Ένας ταξιδιωτικός και γευστικός απολογισμός την πρώτη ημέρα του φθινοπώρου
Για τους υπέρμαχους του καλοκαιριού, το Instragram του Φώτη Βαλλάτου συνεχίζει να αποτελεί μία όαση στη μελαγχολία που φέρνει ο ερχομός του φθινοπώρου. 19 προορισμοί - από τη Λέρο μέχρι το Παρίσι - συνθέτουν το "μακρύ καλοκαίρι" ενός ανθρώπου που λατρεύει να μισεί το ελληνικό τουριστικό decadence και γνωρίζει σχεδόν τα πάντα για την πιο ερωτική εποχή του χρόνου.
Τι έκανες φέτος το καλοκαίρι; Πόσο μεγάλο ή μικρό ήταν για σένα;
Βασικά τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές έχουμε 31 Αυγούστου ,που είναι πρακτικά η τελευταία ημέρα του καλοκαιριού, αλλά ουσιαστικά για μένα δεν έχει τελειώσει καθώς βρίσκομαι ακόμα σε διακοπές. Συνοψίζοντας, φέτος, το καλοκαίρι επισκέφθηκα: 7 νησιά, 1 προορισμό στην Πελοπόννησο, 1 στη Βόρεια Ελλάδα (Θεσσαλονίκη) και 2 πόλεις του εξωτερικού (όλα τα παραπάνω για τη συγγραφή ταξιδιωτικού ρεπορτάζ για το περιοδικό Blue της Aegean Airlines) και άλλα 7 ελληνικά νησιά για διακοπές. Συγκεκριμένα πήγα Μύκονο, Σαντορίνη, Ρέθυμνο, Λέρο, Σκύρο, Δυτική Μεσσηνία, Θεσσαλονίκη, Σύρο, Παρίσι, Βρυξέλλες, Λασίθι, Ρόδο, Ικαρία, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Νίσυρο, Λέρο (ξανά), Αρκιούς και θα κλείσω την φετινή περιοδεία μου στους Λειψούς - συνεπώς ήταν ένα μακρύ καλοκαίρι.
Δύο Λισκάρια παραλία Λέρος
Ποιο ήταν το highlight του φετινού καλοκαιριού σου;
α) Το τριήμερο του Saristra Festival που διοργανώνουμε μια παρέα φίλων σε ένα εγκαταλελειμμένο χωρίο (Παλιά Βλαχάτα) στην Κεφαλονιά και πλέον είναι ένα από τα πιο αναγνωρισμένα εναλλακτικά καλοκαιρινά επαρχιακά φεστιβάλ (φέτος είχαμε πάνω από 3.500 κόσμο ανά ημέρα, ενώ είδαμε και σπουδαίες εμφανίσεις από ονόματα όπως η Μόνικα, ο Γιάννης Αγγελάκας, ο Παύλος Παυλίδης, οι Bazooka, οι Planet of Zeus, οι She Past Away κ.α.).
.JPG?maxwidth=800)
Οι Bazooka στο Saristra Festival
β) Το συγκλονιστικό event «634 λεπτά μέσα στο ηφαίστειο» που διοργάνωσε το six d.o.g.s. μαζί με τη Στέγη και έλαβε χώρα στην Πανσέληνο του Αυγούστου μέσα στον κρατήρα του (ενεργού) ηφαιστείου της Νισύρου. 15 μουσικοί αυτοσχεδίαζαν σερί από την Δύση του ήλιου μέχρι την επόμενη Ανατολή, σε ένα απόκοσμο μυσταγωγικό τοπίο με το ηφαίστειο να συμμετέχει ενεργά παρέχοντας απλόχερα το δικό του εφέ (καπνούς από τα έγκατα της Γης).
