Το vintage διαμέρισμά της στην Κυψέλη έχει το retro στυλ που αγαπάμε.
H Άντζελα Λιαρίκου γεννήθηκε στον Καναδά από Έλληνες γονείς, μεγάλωσε στο Μόντρεαλ και εκεί σπούδασε αρχιτεκτονική. Μετά το πανεπιστήμιο μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της εργασιακής της εμπειρίας ως αρχιτέκτονας και interior designer. Eκείνη την εποχή το Βερολίνο ένα απίστευτο μέρος για τους αρχιτέκτονες, μια πόλη που βρισκόταν σε φάση μετάβασης και ανανέωσης, παρόμοια με αυτό που συμβαίνει τώρα στην Αθήνα.
Πάντα ήθελε να περάσει λίγο χρόνο στην Ελλάδα, οπότε όταν αγόρασε το διαμέρισμά της στην Κυψέλη το 2018 και ολοκλήρωσε την ανακαίνιση, αποφάσισε ότι ήταν η ιδανική στιγμή να μετακομίσει στην Αθήνα. Και αυτό τελικά συνέβη τον Μάρτιο του 2020, λίγο πριν το πρώτο lockdown. Η καραντίνα έφερε ατελείωτο περπάτημα στις γειτονιές του κέντρου και μαγεύτηκε από την άγρια αντιπαράθεση κτιρίων και ερειπίων δίπλα σε πολυκατοικίες ή σε κάποιο όμορφο Bauhaus κτίριο. Έβλεπε τόσα πολλά εγκαταλελειμμένα και ετοιμόρροπα κτίρια και γοητεύτηκε από αυτό το vintage flair που χαρακτηρίζει την πόλη, την ρετρό τυπογραφία των επιγραφών στα καταστήματα, τις εισόδους και τα λόμπι των πολυκατοικιών της δεκαετίας του '60, τις λεπτομέρειες των μεταλλικών θυρών και γενικά το άγριο κολάζ όλης αυτής της κτιριακής ουσίας. Έτσι άρχισε να φωτογραφίζει με το τηλέφωνό της. Παράλληλα αναζητούσε ακίνητα για φίλους από το Βερολίνο. Έβλεπε πολλά σπίτια και συνέχιζε να ζωγραφίζει. Έτσι δημιουργήθηκε ο λογαριασμός @athens _ mon_ amour.
Το σπίτι της, που την κράτησε τελικά στην Ελλάδα, βρίσκεται στην Κυψέλη, στην καρδιά μιας από τις παλαιότερες, μποέμικες και μοναδικές πραγματικά πολυπολιτισμικές γειτονιές της Αθήνας. Τα 13ο τ.μ ανακαινίστηκαν με μια σύγχρονη ματιά αλλά με σεβασμό στο αυθεντικό αθηναϊκό στυλ.
Η αυθεντική, vintage ταπετσαρία, τα πλακάκια μπάνιου της δεκαετίας του '60, οι μαρμάρινοι νιπτήρες της κουζίνας και τα ξύλινα δάπεδα ψαροκόκαλο, είναι τυπικά στοιχεία που κοσμούσαν τα περισσότερα κτίρια αυτής της εποχής. Αν και ήταν άκαρπο να ξηλωθεί η ταπετσαρία και τα αυθεντικά πλακάκια του μπάνιου, οι επεμβάσεις αυτές ήταν απαραίτητες για να γίνουν νέες ηλεκτρικές καλωδιώσεις και υδραυλικές εργασίες. Οι τοίχοι που χώριζαν τους τρεις κύριους χώρους διαβίωσης, κατεδαφίστηκαν για να δημιουργηθεί ρευστότητα μεταξύ των δωματίων και να εισέλθει περισσότερο φως.
Ορισμένα από τα έπιπλα που άφησε πίσω του ο προηγούμενος ιδιοκτήτης, όπως το κάπως μονότονο,ντουλάπι του μπουφέ, αποσυναρμολογήθηκαν, επανασχεδιάστηκαν και βάφτηκαν, προσδίδοντάς τους νέα ζωή: στην προκειμένη περίπτωση, η κίτρινη συρταριέρα."
Η Άντζελα αγαπάει το οργανωμένο χάος και το φως της Αθήνας και την ελαφρότητα της ύπαρξης που δημιουργεί αυτό το φως. Θέλει να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τη θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκονται αυτά τα κτίρια με το ένδοξο παρελθόν που σταδιακά καταρρέουν. Μέσα από το λογαριασμό της δείχνει την πόλη μέσα από τα δικά της μάτια. Ένα είδος ερωτικής επιστολής προς την Αθήνα.
@athens _ mon_ amour
