Σε μία καθημερινότητα που αναδομείται on repeat, υπάρχουν μερικά σταθερά ραντεβού. Παντός καιρού. Το ραντεβού μας με τον πολιτισμό, την τέχνη, τη γεύση, το design, την αισθητική. Τη συνάντηση με το #theaftertaste, το οποίο κάθε εβδομάδα ξεχωρίζει τα καλύτερα από όσα συμβαίνουν στην πόλη που δεν σταματά να (ανα)γεννάται μέσα από την ύπαρξη της.
Είδαμε:
Το ανεπανάληπτο The Doctor. Υπάρχει ένας αλάνθαστος – για εμένα – παράγοντας με βάση τον οποίο συνειδητοποιώ αν και πόσο - ποιοτική και ποσοτική μέτρηση – με ενθουσίασε μία παράσταση. Αυτό που αισθάνομαι μετά το χειροκρότημα. Οι σκέψεις που χορεύουν στο μυαλό μου, οι εικόνες που μένουν και επιμένουν, το συναίσθημα που δεν αφήνει ανόθευτη τη λογική. Ευτυχώς. Στα δικά μου μέτρα, μία καλή θεατρική παράσταση είναι εκείνη που σε προβληματίσει και σε αγγίζει. Τρυφερά σαν χάδι, ορμητικά σαν χείμαρρος. Το ευφυές The Doctor είναι κάτι παραπάνω από μία καλή παράσταση.
Μία τρίωρη – σχεδόν – διάρκειας ακτινογραφία της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας. Με τα διαχρονικά της προβλήματα, εκείνα που χαρακτηρίζουν μόνο τις χώρες του πρώτου κόσμου (first world problems), τα ατού, τους προβληματισμούς που διαπνέουν νεότερες και παλαιότερες γενιές. Όλους εμάς. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο πολυβραβευμένος συγγραφέας και σκηνοθέτης έχει συνθέσει από την – πλεονεκτική – θέση του εξωτερικού παρατηρητή ένα σύμπαν ρεαλιστικό, σύγχρονο, τμήμα της καθημερινότητας που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε. Στο The Doctor δεν υπάρχουν αυταπάτες. Οι ουτοπίες κατακερματίζονται και η αλήθεια αποκρυσταλλώνεται μέσα από γεγονότα, αποφάσεις, ενέργειες.
Το διαχρονικό δίλημμα ιατρικής πρακτικής και θεσμοθετημένης ηθικής, σύγχρονες αμφιταλαντεύσεις, συναισθηματικά αδιέξοδα, η δυσχερής πάλη ανάμεσα στο κοινωνικά ορθό και το επιθυμητό μετουσιώνονται σε μία παράσταση με κινηματογραφική σκηνοθετική προσέγγιση, μουσική δόνηση, εκκωφαντικό παλμό. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου είναι μία ευφυής σκηνοθέτις. Με σπουδές, αξιοσημείωτη κληρονομιά, πολιτιστικό DNA, άποψη. Χαρακτηριστικά, τα οποία κατορθώνει να ενορχηστρώσει στη φετινή σας απόπειρα ύστερα από αρκετή δουλειά και έρευνα. Με τη σημερινή της οπτική, η διάκριση ανάμεσα στα βιολογικά φύλα εξαλείφεται απαλά με τους άντρες να υποδύονται γυναικείους ρόλους και αντιστρόφως, οι λευκοί έγχρωμους και αντιστρόφως σε μία αρμονική παρτιτούρα. Η θρησκεία και η επιστήμη μάχονται και πάλλονται όσο το φαινόμενο του #cancelculture – η εγκληματική αυτή τάση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης – εναλλάσσει τη σκηνοθετική σκυτάλη με το Bullying και την αποδοχή.