Συνέχεια στη σελίδα 2
Που έφαγες το καλύτερο φαγητό και τι ήταν αυτό;
Δεκάδες ωραία πιάτα (και) φέτος: Το εμβληματικό «κρύο-ζεστό» αβγό του Alain Passard στο L’Arpege στο Παρίσι, σαλάχι πηχτή στον Μαυρίκο στη Λίνδο, λιγκουίνι με πιπεριές τσίλι, φρέσκα σύκα και σουσάμι στον Μελένο πάλι στη Λίνδο, το αρνί με κολοκυθάκι και μπουράτα στο Le Servan στο Παρίσι, το φουαγκρά με καπνιστό χέλι και μανιτάρια στο Clown στο Παρίσι, ένα απίστευτο udon στον Kunitoraya στο Παρίσι, το χειροποίητο μακαρόνι γεμιστό με μαύρη τρούφα, αγκινάρα και φουαγκρά με σος παρμεζάνας του Eric Frechon στο Epicure στο Παρίσι, το χοιρινό ψητό στον ξυλόφουρνο στη ταβέρνα Μοναστηράκι στο ομώνυμο χωριό του Νομού Λασιθίου, το καρπάτσιο αρνιού με φλύδες γραβιέρας και κονφί από σύκο και λεμόνι από τα χεράκια της Μυρσίνης Λαμπράκη στο Kalypso στην Ελούντα, ο τράγος με ντομάτα σιγοψημένος 5 ώρες σε ξυλόφουρνο δια χειρός Γιάννη Μπαξεβάνη στο Ferryman στην Ελούντα, η σαλάτα «ντοματίνια vs φράουλες» (ντοματίνια ψημένα με μέλι, κρέμα από κάππαρη, θυμάρι και κατσικίσιο τυρί και αέρας από ξύδι φράουλας) του Αθηναγόρα Κωστάκου στο Bill & Coo στη Μύκονο,
.jpg?maxwidth=800)
Άνυδρο ντοματάκι Σαντορίνης
.jpg?maxwidth=800)
Με τον σεφ Alain Passard στο τριάστερο L Arpege
.JPG?maxwidth=800)
Epicure Παρίσι
.jpg?maxwidth=800)
Το περίφημο κρύο ζεστό αβγό του Alain Passard
το γεμιστό κουνέλι με φρέσκα βότανα και μυζήθρα του Γιώργου Στυλιανουδάκη στην Αυλή στο Ρέθυμνο, το κοκκινιστό αρνίσιο συκωτάκι στην «μυθική» ταβέρνα Ηλιομανώλης στην Κάνεβο στο νότιο Ρέθυμνο, η δική τους χειροποίητη bottarga τόνου στον Μύλο στην Λέρο (από τα αγαπημένα μου μαγαζιά σε όλη την Ελλάδα), το κουνέλι στιφάδο με πουρέ λευκού κρεμμυδιού, κοκκάρια, δεντρολίβανο και παλαιωμένο ξύδι του Γιώργου Βενιέρη στο Black Rock στη Σαντορίνη, η τυρόπιτα με ντόπια καθούρα (κατσικίσιο τυρί) στον Γυναικείο Συνεταιρισμό Ραχών στην Ικαρία, η bavette στο Οψοποιών Μαγγανείαι (πιθανότατα το καλύτερο πιάτο με κρέας στη Θεσσαλονίκη αυτή τη στιγμή),
.JPG?maxwidth=800)
Γιώργος και Μάριος (Εστιατόριο Μύλος, Λέρος)
.JPG?maxwidth=800)
Kapsaliana Village, Καψαλιανά Ρεθύμνου
Το σαλάχι πηχτή στο Μαυρίκο
ο ψητός μπακαλιάρος με σκορδαλιά πατάτας, μαρμελάδα ντομάτας, σαλάμι Λευκάδος και σος λουίζας του Γκίκα Ξενάκη στο Κόκκινο Ποδήλατο στη Σαντορίνη, το κοκκοράκι κονφί με κρέμα ντομάτας, γλυκάνισο και χειροποίητες χυλοπίτες του στο Γιώργου Ιακωβίδη στο Mikrasia στη Σαντορίνη, το μπριαμ με λαχανικά από τον κήπο τους στη Φιλίτσα στις Καστανιές Ικαρίας, το αποδομημένο «μοσχαρίσιο κότσι» (στην ουσία μια πάστα με κρέμα μεδούλι, τρούφα, πουρέ άσπρης μελιτζάνας και μαύρο σκόρδο) του Θοδωρή Παπανικολάου στην κορυφαία Σελήνη (σίγουρα στο τοπ 5 των εστιατορίων πανελλαδικά) στη Σαντορίνη, το αγριοκάτσικο (τα λόγια είναι περιττά) στο εστιατόριο του Nefeli Hotel στη Σκύρο, ένα πιάτο με διάφορες ποικιλίες ντομάτας, νιόκι με μαύρο σκόρδο και πέστο από μαύρο σκόρδο στο Bouchery στις Βρυξέλλες, το αρνί σε κενό αέρος με καλοκαιρινά λαχανικά του Βασίλη Λεωνίδου στο Kapsaliana Village στο Νομό Ρεθύμνου, η ωμή πίνα με ελαιόλαδο στον Σώτο στη Λέρο, το κατσικάκι στη λαδόκολλα με σκυριανή δική τους γραβιέρα, ντομάτα και πιπεριά στον Άγιο Πέτρο στη Σκύρο, αλλά πάνω από όλα η χταποδόπιτα της μάνας μου στον Καραβόμυλο Κεφαλονιάς - ένα πιάτο σπάνιας νοστιμιάς που θα μπορούσε κάλλιστα να φιγουράρει στο μενού σπουδαίων εστιατορίων.
