Σε μία καθημερινότητα που αναδομείται on repeat, υπάρχουν μερικά σταθερά ραντεβού. Παντός καιρού. Το ραντεβού μας με τον πολιτισμό, την τέχνη, τη γεύση, το design, την αισθητική. Τη συνάντηση με το #theaftertaste, το οποίο κάθε εβδομάδα ξεχωρίζει τα καλύτερα από όσα συμβαίνουν στην πόλη που δεν σταματά να (ανα)γεννάται μέσα από την ύπαρξη της.
Είδαμε:
Νέους και παλιούς "Μηχανόβιους" δίπλα στη θάλασσα. Είχα πολύ καιρό να βρεθώ στο Cine Φλοίσβος - ίσως και μερικά χρόνια. Μία πρόσκληση, όμως, από την Tanweer και την ομάδα του Davlas PR με οδήγησε στον θερινό κινηματογράφο με την αλλιώτικη ενέργεια για την avant premiere της ταινίας "Οι Μηχανόβιοι", μία κινηματογραφική απόπειρα που αν και σε πρώτη ανάγνωση δημιουργεί την εικόνα της ανταπόκρισης αποκλειστικά σε άντρες, εν τέλει ακουμπά με διάθεση ride or die σε smooth νοοτροπία - μπορεί και όχι - τους πάντες.
Βασισμένοι στο φωτογραφικό λεύκωμα του ιδιοφυΐούς Danny Lion, μία πρώτη ύλη που συνήθως δύσκολα μπορεί να μεταλλαχθεί σε σεναριακή βάση για σινεματικές δημιουργίες - ο Jeff Nichols το τόλμησε και το πέτυχε, οι "Μηχανόβιοι" αγγίζουν τις τρυφερές και τις ρεαλιστικές πτυχές μίας φαινομενικά αυτόνομης ομάδας που εξελίσσεται αυτόνομα, πολλές φορές στο περιθώριο μίας κοινωνίας που την αποστρεφέται, την αποδοκιμάζει, την τοποθετεί μακριά από τη σφαίρα της καθημερινότητας της πλειοψηφίας. Τοποθετημένη στη δεκαετία του '60 στους δρόμους των Η.Π.Α., αυτή η ιδιότυπη κοινότητα προσπαθεί να βρει τον δικό της κώδικα επιβίωσης και ορατότητας. Στην προσπάθεια αυτή, κάνει λάθη, υπερβολές, κινείται στο φάσμα της υποκουλτούρας του δρόμου - η ταινία ασκεί με τον τρόπο της κριτική σε ακραία περιστατικά, απρόβλεπτα και υπερβολικά ακόμη και για τις δικές τους west side story αρχές.
Το σημαντικότερο, όμως, δημιουργούν ανθρώπινες σχέσεις, τίμιες και ουσιαστικές. Όπως αυτή που προκύπτει ανάμεσα στον Benny και την Jane, όταν η θηλυκός πόλος του δυαδικού σχήματος βρίσκεται σε μία pub μην περιμένοντας ότι θα γοητευτεί από κάποιον. Ταυτόχρονα, όμως, παρουσιάζονται και σχέσεις εξουσίας αντρικές, οι οποίες ακροβατούν ανάμεσα στη φιλία και τη μάχη για την εξουσία της αγέλης - οι νόμοι της επιβίωσης κυριαρχούν και ο πιο ισχυρός διατηρεί τη θέση του.
Στην αφήγηση και την οπτική του, ο Jeff Nichols παρουσιάζεται εξελιγμένος - στο σενάριο συνυφαίνονται δραματικές μα και ευφυώς χιουμοριστικές στιγμές, διατηρώντας στο ζενίθ τη σπουδαία ικανότητα του να αφηγείται ιστορίες πολύπλοκων και παρεξηγημένων ανθρώπων χωρίς υπερβολικές και διάθεση διδαχής. Tom Hardy, Austin Butler, Jodie Comer σε ένα επιτυχημένο κράμα ερμηνείας και ηρώων. Μία ιστορία με αντρικούς πρωταγωνιστές αφηγημένη από την οπτική της γυναίκας. Άλλωστε, when a loves a woman... Στους κινηματογράφους από την Tanweer.
