Ο Μιχάλης Λεβεντογιάννης έγινε ηθοποιός επειδή στο θέατρο βρήκε, επιτέλους, ένα μέσο να εκφραστεί. Το έκανε όμως με τον δικό του τρόπο και, κυρίως, με ευγένεια, ποιότητα και ήθος.
Ο Μιχάλης Λεβεντογιάννης, το ανήσυχο αγόρι, που σαν σίφουνας έκανε γύρες ανάμεσα σε αλάνες και παλιά αρχοντικά του Βοτανικού, μπορεί να μεγάλωσε, αλλά δύο πράγματα δεν άλλαξαν καθόλου πάνω και μέσα του: το βλέμμα και η ακόρεστη ανάγκη του για καθετί αληθινό. Η φετινή σεζόν τον βρίσκει να πρωταγωνιστεί στην παράσταση Barcelona, το ερωτικό θρίλερ της Bess Wohl που θα ανέβει στο θέατρο Πτι Παλαί από τις 10 Νοεμβρίου, αλλά και σε δύο τηλεοπτικές παραγωγές, το Γιατί, ρε πατέρα; στον Ant1 και το Hoteλ Eλvira στο Mega.
Το Barcelona εξερευνά τη διττή διάσταση της ταυτότητας, τις προσποιήσεις που υιοθετούμε και τη βαθύτερη αλήθεια για το ποιοι πραγματικά είμαστε. Τι σε γοήτευσε περισσότερο σ’ αυτό το έργο και ειδικότερα στον ρόλο του Μανουέλ;
Αυτό που με τράβηξε περισσότερο στον ρόλο του Μανουέλ είναι ότι ζει σε μια μόνιμη σύγκρουση ανάμεσα σ’ αυτό που δείχνει και σ’ αυτό που πραγματικά είναι. Έχει κάτι εύθραυστο και κάτι πολύ ανθρώπινο. Μέσα από την προσποίηση αναζητά την ουσιαστική επαφή και αυτό είναι κάτι που όλοι, πιστεύω, αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας.
Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι προσποιούνται πιο εύκολα τη νύχτα;
Πιστεύω ότι η νύχτα μάς ξεκλειδώνει. Είναι μια συνθήκη στην οποία νομίζουμε πως μπορούμε να κρυφτούμε, αλλά, τελικά, αποκαλύπτεται ο πραγματικός μας εαυτός.
Διαβάστε Επίσης
Στο έργο η περιπέτεια μιας νύχτας μετατρέπεται σε μια προσωπική και πολιτική σύγκρουση. Ακόμη και σήμερα οι πολιτικές πεποιθήσεις ενώνουν ή απομακρύνουν τους ανθρώπους. Τελικά, μας καθορίζει η καταγωγή μας;
Ναι, πιστεύω ότι η καταγωγή μάς επηρεάζει, αλλά δε μας καθορίζει. Αυτό που, τελικά, ενώνει ή χωρίζει τους ανθρώπους είναι η διάθεσή μας να ακούσουμε τον άλλο.
Ένας καλλιτέχνης πρέπει να έχει άμεσο πολιτικό λόγο ή οφείλει να τον εκφράζει μόνο μέσα από το έργο του;
Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Μια πολιτική φωνή μπορεί να ακουστεί είτε μέσα από το έργο είτε έξω από αυτό. Το βασικό στοιχείο είναι η αλήθεια που εκφράζει.
Εκτός από την προσωπική σύγκρουση, το έργο θίγει και θέματα όπως οι φόβοι και η αναζήτηση προσανατολισμού στη ζωή. Θυμάσαι ποια ήταν η στιγμή που αποδέχτηκες τον εαυτό σου και συνειδητοποίησες πώς θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου;
Δεν μπορώ να πω ότι υπήρξε μία και μοναδική ή συγκεκριμένη στιγμή που να σκέφτηκα: "Τώρα τα κατάλαβα όλα". Πιστεύω ότι αυτό έχει να κάνει περισσότερο με μια ολόκληρη διαδρομή, μια διαδρομή γεμάτη εμπειρίες και αποκαλύψεις. Σίγουρα υπήρξαν φορές που οι φόβοι μου με σταματούσαν, αλλά μέσα από όλα αυτά έμαθα να βλέπω τον εαυτό μου πιο καθαρά. Νομίζω πως, όταν φτάνουμε σε ένα σημείο όπου αποδεχόμαστε τις αδυναμίες μας, τότε είναι η στιγμή που ερχόμαστε πιο κοντά στον πραγματικό μας εαυτό.
