Η ηθοποιός μίλησε στο madamefigaro.gr για την "επιστροφή στην κανονικότητα"
Η Νεφέλη Κουρή δεν επιθυμεί να επιστρέψουμε στην κανονικότητα που γνωρίζαμε μέχρι τώρα και έχει μερικούς καλούς λόγους γι' αυτό. Η ταλαντούχα ηθοποιός μίλησε στο madamefigaro.gr για τη ζωή στην καραντίνα, τον ρόλο της ως γονέας και τη δυσκολία του να κρατήσεις ένα παιδί στο σπίτι και φυσικά την κατάσταση που επικρατεί στο καλλιτεχνικό στερέωμα.
Λίγο πριν το lockdown: Συμμετείχα σε δύο θεατρικές παραστάσεις: "Πόλεμος και Ειρήνη" σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και στην παράσταση "Μαρίκα" σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια στο θέατρο Χώρα.
Από όλο αυτό το διάστημα που έμεινα σπίτι: Κρατάω τις όμορφες στιγμές με την κόρη μου γεμάτες ατέλειωτο παιχνίδι, αγκαλιές, χορούς, τραγούδια και παραμύθια.
Ο ρόλος του γονέα εν μέσω καραντίνας: Αυτό που είχα στο μυαλό μου κατά τη διάρκεια της καραντίνας ήταν να μην περάσω στο παιδί το άγχος, την αγωνία, το φόβο και την απογοήτευσή μου για όλη αυτή την κατάσταση. Επίσης, είναι πολύ δύσκολο να έχεις ένα μικρό παιδί και να πρέπει να μείνει μέσα στο σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προσπαθούσα συνεχώς να κάνω δημιουργικά πράγματα όπως ζωγραφική, πλαστελίνες, μαγειρέματα, κουκλοθέατρο και άλλα πολλά που ποτέ φυσικά δεν είχα την ευκαιρία και τον χρόνο να κάνω μαζί της. Αυτό ήταν και το δώρο της καραντίνας.
Το mini playlist που περιγράφει την κατάσταση που βιώνουμε: Νομίζω πως θα είχε αρκετή κλασική μουσική όπως Beethoven, Vivaldi, Chopin. Επίσης, θα είχε σίγουρα τα αγαπημένα μου soundtrack από τις ταινίες του Kieślowski, τη Μπλε ταινία και τη Διπλή ζωή της Βερόνικα, σε μουσική του Preisner. Θα είχε όμως οπωσδήποτε Μάνο Χατζιδάκι, όπως και Ray Charles, Billie Holiday, Βίκυ Μοσχολιού, Fairuz και Βαμβακαρη.
Τα βιβλία της καραντίνας: Διάβασα ένα υπέροχο βιβλίο. Το Confiteor του Jaume Cabré.
Η τέχνη εν μέσω πανδημίας: Οι καλλιτέχνες βρίσκονταν ανέκαθεν σε μια αμήχανη και υποτιμημένη θέση. Αυτό το επιβεβαίωσε και η αδιαφορία της κυβέρνησης και των αρμόδιων υπουργείων εν μέσω πανδημίας, που σχεδόν απαξίωσε κάθε μορφή τέχνης χωρίς να ενδιαφερθεί για την τύχη και το μέλλον της. Ευτυχώς, έγιναν μεγάλες και συγκινητικές "επαναστατικές" κινήσεις από πολλούς καλλιτέχνες οι οποίοι διεκδικούν το αυτονόητο. Να ληφθούν επαρκή μέτρα τα οποία προστατεύουν και καλύπτουν οικονομικά και όχι μόνο όλους τους ανθρώπους που εργάζονται στους τομείς της τέχνης.
#SupportArtWorkers: Φυσικά και συμμετέχω σε αυτή την ενότητα του καλλιτεχνικού στερεώματος και ενισχύω με κάθε τρόπο την πρωτοβουλία αυτή. Πρέπει να μιλήσουμε, να φωνάξουμε, να διεκδικήσουμε να απαιτήσουμε αυτά που μας αξίζουν και δικαιούμαστε έτσι ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με αξιοπρέπεια τη δουλειά και τη ζωή μας.
Social media: Η σχέση μου με τα social media θα έλεγα ότι είναι κάπως τυπική. Τα χρησιμοποιώ για να επικοινωνώ, να ενημερώνομαι και κάποιες φορές με βοηθούν στη δουλειά μου. Παρόλα αυτά πιστεύω πως θα μπορούσα να ζήσω και χωρίς αυτά
"Όχι στην επιστροφή στην κανονικότητα": Συντάσσομαι κι εγώ με τους 200 καλλιτέχνες και τους επιστήμονες από όλο τον κόσμο που απευθύνουν έκκληση εναντίον μιας "επιστροφής στην κανονικότητα" μετα την πανδημία, στην εφημερίδα Le Monde, αφού η οικολογική καταστροφή, η ρύπανση, η άνοδος της θερμοκρασίας κτλ. επιβάλλει μια ριζική και βαθιά αναθεώρηση του στοίχου των αξιών και της οικονομίας σε παγκόσμια κλίμακα. Ιδιαίτερα για την την υπερχρεωμένη χώρα μας η λεγόμενη "επιστροφή στην κανονικότητα " είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη φυγή χιλιάδων νέων ανθρώπων σε ξένες χώρες με την τεράστια ανεργία ,την άνιση κατανομή του εισοδήματος ,τους μειωμένους προϋπολογισμούς για τον πολιτισμό ,τη δημόσια παιδεία και το δημοσίου σύστημα υγείας που επιτέλους συνειδητοποίησαν ότι πρέπει να ενισχυθεί. Προσβλέπω λοιπόν σε μια εγρήγορση της κοινωνίας με την ευκαιρία αυτής πανδημίας (που προφανώς δεν κάνει διακρίσεις) για εμάς και για τις γενιές που έρχονται.
