Ο Νίκος Κοντομήτρος ξεχωρίζει όσα είδε, δοκίμασε, άκουσε και ευχαριστήθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε.
Σε μία καθημερινότητα που αναδομείται on repeat, υπάρχουν μερικά σταθερά ραντεβού. Παντός καιρού. Το ραντεβού μας με τον πολιτισμό, την τέχνη, τη γεύση, το design, την αισθητική. Τη συνάντηση με το #theaftertaste, το οποίο κάθε εβδομάδα ξεχωρίζει τα καλύτερα από όσα συμβαίνουν στην πόλη που δεν σταματά να (ανα)γεννάται μέσα από την ύπαρξη της.
Είδαμε:
Τη Μαριχουάνα της Μαμάς στο Θέατρο Ήβη. Ανάμεσα στα υπόλοιπα μη συζητήσιμα χαρίσματά του, ο Νομπελίστας Ντάριο Φο διακρίνεται για την ικανότητα του να διηγείται σοβαρά μηνύματα μέσα από μία χιουμοριστική ματιά και αντιστρόφως. Η πολυμήχανη Σμαράγδα Καρύδη πατά στο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό και φυτρώνει – ίσως και κυριολεκτικά – μία ξεκαρδιστική κωμωδία με ουσία στη σκηνή του Θεάτρου Ήβη. Η μαριχουάνα της μαμάς είναι η καλύτερη. Και εμείς δεν θα το αρνηθούμε.
Είναι, όμως και γλυκιά – όπως αποδίδεται επί λέξει στα ελληνικά το δημιούργημα του σπουδαίου κυρίου Φο. Ανεπιτήδευτα αστεία στο σώμα της, τρυφερή στην ουσία της. Αρκεί να ξέρεις ή να είσαι σε διάθεση να διαβάσεις το κείμενο πίσω από τις λέξεις που εντέχνως τοποθετούνται σε προτάσεις δημιουργώντας πλήρες νόημα. Και γεννώντας κυρίως γέλιο. Δεν είναι και πολλές οι απολαυστικές κωμωδίες στη φετινή κατά τ' άλλα πλουραλιστική θεατρική σεζόν.
Η μαριχουάνα της μαμάς σε παρασύρει από το (faux) άρωμά της, σε γοητεύει με τις ευφυείς ατάκες της, σε φέρνει πιο κοντά στο σήμερα μέσα από τη σύγχρονη σκηνοθετική ματιά και τα γερά ερείσματα σε ένα θεατρικό κείμενο κλασικό και μία απόδοση φιλελεύθερη. Σε κερδίζει με την αυθεντικότητά της. Και το μελωδικά ενορχηστρωμένο πινγκ – πονγκ ανάμεσα σε Σμαράγδα Καρύδη και Τάκης Παπαματθαίου, μία κόρη και έναν πατέρα που για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην αποφασίζουν να μετατρέψουν το σπίτι τους σε μία πελώρια φυτία μαριχουάνας και να εμπορευτούν την καλλιέργεια τους σε γείτονες και συγγενείς που κάπως ζορίζονται με τα άγχη και τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται στην αρχή.
Η κατάσταση περιπλέκεται όταν επί σκηνής εμφανίζεται ο "Λουίτζι", ο γιος της περίτεχνης μαμάς, τον οποίο υποδύεται ο Γιώργος Νούσης. Ακολουθούν αλλεπάλληλες χιουμοριστικές ατάκες, κωμικοτραγικές καταστάσεις, ανατρεπτική μουσική και εκπλήξεις, όπως παραδείγματος χάρη οι χαμένοι στο σύμπαν της απαγορευμένης ουσίας Διαμαντής Αδαμαντίδης και Χάρης Χιώτης. Όλα όσα συνθέτουν μία καθαρόαιμη old school φαρσοκωμωδία. Στα αδιαμφισβήτητα ατού της παράστασης, οι ερμηνείες των ηθοποιών και η μουσική, η οποία μετατρέπει το θεατρικό σε ένα μικρό μιούζικαλ.
Για να σε προλάβω, η παράσταση δεν συνιστά προσπάθεια απενοχοποίησης της μαριχουάνας. Το καταλαβαίνεις από το σεναριακό twist που κορυφώνεται λίγο πριν από το φινάλε – μία σκηνή ευαίσθητη και εκφραστική, όπως ακριβώς η αγάπη που θρέφει μία μητέρα για τον γιο της. Τη σκηνοθεσία και τη δραματουργική επεξεργασία υπογράφει η Σμαράγδα Καρύδη, ενώ τη μετάφραση ο Ευδόκιμος Τσολακίδης. Μία σημαντική υπενθύμιση ότι ένα έργο μπορεί να κρύβει διαχρονικά μηνύματα - πρακτικά και σημερινά – χωρίς να αναφέρεται στην εποχή μας. Απολαύστε υπεύθυνα.
Δοκιμάσαμε:
Το νέο μενού του Dirty Sanchez. Είναι φρέσκο, όπως οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιεί στην κουζίνα του. Ευδιάθετο, όπως η ατμόσφαιρα που σου δημιουργεί από την πρώτη στιγμή που εισέρχεσαι. Σημερινό, όπως η διακόσμηση του. Μεθυστικό, όπως τα κοκτέιλ που έχει δημιουργήσει για λογαριασμό του ο Μανώλης Λυκιαρδόπουλος. Ιδανικό, δηλαδή, για να σου προσθέσει μία γερή Fiesta νότα στα απογεύματα και τα βράδια σου.
