Η κάμερα κλειστή, η καρδιά ανοιχτή. Βρεθήκαμε στο show με το οποίο η Τάμτα αλλάζει την κλασική αθηναϊκή νυχτερινή διασκέδαση. Μπορεί ό,τι εκπληκτικό συμβαίνει στο Smut να μένει μεταξύ μας, εμείς πάντως σου μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
Κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω ότι ένας καλλιτέχνης – νέος ή καταξιωμένος – παρουσιάζει κάτι φρέσκο και καινοτόμο στη νυχτερινή ζωή μίας πόλης που αν γνωρίζεις τα μυστικά της, τότε ξέρεις και να περνάς μετά τα μεσάνυχτα καλά, σκέφτομαι ότι θα παρακολουθήσω ένα show, του οποίου το καλλιτεχνικό DNA δεν έχει ουσιαστικά ανανεωθεί, απλά προσθέσει μερικές – μικρές στον αριθμό – πινελιές. Στην περίπτωση, όμως, της Τάμτα η ισχυρή – δεν πέφτει εύκολα έξω – διαίσθηση μου είχε αντίθετη άποψη.
Διαβάστε επίσης: Στο Smut, η Τάμτα αισθάνεται ελεύθερη
Είναι βράδυ Παρασκευής. Κάπου ανάμεσα στις 23:00 με τις 00:00. Περπατάω σε έναν δρόμο από τον οποίο έχω καιρό να διαβώ. Καταλαβαίνω ότι φτάνω στο Smut, το πιο γνωστό queer club της Αθηνάς, από τη μουσική. Κλείνω το GPS, ακολουθώ τον ρυθμό και τον κόσμο που έχει μοιραστεί ανάμεσα σε εκείνους που αφήνουν jackets, overshirts, κάθε λογής πανωφόρια και όσους βρίσκονται στην είσοδο για το απαραίτητο scanning εισιτηρίου. Είμαι εκεί. Σχεδόν εντός. Μου ζητάνε το κινητό – όχι το νούμερο μου για φλερτ, αν και στο SMUT μπορείς να κάνεις και αυτό, αλλά την ίδια τη συσκευή. Η κάμερα καλύπτεται με ειδικό sticker – η βιντεοσκόπηση μέρους του show απαγορεύεται και περιέργως – όλοι υποτάσσονται – σε αυτόν τον πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα κανόνα. Είμαι μέσα.
Σε ένα σύμπαν σχεδόν μυσταγωγικό με μοναδικό συνοδοιπόρο την techno μουσική που ο DJ σερβίρει για Welcome Drink. Μαύρο και κόκκινο χρώμα σε led αποχρώσεις εναλλάσσονται στο πρόσωπο, το σώμα, τον χώρο όσο οι ειδικοί του μπαρ σού ετοιμάζουν το ποτό που θες. Ε, αυτό είναι όντως ένα νέο welcome drink. Στο Smut κινείσαι. Δεν μένεις στάσιμος. Αφήνεις τον ρυθμό να σε παρασύρει από τη μία πλευρά στην άλλη σχεδόν αβίαστα και να φτάσεις λίγο πιο κοντά στο booth – στην καρδιά μίας βραδιάς που έχει βάλει τικ σε όλα τα κουτάκια που ορίζουν το καλή. Δεν τα σκέφτεσαι. Έχεις χαλαρώσει και πραγματοποιήσει το καλύτερο warm up πριν η Τάμτα εμφανιστεί.
Ο DJ σταματά. Τα φώτα χαμηλώνουν. Συνομιλείς με δύο γνωστούς που με έναν μυστήριο τρόπο θα συναντήσεις εκεί – δεν θεωρείται τυχαία talk of town. Τα φώτα ανάβουν ξανά. Ο ρυθμός του Identity Crisis, πολλά υποσχόμενος, προετοιμάζει την είσοδο της Τάμτα. Είναι εδώ. Με τα χαρακτηριστικά κόκκινα μαλλιά – δεν ξέρω αν ο σκοπός τους είναι αυτός, αλλά στον κινηματογράφο και την εικαστική τέχνη το κόκκινο είναι συνώνυμο της επαναστατικής διάθεσης, της αλλαγής. Η ίδια πάντως την έφερε. Χωρίς να περάσει κρίση ταυτότητας, όπως σε πιστή μετάφραση αποδίδεται το τελευταίο της album (σ.σ. Identity Crisis), το οποίο κυκλοφόρησε το περασμένο καλοκαίρι από τη Minos Emi.
