Σε μία καθημερινότητα που αναδομείται on repeat, υπάρχουν μερικά σταθερά ραντεβού. Παντός καιρού. Το ραντεβού μας με τον πολιτισμό, την τέχνη, τη γεύση, το design, την αισθητική. Τη συνάντηση με το #theaftertaste, το οποίο κάθε εβδομάδα ξεχωρίζει τα καλύτερα από όσα συμβαίνουν στην πόλη που δεν σταματά να (ανα)γεννάται μέσα από την ύπαρξη της.
Είδαμε:
Την new age έκθεση αφιερωμένη στον Dali. Ήταν το "The Persistence of Memory (H εμμονή της μνήμης)" το έργο εκείνο του Salvador Dali που αντίκριζα σε καθημερινή βάση στο σαλόνι του πατρικού μου. Το θυμάμαι. Το περίεργο είναι ότι θυμάμαι κι εμένα να το παρατηρώ άλλοτε στεκόμενος απλά απέναντι του, άλλοτε από την οπτική του καναπέ, τις περισσότερες φορές όσο καθόμουν στο πάτωμα. Ένα έργο ιδιαίτερο, στοχαστικό σε βάθος, τομή στην πορεία μίας καλλιτεχνικής ιδιοφυΐας. Ένα ταξίδι σουρεαλιστικό, στο οποίο περπάτησε ο ίδιος δημιουργώντας την (κατα)δική του "παρανοική-κριτική" μέθοδο και που σήμερα μπορεί ο καθένας να βαδίσει εντός του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού "Ελληνικός Κόσμος".
Είμαι ένας από τις χιλιάδες επισκέπτες (όλων των ηλικιών, έχει σημασία) που βρέθηκαν από τα μέσα Οκτωβρίου στον πρώτο όροφο του Ελληνικού Κόσμου. Δεν χρειάζεσαι πυξίδα ούτε οδηγίες για να βρεθείς στο πολυμορφικό σύμπαν που έχει δημιουργηθεί ειδικά για τον πολυδιάστατο νου της ευφυούς αυτής προσωπικότητας. Μερικά φωτεινά γράμματα και η χαρακτηριστική του υπογραφή αρκούν. Για να αφεθείς στους διαδρόμους της σκέψης του και να πάρεις μία σύντομη γεύση από όσα ακολουθούν στο εσωτερικό. Εκεί που η καρδιά της έκθεσης Dali Cybernetics χτυπά στον ρυθμό των στοχασμών του Salvador.
Είναι μία σύγχρονη έκθεση. Διορθώνω. Μία έκθεση σημερινή (τα μέσα που αξιοποιούνται ακροβατούν ανάμεσα στο παρόν και τον εικαστικό τρόπο παρουσίασης του μέλλοντος) με ερείσματα που εμπνέονται από το μεγαλοφυές παρελθόν του δημιουργού τους. Η αρχή γίνεται με ορισμένα εκ των εμβληματικότερων έργων του με τη συνέχεια να υπόσχεται – και να υλοποιεί – immersive σασπένς. Μία προβολή έργων του και αντικειμένων σε συνεχή κίνηση στον τοίχο και στο πάτωμα παρουσιάζεται λίγα βήματα μακριά όσο ένας καθρέφτης σού επιτρέπει να δεις τον εαυτό σου εντός ένος σύμπαντος φουτουριστικού και ταυτόχρονα τόσο (υπερ)ρεαλιστικού.
Έχοντας στη φαρέτρά της μία σειρά από εμπειρίες (ζωγραφική υπό τις οδηγίες του Salvador, προβολή ντοκιμαντέρ αφιερωμένων στην καθημερινότητα του καλλιτέχνη στη Νέα Υόρκη, ανάγνωση βιβλίων που είχε στην προσωπική του βιβλιοθήκη, λήψη φωτογραφιών στον διάσημο αυθεντικό καναπέ Dalilips, της εταιρίας Barcelona Design), ένα είναι το μεγαλύτερο ατού αυτής της έκθεσης – το οποίο, φυσικά, δυσκολεύεσαι να περιγράψεις σε κάποιον που δεν το έχει βιώσει: η Εμπειρία Εμβύθισης.
