομαι πλούσια όταν έχω τη δυνατότητα να ταξιδεύω. Να κάτι που θα ήθελα στη ζωή μου: Να έχω μια «γενναία» πιστωτική κάρτα και να ταξιδεύω. Και να μην μου ανήκει τίποτε υλικό. Να μη σε κρατάει τίποτε, πουθενά. Και να δίνεσαι στους ανθρώπους. Αυτό είναι για μένα η απόλυτη ευτυχία.
Και τα ταξίδια της σκηνής;
Είναι υπέροχα. Ταξιδεύεις μέσα από τους ρόλους, από το κοινό που περιμένει να τους πεις την ιστορία, να το συγκινήσεις, να το κάνεις να γελάσει.
Ποιες είναι οι αναμονές σου; Τι περιμένεις;
Δεν περιμένω κάτι, ζω την κάθε μέρα όπως έρχεται. Η αναμονή σε κάνει να μην ζεις το παρόν. Σαν να μεταφέρεις την ζωή σου στο μέλλον. Και το μέλλον είναι αβέβαιο.
Και οι απολαύσεις σου;
Ένα τσιγάρο, ένας ωραίος καφές, να κάνεις έρωτα, μια ωραία κουβέντα, ένα καλό φαγητό, να γελάς. Μου αρέσει πολύ να γελάω. Τρελαίνομαι να συναντάω έξυπνους ανθρώπους με χιούμορ.
Οι απογοητεύσεις σου;
Όταν οι άλλοι με κατηγορούν χωρίς να συνειδητοποιούν ότι αυτοί φταίνε. Όταν μου πετάνε τα δικά τους προβλήματα, αυτό με απογοητεύει.
Οι ικανοποιήσεις σου;
Οι περισσότερες έρχονται από τη δουλειά μου. Όταν το κοινό αγκαλιάζει την παράσταση και έρχεται μετά στο καμαρίνι και μου λέει “μπράβο” ή μου δίνει μια αγκαλιά. Τότε αισθάνομαι παγόνι. Όχι στο χειροκρότημα. Θα ήθελα οι παραστάσεις να τελειώνουν στη σιωπή. Για να συνεχίζονται οι σκέψεις. Και ότι έχουν να μου πουν να μου το πουν με λόγια.
Ο φόβος;
Υπάρχει πάντα μια ανασφάλεια, αλλά νιώθω αισιόδοξη. Μεγαλύτερο φόβο πάντως θα ένιωθα αν δεν είχα ανθρώπους να με αγαπάνε, παρά αν δεν είχα χρήματα.
Η χαρά;
Χαρά παίρνω από την ίδια την ζωή. Δεν υπάρχει τίποτε πιο σημαντικό από την ίδια τη ζωή και τους ανθρώπους της.
Ο έρωτας;
Με τον έρωτα χάνεις τον έλεγχο, ανεβαίνεις στα ύψη για να βρεθείς μετά στα Τάρταρα. Μεγαλειώδης και ζητιάνος. Γι' αυτό και όταν είμαστε ερωτευμένοι είμαστε σε πανικό. Γιατί δεν το ελέγχουμε. Έτσι αισθάνομαι και για τη δουλειά μου. Ξεκινάω μια πρόβα και δεν ξέρω που θα με βγάλει. Ίσως αυτό να είναι ο έρωτας.
Η επιθυμία;
Είναι ανθρώπινο να έχεις επιθυμίες, αρκεί να μην έχουν μείνει στο παρελθόν ή να μην προσβλέπουν στο μέλλον. Εγώ είχα ζήσει για πολύ καιρό κολλημένη στο παρελθόν χάνοντας πολλές φορές το παρόν μου. Και δεν έχουμε τίποτε άλλο εκτός από το τώρα.
Και τι κάνεις εδώ και τώρα;
Είμαι χαρούμενη που έχω πρόβα στην Ευρυδίκη και που σε λίγο θα έχουμε πρεμιέρα στο θέατρο Πορεία. Στην αρχή με έπιασε πανικός. Αλλά η ζωή είναι αλλού. Στους ανθρώπους. Κι εγώ είμαι ζωντανή, είμαι 30 χρονών και έχω όλη τη ζωή μπροστά μου.
Το Κόρα από πού βγαίνει;
Το πλήρες όνομα μου είναι Cora-May, που σημαίνει Κορίτσι του Μάη. Όσο για το Cora σημαίνει Περσεφόνη. Και υποδύομαι την Ευρυδίκη.
Info: Η Κόρα Καρβούνη πρωταγωνιστεί στην παράσταση Ευριδίκη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου μαζί με τους Λαέρτη Μαλκότση, Κώστα Γάκη, Γιάννη Νταλιάνη, Σωκράτη Πατσίκα, Νεφέλη Μαρκάκη και Ελένη Μπούκλη. (Θέατρο Πορεία, έως 17/2/ 2013).
Επίσης, συμμετέχει στη νέα ταινία του Μενέλαου Καραμαγγιώλη J.A.C.E. που προβάλλεται τώρα στους κινηματογράφους.