Δοκιμάσαμε:
Το πρώτο μενού του ολόφρεσκου Bungalow 7. Περπατάω. Από την πρώτη στιγμή που άνοιξα την grande πόρτα της νέας ένδοξης εποχής των θρυλικών Αστεριών, έχω εντοπίσει τον προορισμό μου. Η διαδρομή, όμως, προβλέπεται εξίσου εντυπωσιακή. Και είναι. Διασχίζοντας αργά – μόνο έτσι μπορείς να μεταβολίσεις τη διακοσμητική και αρχιτεκτονική ευδαιμονία που απλόχερα εκτείνεται δίπλα σου, αποκωδικοποιείς την προσωπικότητα του νέου επιχειρηματικού εγχειρήματος της οικογένειας Παπαθεοχάρη εναρμονίζοντας το "είναι" με την αύρα σου. Κάθε βήμα συμπορεύεται με εσωτερικό διάλογο σε επιτυχημένη ενορχήστρωση με τη χαλαρή διάθεση που ο DJ – δεν είναι το ίδιο πρόσωπο κάθε φορά – γεννά μέσα από τις μουσικές του επιλογές.
Έχω ανάμεικτα συναισθήματα – ευτυχώς, στην τροχιά των απολαυστικά θετικών. Εξηγούμαι. Αφενός, δεν θέλω να στερηθώ ούτε δευτερόλεπτο την ξεκάθαρα σαγηνευτική, μυστηριωδώς ερωτική θεά που έχει αιχμαλωτίσει την όρασή μου από το πρώτο δευτερόλεπτο. Αφετέρου, δεν μπορώ να μη σταματήσω για μερικές φωτογραφίες της ρουστίκ – σε ήπιες, φιλόξενες αποχρώσεις – ιδιοσυγκρασίας που χαρακτηρίζει τον εσωτερικό χώρο του Bungalow 7. Η Λίλα Σαραντίνη και η Κάτια Τσούνη της ST-architects, καθώς και ο Απόλλωνας Παπαθεοχάρης – με διττό ρόλο, αφού εκτός από την οπτική του επιχειρηματία, επιδέχεται και εκείνη του art director – έχουν καταθέσει το προσωπικό τους αποτύπωμα σε έναν χώρο που επανεκκινεί την ιστορία των Αστεριών της Γλυφάδας από το σημείο της λαμπρότητας που κάποτε έσβησε.
Με φρέσκια, όμως, ματιά. Ολοκαίνουρια πρόταση. Και στοιχεία βραζιλιάνικου Μοντερνισμού σε κάθε του σημείο. Επιβλητική και ιδιαιτέρως μεγάλη σε έκταση, η τραπεζαρία σε (προσ)καλεί να καθίσεις στις επιβλητικές της καρέκλες όσο το new age μπαρ σαγηνεύει τις αισθήσεις και διεγείρει τη διάθεση για mixologist δημιουργίες με θέα το ηλιοβασίλεμα. Αν αυτό, όμως, που επιθυμείς – βρισκόμαστε στο τέλος της σεζόν και η κούραση αθροίζεται, το avant-garde Bedroom με τους εντυπωσιακούς καναπέδες-κρεβάτια ή το tea-room με τη vintage τραπεζαρία ικανοποιούν το enjoy-the-silence αίτημά σου. Χρώματα, ζωηρά patterns, pop with a sexy twist δημιουργίες, στοιχεία έκδηλου και άδηλου χιούμορ ολοκληρώνουν το διακοσμητικό μωσαϊκό του Bungalow 7. Κι εγώ, έφτασα.