Αφού πάρεις τα 3D γυαλιά σου, προχωράς σε ένα δωμάτιο γεμάτο προβολείς και οθόνες σε επιφάνειες 500 τ.μ. Στην πραγματικότητα, εισβάλλεις στο μυαλό του Dali – ή τουλάχιστον σε ό,τι πιο κοντινό δύναται να δημιουργηθεί. Η αίθουσα προσφέρει ένα ταξίδι στο νου μίας ιδιοφυίας με προβολές (μέρος τους σε 3D) σε οθόνες επιφάνειας πεντακοσίων τ.μ. όπου Τέχνη και Τεχνολογία συνδυάζονται σε ένα επαναστατικό θέαμα. Άλλωστε, όπως ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε κάποια στιγμή: "Επειδή εγώ γίνομαι καμιά φορά ζωγράφος, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είμαι καλλιτέχνης. Το πραγματικό μου ενδιαφέρον είναι οι Κυβερνοεπιστήμες (Cybernetics), η Κβαντική Φυσική και η Βιολογία"
Δοκιμάσαμε:
Την κλασική υπεροχή των TGI Fridays™. Είναι αυτή η εποχή του χρόνου που έχοντας ήδη δοκιμάσει τα μενού αρκετών νέων διευθύνσεων της πόλης – το γαστριμαργικό ταξίδι συνεχίζεται – επιζητώ τη γευστική comfort ασφάλειά μου. Εκείνα τα μέρη του αθηναϊκού γαστρονομικού χάρτη που γνωρίζω ότι μπορώ να κινηθώ μετά το γραφείο, τον κινηματογράφο ή μία θεατρική παράσταση και να φάω καλά. Χωρίς μαγειρική πρόζα, διάθεση για υπερβολικούς πειραματισμούς, σύνθετες συνταγές – όσο κι αν έχουν κι αυτές τη γοητεία τους. Ήταν το βράδυ της Τρίτης όταν για ακόμα μία φορά επιβεβαίωσα πως το TGI Fridays™ Κολωνακίου είναι ένα από αυτά τα meeting points.
Pop και funky ως προς την ιδιοσυγκρασία με τις απαραίτητες φωτεινές πινελιές πλήρως προσαρμοσμένες στην αισθητική του χώρου ενόψει εορτών να ξεπροβάλλουν, το TGI Fridays™ Κολωνακίου συνεχίζει να προσφέρει τις all time classic επιλογές του σε ένα μενού που ανανεώνεται διαρκώς με θεματικές προτάσεις που αυτή την εποχή μάς ταξιδεύουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Εκεί που οι γεύσεις είναι περισσότερο spicy και η διάθεση για ποιοτικό easy food αυξημένη. Κάπως έτσι, βρέθηκα απέναντι από το κλασικά αγαπημένο Fridays™ Smash Cheeseburger με το σωστά πατημένο – και ψημένο (τραγανό εξωτερικά, ζουμερό εσωτερικά) – μπιφτέκι να φλερτάρει με τον άτακτο ουρανίσκο μου και να του δίνει μία αυθεντική αμερικάνικη εσάνς.
Ένα smash cheeseburger, διττή η ικανοποίηση που αισθάνομαι. Είναι τα δύο ζουμερά μοσχαρίσια burgers που έχουν ψηθεί σε πλάκα στους 220 βαθμούς C με τον παραδοσιακό τρόπο η αιτία. Κάτι που τους προσφέρει αυτή την τραγανή, καραμελωμένη κρούστα που απολαμβάνεις σε κάθε μπουκιά. Το καραμελωμένο κρεμμύδι στο εσωτερικό προσθέτει την απαραίτητη γλυκύτητα όσο η Chipotle mayo – το μυστικό πίσω από την καπνιστή επίγευση - και το λιωμένο στην πλάκα εθιστικό cheddar γεννούν την επιθυμητή ισορροπία. Μία γουλιά – μπορεί και παραπάνω – από το αγαπημένο Paloma Nights, ένα αναγεννητικό κοκτέιλ με Patrón Silver, χυμό ροζ γκρέιπφρουτ, φρέσκο χυμό lime, Three Cents pink grapefruit soda και σιρόπι αγαύης.
Φυσικά, στον κατάλογο των TGI Friday's™ συναντάς μία μεγάλη ποικιλία από κοκτέιλ με signature χαρακτήρα και ενδιαφέρουσες (ανα)μείξεις. Το μελωδικό Englishman in New York με Beefeater London Dry Gin και λικέρ πράσινου μήλου, το Spicy Pineapple Margarita με el Jimador, homemade jalapeño-pineapple syrup και φρέσκο χυμό lime, καθώς και τα χαρακτηριστικά Fridays™ Classic Mojito και Daiquiri συνηγορούν προς τη συνδυαστική (food & drink) προσέγγιση των TGI Friday's™ στις εξόδους και τη ζωή μας.
Και επειδή τα Χριστούγεννα είναι μία ανάσα – τελικά – μακριά μας, τι θα έλεγες φέτος να τους δώσεις μία περισσότερο American inspired γεύση; Τα Holiday Treats σε περιμένουν στη γωνία, ενώ μόλις οι γιορτές περάσουν δίνουμε υπόσχεση για συνάντηση στο The All-American Route των TGI Fridays™ που, όπως κρυφάκουσα εκείνο το βράδυ και σου μεταφέρω, επιστρέφει τον Ιανουάριο του 2025 με νέα πιάτα εμπνευσμένα από διαφορετικά τοπόσημα και πόλεις της Αμερικής.