Φέτος, εκτός από το θέατρο, θα σε δούμε να πρωταγωνιστείς και σε δύο τηλεοπτικές σειρές και μάλιστα κωμωδίες. Ισχύει ότι οι κωμικοί ρόλοι απαιτούν μεγάλη δεξιότητα και τεχνική;
Ναι, ισχύει απόλυτα αυτό για την κωμωδία. Οι κωμικοί ρόλοι μπορεί να φαίνονται απλοί στον θεατή, αλλά στην πραγματικότητα απαιτούν μεγάλη δεξιότητα, ακρίβεια, timing και ένταση.
Εσύ ποιο είδος απολαμβάνεις περισσότερο, την κωμωδία ή το δράμα;
Δε θα έλεγα ότι έχω κάποια προτίμηση ανάμεσα στα δύο. Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι ο χαρακτήρας που ερμηνεύω και η ιστορία που λέει.
Ποιοι είναι οι βασικοί παράγοντες για να πεις το "ναι" σε μια συνεργασία;
Πρώτα απ’ όλα, με ενδιαφέρουν οι προσωπικότητες των ανθρώπων. Ποιοι θα είναι οι συνεργάτες μου, ο σκηνοθέτης, οι συνάδελφοι... Το κλίμα και η χημεία μεταξύ μας παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο. Οπότε, αν είμαι ικανοποιημένος μ’ αυτά, λέω το "ναι".
Υπάρχει κάτι που δε θα ανεχόσουν σε μια συνεργασία, όσο κι αν ήθελες τον ρόλο;
Ναι, υπάρχουν πράγματα και συμπεριφορές που δε θα μπορούσα να ανεχτώ με τίποτα, όσο δελεαστικός κι αν είναι ο ρόλος. Το πιο σημαντικό είναι η έλλειψη σεβασμού ανάμεσα στους συνεργάτες, είτε προς εμένα είτε προς άλλους. Επίσης, η ασέβεια προς την όλη διαδικασία της δουλειάς, η τοξικότητα ή η έλλειψη επαγγελματικής ηθικής είναι στοιχεία τα οποία δεν μπορώ να αγνοήσω. Θεωρώ ότι, για να λειτουργήσει σωστά ένας "μηχανισμός" στο γύρισμα ή στις πρόβες, απαιτούνται αμοιβαίος σεβασμός και ομαδικότητα.
Η ματαιοδοξία και η φιλαρέσκεια είναι στοιχεία του επαγγέλματός σου;
Η ματαιοδοξία υπάρχει σε όλα τα επαγγέλματα που έχουν να κάνουν με την εικόνα. Αλλά, αν κάθε μέρα κοιτάς πόσο "ψώνιο" φαίνεσαι στον καθρέφτη, χάνεις τη διασκέδαση και την ουσία της συγκεκριμένης δουλειάς. Για μένα το σημαντικό είναι να ερμηνεύεις, να συνεργάζεσαι με καλούς ανθρώπους και να ψάχνεις την αλήθεια του ρόλου.
Είσαι ένας αληθινά εντυπωσιακός άνδρας. Η εξωτερική σου εμφάνιση έχει σταθεί ποτέ εμπόδιο στη δουλειά σου; Ένιωσες ποτέ ότι πρέπει να προσπαθήσεις διπλά για να γίνεις αποδεκτός;
Η εμφάνιση παίζει ρόλο, είτε το θέλουμε είτε όχι. Κάποιες φορές μπορεί να σου ανοίξει πόρτες και κάποιες άλλες όχι. Προσωπικά, ναι, υπήρξαν φορές που όντως έπρεπε να δουλέψω διπλά για να δείξω ότι μπορώ να υπηρετήσω έναν ρόλο με αλήθεια και βάθος και ότι δεν είμαι μόνο "όμορφος για την κάμερα".