Το πρώτο μέρος του σόου της αποτελείται κυρίως από τραγούδια που βρίσκεις εντός του Identity Crisis. Έχει electro pop / techno καρδιά. Αισθάνεσαι natural high – όπως η ίδια στην Αυταπάτη (σ.σ. τραγούδι νούμερο τρία στο άλμπουμ), ότι όλα αλλάζουν όσο το beat του Identity Crisis – ποιος θα φέρει την αλλαγή, σε παρασύρει στον ρυθμό και υπνωτίζει εθιστικά τον εγκέφαλό σου. Έχει κάτι το ανεξήγητο η γοητεία της Τάμτα. Αυτό μου αρέσει, όμως, πάνω της, Η διάθεση της να πειραματιστεί στον ήχο, στην εμφάνισή της, χωρίς να αλλοιώσει την ουσία της. Είναι δίπλα μου. Η Τάμτα ελίσσεται στον χώρο σαν ένα αερικό και ξάφνου μπορεί να βρεθεί μπροστά σου. Ο Bill Roxenos στο Creative κομμάτι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Έχει συναντηθεί σωστά μαζί της και μαζί μας.
Η διάθεση παραμένει στον ίδιο χορευτικό ρυθμό με το "Θάρρος ή αλήθεια” να λειτουργεί ως μετάβαση στις μεγαλύτερες της επιτυχίες μέχρι σήμερα – τις έχει πειράξει λίγο, φρεσκάρει και φέρει στα μέτρα του ήχου που της αρέσει να κάνει τώρα. Λίγο, όμως. Μία πινελιά ανανέωσης, άλλωστε, είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη. Οι μπαλάντες της δεν απουσιάζουν – για κοίτα με στα μάτια, υπάρχουν κομμάτια, τα ρυθμικά της επίσης - Φταις, μα δεν με ξανακαίς, οι μεγαλύτερες της επιτυχίες τα τελευταία έτη ούτε – Sex with your ex, senorita, Ν.Ε.R.O., ούτε τα δικά της αγαπημένα – τη στιγμή που άρχισε να ψιθυρίζει το Creep των Radiohead παραλίγο να δακρύσω.
Αυτό που κάνει η Τάμτα στο Smut δεν θα το δεις πράγματι πουθενά αλλού. Έχει ρυθμό, κέφι, αισθητική, δημιουργική τρέλα, καλλιτεχνική ταυτότητα, ύπαρξη. Μία ζωή που δίνει χτύπο σε όποιον βρίσκεται εκεί. Δεν είναι εύκολο να καταφέρνεις κάτι τέτοιο ούσα για δύο ώρες στη σκηνή. Η Τάμτα, όμως, το κάνει να φαίνεται. Ίσως και αυτή να είναι η μεγαλύτερη της επιτυχία. Και επιβεβαίωση πως όταν κάνεις κάτι όπως το έχεις οραματιστεί, τίποτα στο τέλος δεν μπορεί να πάει στραβά. Η σκηνογραφία φέρει την υπογραφή του Κωνσταντίνου Χαλδαίου, την επιμέλεια στα φώτα ο Βαγγέλης Μούντριχας, ενώ τον ήχο φροντίζει ο Γιάννης Βένιος.
Δεν είναι τυχαίο ότι το σαγηνευτικά μυσταγωγικό – με αυτή την dark, αλλά cool ιεροτελεστία – show της έχει ήδη αποκτήσει αρκετούς repeaters – άτομα που πήγαν, βίωσαν και αποφάσισαν να πάνε ξανά. Θα γίνω ένα από αυτά. Το υποσχέθηκα – κυρίως στον εαυτό μου. Και εγώ τις υποσχέσεις μου τις κρατώ. Έλα, λοιπόν, στον ρυθμό μαζί της. Στο μέρος που όλοι έρχονται πιο κοντά στον άλλον.
Υ.Γ. Μετά το φινάλε του one Tάμτα show, ακολουθεί closing DJ Set με ακόμη περισσότερο χορό. Αρκεί να σου πω ότι ενώ υπολόγιζα να φύγω κατά τις 3 και κάτι, έφτασα σπίτι μου 5:30.
Το επόμενο ραντεβού της Τάμτα είναι προγραμματισμένο για την Παρασκευή 26 Απριλίου με Opening DJ Set από τη Miss Trouli και Closing από τον Jeth Vanger. Εισιτήρια εδώ. See you around!
Info
Smut Athens
Βατσαξή 4, Αθήνα