Βρεθήκαμε:
Στο Wild Poppies για μία Moulin Rouge inspired βραδιά. Δεν χρειάστηκε να περάσω απέναντι από το City Link για να αντιληφθώ ότι κάτι λαμπερό και πολύ διαφορετικό συμβαίνει στον δρόμο του Wild Poppies. Μόνο να ακολουθήσω τον ήχο της ανεβαστικής μουσικής και τα φλας που είχαν αρχίσει από τις 23:00 να ανάβουν. Όπως – και πολύ σωστά – έπραξα. Red Carpet vibes, Moulin Rouge ενέργεια σε ένα κατακόκκινο (φλογερό και βραδινό) σκηνικό διά χειρός Dialogue PR για τα δέκα χρόνια του super cool refreshment της Coca-Cola Τρία Έψιλον, Three Cents.
Τις μουσικές του κορυφαίου DJ Angelo και την ατμόσφαιρα που δημιούργησε με τις μελωδικές του (ανα)μείξεις συμπλήρωσε ένα εκρηκτικό live performance – λίγο μετά τις 00:30, άλλωστε εκείνη τη βραδιά the night was still young κάθε στιγμή -, οι εκπληκτικοί Baguette 3.000 από τη Γαλλία με τις εθιστικές baguettes, τις οποίες σέρβιραν απολαυστικές ανά τακτά χρονικά διαστήματα της βραδιάς – το τέλειο συνοδευτικό στα bespoke cocktails που δημιούργησαν αποκλειστικά για το party οι Guest Bartenders Danil Nevsky και ο Global Brand Ambassador των Three Cents Αλέξανδρος Σουρμπάτης και μία extra glam διάθεση να κάνουμε τη νύχτα δική μας. And, so we did!
Ξεχωρίσαμε:
Το νέο θεατρικό βήμα του Αντώνη Λουδάρου. Είναι μία από τις παραστάσεις που ανυπομονώ να δω - κι αυτό σου το λέω με πάσα ειλικρίνεια. Με ιντριγκάρει το σενάριο, με διεγείρει η πρόκληση ενός ηθοποιού να υποδυθεί τριάντα ρόλους σε μία μόνο παράσταση – πόσω μάλλον όταν αυτός δεν είναι άλλος από τον Αντώνη Λουδάρο. Με τη διττή ιδιότητα του ηθοποιού – σκηνοθέτη, ο ταλαντούχος κύριος Λουδάρος παρουσιάζει (από τις 18 Νοεμβρίου) το βραβευμένο με PULITZER και TONY 2004 θεατρικό έργο του Doug Wright "Είμαι η γυναίκα μου", κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στο Θέατρο Μεταξουργείο.
Ο καταξιωμένος ηθοποιός φέρνει στη σκηνή τη συγκλονιστική, αληθινή ιστορία της Charlotte Von Mahlsdorf, της πιο διάσημης Γερμανίδας trans γυναίκας, η οποία επιβίωσε από δύο καταπιεστικά καθεστώτα - το ναζιστικό και το κομμουνιστικό της Ανατολικής Γερμανίας. Η Charlotte ήταν μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που κακοποιήθηκε, επέζησε, λατρεύτηκε και πρόδωσε. Μία μοναχική προσωπικότητα, πρωτοπόρος στην έκφραση της ταυτότητας της, σε μία περίοδο όπου η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να αποδεχτεί την ύπαρξη trans ατόμων. Εκτός όμως από την Charlotte, ο Αντώνης Λουδάρος, με ευρηματικό τρόπο, θα ερμηνεύσει και τους υπόλοιπους, τριάντα, ρόλους του έργου.
Τη νέα direction του Αδάμ Τσαρούχη. Είναι η φωνή του και ο τρόπος που ερμηνεύει τα δύο στοιχεία που μάς σαγηνεύουν καλλιτεχνικά στον Αδάμ Τσαρούχη. Ο αδιαμφισβήτητα ταλαντούχος – και φωνή του bespoke dinner των 30 χρόνων της Madame Figaro στην Ελλάδα – μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ, την πρώτη του ολοκληρωμένη αγγλόφωνη δουλειά. Και το όνομα αυτής, Other Directions. Τη μουσική και τους στίχους υπογράφει ο Παναγιώτης Χαραλαμπόπουλος, ενώ την παραγωγή του ο Δημήτρης Σιάμπος.
To "Stay With You" είναι το πρώτο single από τον δίσκο, μια ποπ μπαλάντα που αναδεικνύει τα βελούδινα φωνητικά του Αδάμ και προσφέρει ένα ταξίδι νοσταλγικό τότε που όλα ήταν πιο απλά και ρομαντικά – όπως ο ήχος του κυρίου Τσαρούχη.