Υπάρχει κάτι που θυμάσαι έντονα από την παιδική σου ηλικία;
Σίγουρα ήμουν αρκετά ζωηρός και έπεφτα συνέχεια με το ποδήλατο. Αυτό που θυμάμαι όμως πιο έντονα είναι οι καλοκαιρινές διακοπές. Τρεις μήνες όπου το μόνο που με άγχωνε ήταν τι ώρα θα πάω στη θάλασσα το πρωί!
Μεγάλωσες στον Βοτανικό. Πώς βίωσες την ανάπτυξη/μετάλλαξη αυτής της τόσο χαρακτηριστικής γειτονιάς της Αθήνας;
Τα παιδικά μου χρόνια στον Βοτανικό ήταν σαν τη ζωή στο χωριό. Υπήρχε μια αίσθηση αμεσότητας στις σχέσεις. Χαίρομαι που η περιοχή ανανεώνεται, αλλά, βλέποντάς τη να μεταλλάσσεται, τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα. Επικρατεί, πάντως, μια νοσταλγία για τις εικόνες και τις στιγμές που χάνονται και δε θα γυρίσουν ποτέ ξανά.
Υπάρχει κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα σου που είχες μικρός και πλέον έχεις αποβάλει;
Όταν ήμουν μικρός, δεν είχα καθόλου υπομονή. Ήμουν ανυπόμονος για τα πάντα. Θυμάμαι να αντιδρώ έντονα σε γεγονότα που σήμερα μου φαίνονται τόσο ασήμαντα. Με το πέρασμα του χρόνου έμαθα να βλέπω τα πάντα πιο ψύχραιμα και να δίνω χρόνο στον εαυτό μου αλλά και στους άλλους.
Έχεις σπουδάσει μάρκετινγκ. Πιστεύεις ότι, παρόλο που δεν ασχολήθηκες με τον συγκεκριμένο χώρο επαγγελματικά, υπάρχει κάποιος τομέας της ζωής σου όπου σε βοήθησαν οι σπουδές αυτές;
Με βοήθησαν με τρόπους που δεν περίμενα ποτέ. Έμαθα να παρατηρώ τους ανθρώπους, να καταλαβαίνω τι τους τραβάει την προσοχή και πώς να "πουλάς" μια ιδέα ή μια ιστορία. Παράλληλα, με βοήθησαν να σκέφτομαι στρατηγικά τις συνεργασίες μου, να οργανώνω τη δουλειά μου και να μην πανικοβάλλομαι όταν κάτι δεν πάει ακριβώς όπως το περίμενα.
Έχεις τη φήμη ότι δε δίνεις εύκολα συνεντεύξεις. Τι σε ενοχλεί περισσότερο στη δημοσιότητα;
Η δημοσιότητα έχει τα καλά της, αλλά είναι και κουραστική. Αυτό που μερικές φορές κουράζει είναι το ότι κάποιοι άνθρωποι νομίζουν πως ξέρουν ποιος είσαι πριν καν σε γνωρίσουν. Το πιο εκνευριστικό, πιστεύω, δεν είναι η αναγνωσιμότητα αυτή καθαυτήν, αλλά η παραποίηση ή η υπερβολή της εικόνας σου.
Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σου πιστεύεις ότι σε έχει βοηθήσει περισσότερο να γίνεις ο άνδρας που είσαι σήμερα;
Η περιέργειά μου. Ανέκαθεν ήθελα να καταλαβαίνω τους ανθρώπους και τις καταστάσεις. Αυτό, μαζί με λίγη επιμονή, με έκανε να μαθαίνω, να δοκιμάζω και να αναλαμβάνω ευθύνες.