Το signature cocktail με βάση το Gin και την τσαχπινιά κατσικίσιου τυριού – ένας συνδυασμός που στο εξωτερικό γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής – στην κορυφή με βοηθά στο να αφεθώ στην απύθμενη σαγήνη του ήλιου που δύει κυριολεκτικά μπροστά μου. Η θέα είναι αναζωογονητική – μία ατόφια εμπειρία που ο Ντίνος Φωτεινάκης (με την ευφυή επιστροφή του στη θερινή Αθήνα μετά από αρκετά χρόνια επιτυχημένης παρουσίας στη Μύκονο) αναβαθμίζει με τις γαστρονομικές του προτάσεις.
Οι sushi επιλογές – ιδανικό καλωσόρισμα – διακρίνονται για τις εξαιρετικές πρώτες ύλες (το μυστικό πίσω από την ανάλαφρη επίγευση που αφήνουν) με το spicy tuna tartate roll με kimci, miso και νότες κόκκινου chili να με κερδίζει από την πρώτη δοκιμή όσο το vegetarian έπος που ακούει στο όνομα "Veggie Futomaki" - στο "σώμα” του συναντάς μία πληθώρα λαχανικών σε άρτιο δέσιμο - να κατακτά μία σημαντική θέση στην καρδιά μου.
Από τα ωμά του μενού, το σεβίτσε λαβράκι συνιστά μία θαλασσινή ωδή στο καλοκαίρι που έχει ήδη ξεκινήσει με φρουτένια δροσιστική αύρα, καθώς και το βουτυρένιο tataki τόνου με japaleno dressing στη συνοδεία ικανοποιούν ακόμη και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Στις σαλάτες, η Κυκλαδίτικη φέρνει την ενέργεια του ονόματός της επί του τραπεζίου με το αβοκάντο και τη γαλαζομυζήθρα να δίνουν το απαραίτητο μοντέρνο twist. Ιδαίτερα ενδιαφέρουσα πρόταση και εκείνη με τα αμπελοφάσουλα στο επίκεντρο.
Προσπαθώντας να είμαι περιεκτικός όσον αφορά τα κυρίως, το χειροποίητο linguini από μελάνι σουπιάς και bottarga στη σύνθεση είναι ένα όνειρο θερινής νυκτός, ενώ οι εξαιρετικές κοπές ικανοποιούν με τον καλύτερο τρόπο και τα καρνιβορικά ένστικτα της παρέας – σε αυτό το σημείο, αξίζει να σου πω δύο λόγια για τον αφράτο, βουτυρώδη πουρέ με - τρούφα ή χωρίς – και τις τραγανές τηγανιτές πατάτες με κατσικίσιο τυρί επί της κεφαλής: είναι αρμονικά εύγευστα. Φινάλε με γλυκό επιδόρπιο και Tea-Ramisu σε ευφυή συγχορδία, ινσταγκραμικό τρόπο σερβιρίσματος και χαλαρή matcha tea διάθεση. Εις το επανιδείν, Bungalow 7 – η επόμενη συνάντηση μας δεν θα αργήσει και πολύ.
Ξεχωρίσαμε:
Το Cap St. George's Hotel & Resort. Δεν είχε τύχει να βρεθώ στην Κύπρο, αν και η αλήθεια είναι ότι ταξιδεύω συχνά. Η πρώτη μου, λοιπόν, προσγείωση στο νησί έγινε πριν από περίπου τέσσερις εβδομάδες. Προορισμός το υπερπολυτελές ξενοδοχείο Cap. St. George's Hotel & Resort στην Πέγεια - το καλύτερο θερινό σημείο - της Πάφου.