Επί σκηνής, η Στεφανία Γουλιώτη επιβεβαιώνει σε κάθε της κύτταρο τον προσδιορισμό της κορυφαίας ερμηνεύτριας. Τα λόγια σωματοποιούνται στην άφθαρτη από ατέλειες ύλη της. Η ενσάρκωση του ρόλου της φαινομενικά απόλυτης Dr. Ruth δεν θα μπορούσε να κουμπώσει σε καλύτερο πομπό. Η ταλαντούχα κυρία Γουλιώτη αλλάζει διαθέσεις, συναισθήματα, πρόσωπα, ρούχα, στάση σώματος, κινείται και μαζί της κινεί και την ματιά του θεατή όσο η νόηση του παραμένει προσηλωμένη στο έργο που εκτυλίσσεται ενός πάντα κατάμεστου Αμφιθεάτρου. Και όχι αδίκως.
Δοκιμάσαμε:
Ένα Green Park μενού. Δεν πίστευα ποτέ ότι το στο κέντρο της Αθήνας θα μπορούσε να ανθίσει μία όαση. Μέχρι τη στιγμή που την επισκέφτηκα. Το Green Park Athens της οικογένειας Σταθοκωστόπουλου είναι ανάσα, οξυγόνο σε μία πόλη και περιοχή που σε ορισμένα της σημεία δυστυχώς τα στερείται. Ένας χώρος σύγχρονος με διαχρονική κομψότητα, στέρεες γαστρονομικές και διακοσμητικές βάσεις, ανεπιτήδευτη προσιτή πολυτέλεια. Μία όαση σύγχρονου lifestyle στους κόλπους του Πεδίον του Άρεως.
Ευρύχωρο και φιλόξενο, το Green Park Athens σε υποδέχεται με χαλαρή διάθεση, υψηλό μουσικό παλμό διά χειρός ενός μοντέρνου DJ και εκλεκτό κρασί επιλεγμένο από τις δεκάδες ετικέτες που συναντάς στη λίστα και τους καταλόγους του. Ας περάσουμε, όμως, στο κυρίως της δικής μας υπόθεσης: το φαγητό. Στην κουζίνα, ο έμπειρος σεφ Σπύρος Ασίμης – αν δεν έχεις συγκρατήσει το όνομά του, τον έχεις σίγουρα γευτεί στην ειδυλλιακή Ιθάκη της Βουλιαγμένης - , ενορχηστρώνει ένα comfort μενού σε μία Fine Dining διάσταση. Με απλά λόγια, εξαιρετικές πρώτες ύλες σε δημιουργίες, στις οποίες ο σεφ ισορροπεί ανάμεσα στο καθημερινό και το επίσημο πετυχαίνοντας κάτι αρκετά απαιτητικό: να κάνει τα δύσκολα να φαίνονται εύκολα και τα σύνθετα, απλά.
Ακόμη και η πιο μίνιμαλ γευστική πρόταση, κρύβει στην καρδιά της μαγειρικές διεργασίες, στο σώμα των οποίων συναντάται εμπειρία και καινοτομία. Οι σαλάτες του Green Park είναι δροσιστικές, όπως ο εξωτερικός του χώρος με τα – φαντάζουν πελώρια – πεύκα του, με την Caesar's να σερβίρεται στην πιο uptempo και αναζωογονητική της εκδοχή. Το μοσχαρίσιο καρπάτσιο είναι ισορροπημένο με την πίκλα σιναπόσπορου, τα βότανα και το αγριοράπανο να ηρεμούν την υφή και την επίγευση που αφήνει στον ουρανίσκο. Η τάρτα μανιταριών είναι μία μικρή προ – κυρίως ευχάριστη έκπληξη – ειδικά για εμένα που τα μανιτάρια δεν συγκαταλέγονται στις τροφές που απολαμβάνω ιδιαίτερα. Ποιος, όμως, μπορεί να τους αντισταθεί όταν συμπορεύονται με κρέμα αγκινάρας, γραβιέρα και βαλσάμικο;
Από τα main plates ο σολομός είναι τρυφερός στη ψυχή του και τραγανός στο περίβλημά του με την κρούστα να ροκανίζεται αρμονικά σε κάθε μπουκιά. Ιδιαίτερα έξυπνο το twist κινόας σε σχήμα ντολμαδακίου και το τουίλ σουπιάς, ευδιάκριτο, μεν αρμονικό δε. Το φιλέτο μοσχαριού απολαμβάνεται καλύτερα σε medium rare συνθήκη με τα σπαράγγια να ανεβάζουν τη θερμοκρασία και τη διάθεση. Το φινάλε είναι γλυκό και προσωπικά ένα από τα αρτιότερα που έχω δοκιμάσει τη φετινή χρονιά: η μους καραμέλας αφήνεται ελεύθερη σε μία τραγανή βάση εσπρέσο με την τελική κρέμε να ολοκληρώνει μελωδικά μία βραδιά που στο Green Park Athens δεν είναι απλά ένα ακόμη Dinner, αλλά μία ολιστική εμπειρία γαστριμαργικής ψυχαγωγίας.