Τι σε γοητεύει στους ανθρώπους;
Με γοητεύουν οι άνθρωποι που είναι αληθινοί, αυτοί που δεν προσποιούνται συνέχεια και δε φοβούνται να δείξουν ποιοι είναι, με τα καλά τους αλλά και με τα κακά τους. Επίσης, πολύ γοητευτικά στοιχεία σε έναν χαρακτήρα είναι η ευγένεια και το χιούμορ.
Αγαπάς ιδιαίτερα τα ζώα. Πώς ξεκίνησε αυτή η αγάπη;
Η αγάπη μου για τα ζώα ξεκίνησε απ’ όταν ήμουν πολύ μικρός. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να περνάω ώρες με τα σκυλιά της γειτονιάς, να παίζω μαζί τους, να παρατηρώ τη συμπεριφορά τους. Η εξέλιξη αυτής της συναναστροφής ήταν, έφηβος πια, να γυρίζω αργά στο σπίτι από τις πρώτες μου εξόδους και η μάνα μου να ξυπνάει και να με βρίσκει με ένα σκυλί στην μπανιέρα να το κάνω μπάνιο και να το φροντίζω. Μετά, καθώς μεγάλωνα, συνειδητοποίησα ότι η σχέση με τα ζώα σού μαθαίνει πολλά για την υπομονή, την υπευθυνότητα αλλά και την αγάπη χωρίς όρους. Ειδικά τα σκυλιά έχουν μια μοναδική ικανότητα να νιώθουν τη διάθεση του ανθρώπου και να σου δίνουν αληθινή συντροφικότητα χωρίς να περιμένουν τίποτα ως ανταπόδοση.
Τι θα έλεγες σε κάποιον που σκέφτεται να υιοθετήσει ένα αδεσποτάκι;
Θα του έλεγα ότι η υιοθεσία ενός αδέσποτου ζώου είναι από τις πιο όμορφες αποφάσεις που μπορεί να πάρει κανείς. Το θέμα όμως δεν είναι να πάρεις ένα κατοικίδιο, αλλά να δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία σε ένα πλάσμα που έχει ανάγκη από αγάπη, φροντίδα και χρόνο. Τα αδέσποτα έχουν τη μοναδική ικανότητα να σε αγαπούν αληθινά, χωρίς προσποίηση, και να σου διδάσκουν πράγματα που σπάνια μαθαίνεις αλλιώς. Φυσικά θέλει υπευθυνότητα. Χρειάζεται να καταλάβεις τις ανάγκες του ζώου, να αφιερώσεις χρόνο, να φροντίσεις για την υγεία και την ευημερία του, αλλά η ανταμοιβή είναι τεράστια.
Επίσης, κάτι άλλο που ήθελα να πω όσον αφορά την υιοθεσία των ζώων είναι ότι, όταν βρίσκουμε ένα αδέσποτο ζώο και γράφουμε στις αγγελίες τη λέξη "χαρίζεται" ή "χαρίζονται", αυτομάτως βάζουμε το ζώο σε πολύ μεγάλο κίνδυνο για πολλούς λόγους. Αυτό που πρέπει να αναγράφει κάθε αγγελία είναι ότι "δίνεται με όλα τα νόμιμα" ή "με συμβόλαιο υιοθεσίας". Το συμβόλαιο υιοθεσίας είναι μια πάρα πολύ εύκολη διαδικασία που μπορεί να την κάνει οποιοσδήποτε μέσω της ιστοσελίδας gov.gr.
Ζούμε σε μια "γρήγορη" και ανταγωνιστική εποχή. Ποιο είναι το καταφύγιό σου; Τι σου προσφέρει γαλήνη;
Γαλήνη για μένα είναι ένα ήσυχο σπίτι, λίγο φως και η συντροφιά εκείνων που αγαπάω, ανθρώπων και ζώων!
Κάνεις όνειρα ή σε οδηγεί η ζωή;
Κάνω όνειρα για να έχω μια κατεύθυνση, αλλά συνήθως η ζωή είναι αυτή που σε οδηγεί. Οι καλύτερες εκπλήξεις, όπως και οι χειρότερες, έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις.
