Η πρώην Υπουργός Εργασίας και Πρέσβειρα της Γαλλίας μιλά στη Madame Figaro για την εσωτερική της ανάγκη να ισορροπεί ανάμεσα στην πολιτική και την τέχνη, την έμπνευσή της από τον ελληνικό πολιτισμό και το πώς η φωτογραφία γίνεται πράξη συγκίνησης, ποίησης και ελπίδας.
Η Muriel Penicaud έχει διανύσει μια εντυπωσιακή πορεία στον χώρο της πολιτικής, της διπλωματίας και της επιχειρηματικότητας, υπηρετώντας σε κορυφαίες θέσεις της γαλλικής κυβέρνησης και διεθνών οργανισμών. Παράλληλα, όμως, ανέπτυξε μια καλλιτεχνική ταυτότητα που μέχρι πρόσφατα κρατούσε για τον εαυτό της: τη φωτογραφία. Σήμερα, με την έκθεση "Mητρώο του Κόσμου - Matrix of Worlds" που παρουσιάζεται στην Αθήνα, μοιράζεται με το κοινό μια βαθιά προσωπική διαδρομή, εμπνευσμένη από τη μυθολογία, τη φύση και τα ταξίδια της σε όλο τον κόσμο.
Στη συνέντευξη που έδωσε στη Madame Figaro, η πρώην Υπουργός Εργασίας και Πρέσβειρα της Γαλλίας στον ΟΟΣΑ, μιλά για την αγάπη της για την Ελλάδα, για την ανάγκη σύνδεσης της Γης, του Ουρανού και της Γυναίκας, αλλά και για το συναίσθημα που θέλει να αφήνει κάθε εικόνα της: συγκίνηση και ελπίδα.
Διαβάστε Επίσης
Πώς βιώνετε την παρουσίαση της δουλειάς σας στην Αθήνα, μια πόλη τόσο βαθιά φορτισμένη με ιστορία και πολιτισμό;
Γνωρίζουμε όλοι τι οφείλουμε στην Ελλάδα: δημοκρατία, μαθηματικά, φιλοσοφία, λογοτεχνία, ιατρική… τα θεμέλια του πολιτισμού μας. Το νοιώθω βαθιά από την παιδική μου ηλικία, καθώς σπούδασα Αρχαία Ελληνικά για 6 χρόνια, μια πολύ ποιητική γλώσσα. Πέρυσι ταξίδεψα στη μυθολογική Ελλάδα με την εγγονή μου. Φέτος συγκινούμαι και χαίρομαι που μοιράζομαι το φωτογραφικό μου έργο στην Αθήνα.
Υπάρχει κάτι στον ελληνικό πολιτισμό, την αρχιτεκτονική ή το φως της πόλης που σας εμπνέει καλλιτεχνικά;
Η σημασία της προοπτικής, των γραμμών και του φωτός στην ελληνική αρχιτεκτονική εμπνέει το καλλιτεχνικό βλέμμα. Η Ιλιάδα και η Οδύσσεια με καλούν διαρκώς σε ένα παγκόσμιο, αλλά και εσωτερικό ταξίδι μέσα από τις φωτογραφίες μου. Η ελληνική μυθολογία, μαζί με άλλες μυθολογίες όλων των ηπείρων, ενέπνευσε το θέμα της έκθεσης Matrix of Worlds.
