Μέσα από τη σειρά ταινιών Inside CHANEL, ανακαλύπτουμε τη σχεδιάστρια, την καλλιτέχνιδα, την πρωτοπόρο γυναίκα που βοήθησε να αλλάξει ο κόσμος.
Εκτός από μια τεράστια σχεδιάστρια μόδας, η Gabriel (Coco) Chanel ήταν μια σπουδαία μορφή της εποχής της. Η σειρά ταινιών Inside CHANEL εξερευνά τις πλευρές της πολυσχιδούς προσωπικότητάς της, όπως η σχέση της με τη λογοτεχνία.
Για την Gabrielle Chanel η λογοτεχνία δεν ήταν απλά ένας ευχάριστος τρόπος να περνάει την ώρα της… είχε ανάγκη να διαβάζει. Ήταν μια εσωτερική ανάγκη της που δημιουργήθηκε όταν ήταν ακόμα παιδί και αναζητούσε έναν τρόπο να ξεφεύγει από την πραγματικότητα που περιελάμβανε τον πρόωρο θάνατο της μητέρας της και την εγκατάλειψη από τον πατέρα της, τον οποίο δεν ξαναείδε ποτέ στη ζωή της.
Ιδιαίτερα στην εφηβεία, τα βιβλία ήταν το καταφύγιό της. Διαβάζοντας μπορούσε να αποδρά σε ένα άλλο κόσμο όπου κανείς δεν θα της στερούσε την ανεμελιά της νιότης. Έτσι, συλλέγοντας μυθιστορήματα, καταλόγους και κάθε είδους βιβλία κατάφερε να προσφέρει στον εαυτό ένα είδος εκπαίδευσης που καθόρισε το χαρακτήρα της και τις σχέσεις της με τους άλλους και τον κόσμο.
Λίγο αργότερα, ο άντρας της ζωής της Boy Capel τη μύησε στα "ιερά" κείμενα των μεγάλων φιλοσόφων, από τον Βολτέρο μέχρι το Nietzsche, διευρύνονται περισσότερο τους ορίζοντές της.
Παράλληλα, ανέπτυξε μια ιδιαίτερη αδυναμία στα βιβλία μέσα από τα οποία μπορούσε να ταξιδέψει σε άλλες χώρες και πολιτισμούς. Αυτά τα νοερά ταξίδια στην Ασία, την Περσία και την Αίγυπτο επηρέασαν σημαντικά τις δημιουργίες της.
Οι μεγάλοι συγγραφείς της εποχής, όπως οι Colette, Paul Morand, Jean Cocteau, Raymond Radiguet, Joseph Kessel και Michel Déon έγιναν σύντομα η παρέα της. Μαζί, επιδίωκαν να επανεφεύρουν τον κόσμο… Εκείνοι από την πλευρά της γλώσσας και η Chanel της μόδας.
H Coco και την ποίηση
Από όλες τις μορφές της λογοτεχνίας, η ποίηση ήταν εκείνη που άγγιξε περισσότερο την καρδιά της. Τα ποιήματα ήταν για εκείνη μια ύψιστη μορφή τέχνης αλλά και ομορφιάς, αλλά και μια μορφή θυσίας, την οποία κι η ίδια εξέφρασε προσφέροντας αγάπη χωρίς να ζητήσει αντάλλαγμα στον ποιητή Pierre Reverdy. Ήταν εκείνη που τον στήριξσε σε όλη τη ζωή του, εκδίδοντας τη δουλειά του και κρατώντας τα χειρόγραφά του σε περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη της.
Με το πέρασμα του χρόνου, βιβλία ποίησης, μυθιστορήματα, μελέτες και θεατρικά έργα είχαν καλύψει σχεδόν κάθε σπιθαμή στους τοίχους του σπιτιού και του γραφείου της στη rue Cambon. Λειτουργούσαν σαν ένα προστατευτικό τείχος από το χάος του κόσμου, σαν ένα ασφαλές, μοναχικό μέρος όπου μπορούσε να βρει έμπνευση και νόημα στη ζωή της.
Στο απόγειο της καριέρας της, η Gabrielle Chanel ένιωσε την ανάγκη να αφήσει πίσω της ένα βιβλίο που θα μιλούσε για την δική της ζωή. Στο γραφείο της rue Cambon, συγγραφείς πήγαιναν κι έρχονταν κι εκείνη τους αφηγούνταν μια ιστορία που ήταν εν μέρει αληθινή κι εν μέρει κατασκεύασμα της φαντασίας της.
Αποσιωπώντας κάποιες από τις πλευρές της ζωή της, ένιωθε ότι διατηρούσε το αίσθημα της ελευθερίας, ενώ την ίδια στιγμή συνέβαλε στη δημιουργία του μύθου που την ακολούθησε μέχρι το τέλος της ζωής της (και μετά).