.JPG?maxwidth=800)
Η χταποδόπιτα της μαμάς
Συνέχεια στη σελίδα 3
Αν έπρεπε να διαλέξεις μόνο ένα νησί για διακοπές, ποιο θα ήταν αυτό;
Ένας φρανκεσταιν-ικός συνδυασμός Κεφαλονιάς, Ανάφης, Νισύρου, Λέρου και Καστελορίζου.
.JPG?maxwidth=800)
Κτήμα Χαριτάτου, Ληξούρι Κεφαλονιάς
.JPG?maxwidth=800)
Το αγαπημένο μου Παντέλι στη Λέρο
Ποια πιστεύεις ότι είναι η πιο ωραία παραλία που έχεις πάει;
Είμαι ενάντια στο «φασισμό» της «ωραίας παραλίας» η οποία πρέπει να έχει ψιλή άμμο, τιρκουάζ νερά και μήκος 12 χιλιόμετρα για να μπει στη λίστα με τις "καλύτερες παραλίες στην Ελλάδα" (λίστα που συνήθως έχει συντάξει κάποιος που δεν έχει πάει ούτε στις μισές από αυτές). Βέβαια, επειδή αυτού του τύπου οι παραλίες αποτελούν τον τέλειο κράχτη για τη μεγάλη μάζα των τουριστών (είναι πολλά τα like στο Instagram Άρη), έχουν διασωθεί οι «δικές» μας παραλίες και παραμένουν παρθένες από ξαπλώστρες, beach bars και ρακέτες ώστε να τις χαιρόμαστε ανενόχλητα. Επίσης, δεν έχω ευχαριστηθεί τη θάλασσα ποτέ περισσότερο από τις τρεις φορές που έχω επισκεφθεί το Καστελόριζο, το οποίο δεν έχει καμία παραλία.
.JPG?maxwidth=800)
Σπιναλόγκα
Τώρα που τέλειωσε μεν το καλοκαίρι, ποιος είναι κατά τη γνώμη σου ο ιδανικός προορισμός για τις τελευταίες αποδράσεις μας όσο ακόμα ο καιρός είναι καλός;
Επειδή ο Σεπτέμβρης στα νησιά εμπεριέχει μια μελαγχολία λόγω τέλους σεζόν (σε αντίθεση με την έξαψη του Ιουνίου και του Ιουλίου που όλοι έχουν ακόμα προσμονή για το μεγαλειώδες peak του Αυγούστου) θα προτείνω αστικές διακοπές - και ακόμα καλύτερα σε βόρειες πόλεις που είναι "δύσκολες" τους χειμερινούς μήνες λόγω κρύου. Βερολίνο, Κοπεγχάγη και Βαρσοβία είναι μια αγαπημένη μου τριπλέτα που την προτείνω ανεπιφύλακτα. Επίσης υπέροχη για Σεπτέμβριο είναι και η Θεσσαλονίκη.