Έχετε υπηρετήσει σε κορυφαίες πολιτικές και διπλωματικές θέσεις, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργείτε την καλλιτεχνική σας ταυτότητα ως φωτογράφος. Πώς αλληλεπιδρούν αυτές οι δύο πλευρές σας;
Πάντα χρειαζόμουν δύο διαστάσεις για να νοιώθω ολοκληρωμένη: το "Yang", την ηγετική πλευρά της μεταμόρφωσης, ως Υπουργός, διπλωμάτης ή επιχειρηματικό στέλεχος και το "Yin", την ευαίσθητη και στοχαστική πλευρά, ως καλλιτέχνης. Κράτησα κρυφή την καλλιτεχνική μου πλευρά για πολύν καιρό, καθώς ήμουν αφοσιωμένη στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις και στην οικογένειά μου. Όσο ήμουν μέλος της κυβέρνησης ή διπλωμάτης, δεν μπορούσα να εκθέσω το φωτογραφικό μου έργο. Τώρα που είμαι ελεύθερη να το μοιραστώ, χαίρομαι που μπορώ να εκφράζω το πώς αυτές οι δύο διαστάσεις συνδέονται. Επιπλέον, εδώ και τριάντα χρόνια ταξίδευα πολύ για επαγγελματικούς λόγους. Τα ταξίδια μού άνοιξαν το βλέμμα, την καρδιά και τις διαπολιτισμικές μου γνώσεις, τροφοδότησαν την καλλιτεχνική μου ταυτότητα, μου επέτρεψαν να φωτογραφίζω σε πολλές χώρες του κόσμου.
Ποια εμπειρία από την πολιτική σας καριέρα νιώθετε ότι επηρέασε περισσότερο την καλλιτεχνική σας ματιά;
Ορισμένες από τις φωτογραφικές σειρές που παρουσιάζονται στο Matrix of Worlds συνδέονται βαθιά, σαν ένα ευαίσθητο ηχόχρωμα, με τις δημόσιες δεσμεύσεις μου για τη νεολαία, την εκπαίδευση, την ελευθερία των γυναικών, το νόημα της εργασίας, τη φύση και τη βιοποικιλότητα.
Ο τίτλος της έκθεσής σας, Matrix of Worlds, είναι πολύ δυνατός. Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά;
Πολλές αρχαίες μυθολογίες αφηγούνται τη γένεση του κόσμου μέσα από τη συνάντηση της Γης και του Ουρανού, με τη Γυναίκα ως Μήτρα. Στη φωτογραφική έκθεση Matrix of Worlds, καλώ τη Γη (μέσα από τα δέντρα), τον Ουρανό (μέσα από τα πτηνά) και τις Γυναίκες (όλες μας) να συμμαχήσουν για να αναγεννήσουν τον κόσμο μας που απειλείται από βία, χάος και κλιματική καταστροφή. Η Γαία και ο Ουρανός δεν είναι μακριά. Είναι μια επίκληση να αρνηθούμε τη μοίρα, να ενώσουμε τις δυνάμεις της ανθρωπότητας και της φύσης στις οποίες ανήκουμε, για να εφεύρουμε το κοινό μας μέλλον.
Όταν φωτογραφίζετε, αναζητάτε περισσότερο την αισθητική αρμονία ή την ανθρώπινη ιστορία πίσω από την εικόνα;
Η προσέγγισή μου είναι πολύ ενστικτώδης. Δεν προγραμματίζω τίποτα, δεν σκηνοθετώ για να φωτογραφίσω. Δεν "κυνηγώ" εικόνες, τις συλλέγω στην πορεία της ζωής, με προσωπικό βλέμμα και ευαισθησία. Αισθάνομαι πολύ κοντά σε αυτό που είπε ο Henri Cartier-Bresson: "Η φωτογραφία είναι να τοποθετείς το κεφάλι, το μάτι και την καρδιά στην ίδια ευθεία". Σε κάθε φωτογραφία προσπαθώ ταπεινά να αφηγηθώ μια ιστορία, με τη γλώσσα της αισθητικής αρμονίας. Η επιθυμία μου είναι να δημιουργώ εικόνες, ταυτοχρόνως ανθρωπιστικές και ποιητικές.
Αν έπρεπε να διαλέξετε μόνο ένα συναίσθημα που θα θέλατε να μεταδώσει το έργο σας, ποιο θα ήταν;
Συγκίνηση, Ποίηση, Ελπίδα, στο μονοπάτι της ψυχής.