Το Dirty Sanchez δεν είναι το κλασικό μεξικάνικο που έχουμε συνηθίσει. Δεν νομίζω ότι θέλει να γίνει κιόλας. Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να ξεχωρίσει στην απαιτητική εστιατορική σκηνή του Ψυχικού. Σήμερα, λοιπόν, αποφάσισε να φρεσκάρει το μενού του και να πειραματιστεί σε μονοπάτια γνωστά με νέες τεχνικές και πρακτικές. Στην κουζίνα, ο Σπύρος Μαυροειδής κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Παίζει με νέα υλικά, τεστάρει την αντοχή και την ποιότητά τους, τα συνδυάζει σε ένα καλά ισορροπημένο μενού με πραγματικά πολλές επιλογές – για δείπνο, συνοδευτικά του ποτού σου, bits & beats όσο το βράδυ κυλά. Και το σημαντικότερο: τοποθετεί τη δική του δημιουργική πινελιά σε γνωστά λατινοαμερικάνικα πιάτα φέρνοντας στο τραπέζι πρωτότυπες γευστικές προτάσεις.
Ας περάσουμε στο απολαυστικό κυρίως. Από τα πρώτα πιάτα ξεχωρίζουν οι εθιστικές Patatas Bravas με λιωμένο τυρί, σάλτσα Brava Chipotle και Sour Cream – τις λάτρεψα -, το Queso Fundido μία ανάλαφρη κρέμα τυριών με πικάντικο chorizo, σχοινόπρασο και chili pepperis, το Chili Con Carne, αλλά και το δροσιστικό Ceviche Aguachile με λαβράκι, γαρίδα, κινόα και πολλά ακόμη καλά συνδυασμένα συστατικά. Αν σου αρέσουν οι καυτερές γεύσεις, τότε δεν γίνεται να μην ενδώσεις στην Tostada Beef με φιλέτο μοσχάρι tartare, αβοκάντο, κρέμα wasabi, ραπανάκι, κάπαρη και νότες λάιμ για την απαραίτητη αντίθεση.
Οι σαλάτες, χορταστικές και θρεπτικές, συνδυάζουν στοιχεία μοντέρνας και μεξικάνικης κουζίνας, όσο τα Tacos και τα Fajitas σε προσκαλούν στον δικό τους Ted Mex χορό με διαφορετικά σώματα και γεμίσεις. Και ακόμη δεν φτάσαμε στα κυρίως. Στα Highlights αυτής της κατηγορίας, εντάσσεται το Pollo al Pastor με την ελαφρώς πικάντικη του εσάνς και το Ossobuco Beef Barbacoa με τις Pardon πιπεριές να δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα. Γλυκό φινάλε με ανάλαφρη Pavlova. Πριν ολοκληρώσεις το dinner σου, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στις θεϊκές chimichagas – είχα ακούσει τα καλύτερα από πολλούς, άρα είχαμε ανεβασμένες προσδοκίες. Και δεν διαψεύστηκαν. Κάθε άλλο. Κάθε μπουκιά ένα μικρό ποίημα που ο ουρανίσκος μου ζητά ακόμη και τώρα που με διαβάζεις.
Last but not least, αν σου αρέσει η ολιστική διασκέδαση - όπως εμένα -, κράτησε στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι κάθε Παρασκευή και Σάββατο τη διασκέδαση αναλαμβάνουν οι Son Latinos στο μουσικό σκέλος της παρτιτούρας και οι La Tamba στο χορευτικό. Arriba La Fiesta!
Ξεχωρίσαμε:
Μία MW πρωτοβουλία. Ο Γιάννης Καρακάσης είναι από τις προσωπικότητες στον χώρο του κρασιού που δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι Master Of Wine. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, το νέο του εγχείρημα να μην σχετίζεται με τον ελληνικό αμπελώνα, εκείνον που αγαπά και τον αγαπάει. Σε μία αμφίδρομα μεθυστική σχέση. Μετά το βιβλίο του The Wines of Santorini, το οποίο ήταν υποψήφιο για τα André Simon Awards, καταγράφει όλα τα νέα και τις εξελίξεις που συμβαίνουν τώρα στο ελληνικό κρασί και εκδίδει online το ετήσιο report Greek Wine Explained 2024. Το report είναι γραμμένο στα Αγγλικά, ώστε η γλώσσα να μην αποτελεί εμπόδιο στην επικοινωνία του ελληνικού κρασιού παγκοσμίως.
Το Report είναι 116 σελίδες και χωρίζεται σε δύο ενότητες. Στην ενότητα Greek Wine Explained περιλαμβάνονται νέα και εξελίξεις του ελληνικού κρασιού τη χρονιά που μας πέρασε, αφιέρωμα στις προκλήσεις των αμπελώνων από Παλαιά Κλήματα, ανασκόπηση της αμπελουργικής χρονιάς του 2023, συνέντευξη με το Νίκο Καρατζά έναν από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες οινοποιούς, καθώς και λίστες νέων αλλά και ανερχόμενων οινοποιείων, value for money προτάσεις και κρασιά που ξεχωρίζουν. Στην ενότητα In Depth αναλύονται σε βάθος το Ασύρτικο, η Μαυροδάφνη και η ζώνη της Αιγιάλειας. Τα θέματα αυτά θα αλλάζουν κάθε χρόνο. Στο τελευταίο κεφάλαιο υπάρχουν πληροφορίες για όλες τις ελληνικές ποικιλίες, όπως τις αναφέρει πλέον ο εθνικός κατάλογος, και θα εμπλουτίζεται χρόνο με το χρόνο. Το report είναι διαθέσιμο online στο greatgreekwines.com.