Ακολουθώντας τη γραμμή της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και του interior design που δεν αρέσκεται σε διακοσμητικές παραφωνίες, το κατάλυμα του ομίλου Korantina Homes διαθέτει περισσότερα από διακόσια δωμάτια, τα οποία κοιτούν αντικριστά το γαλάζιο της Κυριακής θάλασσας - αυτή ήταν η πρώτη εικόνα που αιχμαλώτιζαν οι αμφιβληστροειδείς μου κάθε πρωί όταν οι πρώτες ακτίνες του ηλίου είχαν ήδη αρχίσει να διαπερνούν τις κουρτίνες, τρεις μεγάλες πισίνες - η εσωτερική του είναι ένα όχι και τόσο μικρών διαστάσεων όνειρο θερινής νυχτός, δέκα εστιατόρια - με διαφορετική κουζίνα σε μία γαστριμαργική συνάντηση διεθνών μαγειρικών πρακτικών και μορφών κουλτούρας, ένα εκ των πιο χαλαρωτικών spa - από εκείνα που όταν ολοκληρώνεις το session σου η ηρεμία διαγράφεται στο πρόσωπό σου, το δικό του in house club και πολλές ακόμη ανέσεις.
Όλα τα στοιχεία, δηλαδή, τα οποία αβίαστα αναβαθμίζουν την έννοια της φιλοξενίας, προσφέροντας κάθε ιδεατή προτίμηση εντός της έκτασης του. Μοναδική εμπειρία το safari στην ευρύτερη περιοχή με οχήματα του ξενοδοχείου.
Το extra live της Τάμτα. Είναι από τις εμπειρίες που αν δεν έχεις ζήσει, δύσκολα μπορείς να περιγράψεις. Άλλωστε, δεν επιτρέπεται να τη βιντεοσκοπήσεις – η κάμερα κάθε κινητού στο Smut καλύπτεται με ειδικό sticker πριν από την είσοδό σου στον χώρο. Είναι, όμως, σίγουρα κάτι που αν αγαπάς την techno μουσική και δεν περιορίζεις τις χορευτικές σου φιγούρες σε underground σκηνικό, οφείλεις να βιώσεις.
Η Τάμτα κάνει το δικό της παιχνίδι. Ανανεωμένο ως προς τον ήχο, φρέσκο στην εμφάνιση, άριστο στο κομμάτι της παραγωγής, fun στην επίγευση της τελικής εμπειρίας. Με τους repeaters (σ.σ. τα άτομα που επισκέπτονται το show της ξανά και ξανά) να αυξάνονται – είμαι ένας από αυτούς, η πάντα σε δημιουργική τροχιά Pop Star επιστρέφει για μία ακόμη βραδιά στο Smut την Παρασκευή 28 Ιουνίου, επιβεβαιώνοντας ότι φέτος έφερε την αλλαγή-γη-γη – που η ίδια τραγουδά στο Identity Crisis – στη νυχτερινή ζωή μίας πόλης που δεν κοιμάται και τόσο πολύ.
Το 91 Athens Riviera, The Resort. Ήμουν στο Σαντορίνη (σ.σ. στο Domes Novos) όταν συνειδητοποίησα ότι το νέο lifestyle project της Domes απέχει μόλις εβδομάδες από την επίσημη έναρξη λειτουργίας του. Οι μέρες πέρασαν, οι απαραίτητες διεργασίες υλοποιήθηκαν – η Domes δεν διαπραγματεύεται την αισθητική και την πολυτελή φιλοξενία που προσφέρει – και κάπως έτσι το 91 Athens Riviera, The Resort απέκτησε και έδωσε ζωή σε ένα κομμάτι της Αθηναϊκής Ριβιέρας που ακμάζει με φρενήρεις – αλλά όχι αλόγιστους – ρυθμούς. Με την Grivalia Hospitality υπεύθυνη για τη διεύθυνση του Members Club και την Domes πίσω από τη λειτουργία των 28 πολυτελών cabanas, το glamping με προσωπικότητα ετοιμάζεται να αναδειχθεί σε αγαπημένη απόδραση όσων επιθυμούν ηρεμία, χαλάρωση, προσωπική και συλλογική ευεξία. Στο γευστικό pairing, το Barbarossa Paros στήνει άγκυρα στην Αθήνα φέρνοντας την αιγιοπελαγίτικη αύρα του στη Ριβιέρα μας. Περισσότερα σύντομα σε επόμενο #theaftertaste.