.jpg?maxwidth=800)
Στο καράβι απο Νίσυρο για Κω
Τι θα πρότεινες να κάνουν όσοι περνούν το καλοκαίρι τους στην Αττική;
Υπομονή. Για μένα παρόλο που λατρεύω την Αθήνα και έχω εξερευνήσει σχεδόν όλη την Ελλάδα, η Αττική είναι μια σχετικά ανεξερεύνητη «χώρα», μιας και είμαι ορκισμένος οπαδός (και κάτοικος) του Ιστορικού Κέντρου (το οποίο διάγει εσχάτως μεγάλη άνθηση). Επίσης, όσο κλισέ και αν ακούγεται, δεν υπάρχει κάτι πιο ωραίο από μια βόλτα στην Πλάκα (με κατάληξη το μουσείο της Ακρόπολης). Είναι απίστευτο ότι έχουμε ένα πανέμορφο «νησί» μέσα στο κέντρο της πόλης που όμως ελάχιστοι από τους «ιθαγενείς» το επισκέπτονται (ναι το ξέρω ότι η πλειοψηφία των μαγαζιών είναι άθλια αλλά α) υπάρχουν λίγες φωτεινές εξαιρέσεις και β) μια βόλτα αρκεί για να πάρεις το άρωμα αυτής της μαγικής γειτονιάς και να νοιώσεις αυτό το ωραίο συναίσθημα που λέγεται «τουρίστας στην πόλη σου»).
.jpg?maxwidth=800)
Δημοτικά Λουτρά Νισύρου
Τι αγαπάς να μισείς στο ελληνικό καλοκαίρι;
Έχω μια σχέση αγάπης και μίσους με τα τουριστικά θέρετρα. Παρόλο που δεν θα επέλεγα ποτέ να κάνω διακοπές διαρκείας σε κάποιο από αυτά, βρίσκω πολύ (κυρίως κοινωνιολογικό) ενδιαφέρον όταν τυχαίνει να κάνω ένα μικρό πέρασμα από ένα τέτοιο μέρος (Ελούντα, Λίνδος, Χερσόνησος κλπ) - επίσης βρίσκω αρκετά καθησυχαστικό ότι υπάρχουν τέτοια μέρη, τα οποία έχουν μια διάταξη που μου θυμίζουν την παλιά Ελλάδα- ειδικά όσα έχουν αναπτυχθεί κατά τις δεκαετίες '70 και '80 (και ακόμα περισσότερο αυτά που έχουν παρηκμάσει και λίγο).
.jpg?maxwidth=800)
Κάστρο Κορώνης
Τεράστια μαγαζιά με τουριστικά είδη (που τροφοδοτούν και την πρόσφατη μανία μου για συλλογή «παράξενων» σουβενίρ από διάφορα σημεία του ορίζοντα- από το Κιότο μέχρι την Φοινικούντα), πινακίδες μνημεία (κακής) γραφιστικής που διαφημίζουν το μενού των εστιατορίων (που σερβίρουν κατά βάση μουσακά βαθιάς κατάψυξης made in China) με «ξεγυριστά» πιάτα από image bank, παμπ με ξύλινη επένδυση, τηλεόραση με αγγλικό ποδόσφαιρο, χαρτονομίσματα από διάφορες χώρες πίσω από το μπαρ, φωτογραφίες με τις ένδοξες στιγμές του παρελθόντος με ημίγυμνες τουρίστριες, σούπερ μάρκετ που πουλάνε από καρπούζια μέχρι sex toys, κράχτες ντυμένους τσολίαδες (και δεν εννοώ στα «Βλάχικα» της Βάρης, το έχω δει στη Ζάκυνθο), μαίανδροι και κτίρια παγόδες, cover bands των Abba, κοκτέιλ των 3 ευρώ με γρεναδίνη και κάτι μπλε.
Επίσης, λατρεύω να μισώ και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια της δεκαετίας του '80 (γεμάτα μικρές υπέροχες kitch λεπτομέρειες: σεμεδάκια στις τηλεοράσεις, πετσέτες διπλωμένες σε σχήμα βεντάλιας, κάδρα με παραλίες της Καραϊβικής ή κεντήματα με παραστάσεις απο κυνήγι σε δάσος, πλακάκι, ψάθινη καρέκλα, πλαστική καρέκλα, καλτ σπιτονοικοκυρά) που νομίζω θα έφτιαχναν ένα φανταστικό coffee table book αν κάποιος ταξίδευε ανά την Ελλάδα και τα φωτογράφιζε- ίσως το κάνω εγώ.
.JPG?maxwidth=800)
Σαντορίνη αρχές καλοκαιριού
* Ο Φώτης Βαλλάτος είναι ταξιδιωτικός/γαστρονομικός συντάκτης στο Blue Magazine (Aegean Airlines) και συνιδρυτής τουpopaganda.gr
* Όλες οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του Φώτη Βαλλάτου