Ξεχωρίσαμε:
Μία ταξιδιάρικη γαστρονομική πρωτοβουλία. Το να γευτείς αυθεντική γαλλική κουζίνα στην Αθήνα δεν είναι κάτι (πολύ) δύσκολο. Το να καταφέρεις, όμως, να μεταφέρεις την ελληνική παραδοσιακή γεύση στην καρδιά της πόλης του Φωτός δεν είναι σίγουρα κάτι απλό. Και κάτι που μπορούν να υλοποιήσουν με σύνεση, σεβασμό, μαεστρία αρκετοί. Το Mandarin Oriental, Costa Navarino το κάνει πράξη. Από τις 26 Φεβρουαρίου έως τις 2 Μαρτίου, 2024, το εστιατόριο Oliviera του Mandarin Oriental, Costa Navarino ενώνει τις δυνάμεις του με το Camélia του Mandarin Oriental, Paris, για ένα απαράμιλλο γευστικό take over με την ελληνική παράδοση στο επίκεντρο.
Γευσιγνωσία ελαιολάδου κορωνέικης ποικιλίας και φρεσκοψημένο ψωμί με ρίγανη, σαρδέλες ντολμά αλά πολίτα, κανελόνι με χταπόδι στιφάδο, ριζότο γεμιστά και φιλέτο λαβράκι σελινάτο, επιδόρπια με βάση το μέλι, την κηρήθρα, το Crémeux από κατσικίσιο τυρί, ελληνικό γιαούρτι, λάιμ, λευκή σοκολάτα, παγωτό γιαούρτι και παντεσπάνι αμυγδάλου συνθέτουν ένα μενού με ελληνικό DNA σε παριζιάνικη διάθεση και τοποθεσία. Ενορχηστρωτής καταξιωμένος chef Bertrand Valegeas, λάτρης της Μεσσηνίας και της Ελλάδας. Bon Appetit!
Μία νέα σπουδαία ελληνική ταινία. Δεν χρειάστηκε πολλή προσπάθεια για να με κερδίσει. Το "Άκουσε Με" (Listen) σε αγγίζει από το πρώτο σεκόντ, από την πρωταρχική λήψη με την οποία το τρέιλερ αρχίζει. Με φόντο ένα νησί που μόνο ως τοπίο διακοπών δε μοιάζει, η Μαρία Ντούζα ιχνογραφεί την ελληνική επαρχία σε μια σύγχρονη συγκινητική ιστορία για τη μοναξιά και την ανάγκη επικοινωνίας και αποδοχής. Η υπόθεση κινείται σε αυτόν τον ρυθμό: μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, η κωφή έφηβη Βαλμίρα, αναγκάζεται να φύγει από το ειδικό σχολείο της στην Αθήνα και να επιστρέψει στο αποκομμένο νησί του πατέρα της. Εκεί, βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της απομόνωσης και του ρατσισμού – όχι μόνο εξαιτίας των προκαταλήψεων του χωριού, αλλά κυρίως των δικών της. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η ταλαντούχα και αισθαντική Ευθαλία Παπακώστα. Από τις 29 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους με την υπογραφή του Cinobo.
