Γνωρίζοντας τον σχεδιαστή πίσω από τα minimal, διαχρονικά κοσμήματα
Είναι ελπιδοφόρο να ακούς από έναν νέο άνθρωπο ότι οι δυσκολίες της εποχής ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη δημιουργικότητά του. Ο πολυσχιδής Ματθαίος Δαμίγος αντιμετωπίζει την κάθε μέρα με χαμόγελο, αναζητά συνεχώς την επόμενη ασχολία που θα τον συναρπάσει, αλλά παραμένει πιστός στον σχεδιασμό minimal και διαχρονικών κοσμημάτων, που δεν θέλεις να αποχωριστείς.
Η ενασχόληση του Ματθαίου με το κόσμημα ξεκίνησε περίπου πριν από έναν χρόνο, όταν μια φίλη του είχε γενέθλια και δεν είχε προλάβει να της πάρει δώρο. “Η μητέρα μου ασχολιόταν παλαιότερα με την κατασκευή κοσμημάτων και έτσι υπήρχαν διάφορα υλικά στο σπίτι, οπότε αποφάσισα να της φτιάξω ένα κολιέ. Της το έδωσα, πήρε θετικές κριτικές και έτσι ξεκίνησα να κάνω δώρα σε φίλους διάφορα κοσμήματα που έφτιαχνα. Μετά από αυτό, ξεκίνησαν να μου τα ζητάνε για να τα κάνουν δώρα σε φίλους τους και κάπως έτσι άρχισα να ασχολούμαι με τα κοσμήματα”.
Ο Ματθαίος δουλεύει με ασήμι, ημιπολύτιμους λίθους και κορδόνια, αλλά στο μέλλον θα ήθελε να ασχοληθεί με χρυσό και τσιμέντο. Αν και αγαπάει να πειραματίζεται με διάφορα υλικά, αποσκοπεί το τελικό αποτέλεσμα να έχει μια διαχρονική αξία. “Οι δημιουργίες μου κινούνται σε μίνιμαλ γραμμές. Λεπτεπίλεπτα και απλά κοσμήματα, τα οποία μπορούν να φορεθούν οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Θέλω να φτιάχνω κοσμήματα, τα οποία να μη φαίνονται «παραδουλεμένα», αλλά να έχουν μια απλότητα που τα κάνει ταυτόχρονα καθημερινά και κομψά, πολυμορφικά, κατά μία έννοια. Να μπορεί, δηλαδή, ένα κολιέ να φοριέται το πρωί στο γραφείο και το ίδιο εύκολα το βράδυ σε μία έξοδο. Είναι τόσο για τη γυναίκα που θέλει να φορέσει κάτι, αλλά δεν θέλει να «βαρύνει» το ντύσιμο της, όσο και για τον άντρα που του αρέσει να φοράει κοσμήματα, χωρίς όμως να το τονίζει”.
Συνέχεια στη σελίδα 2
“Σίγουρα οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες, για εμάς τους νέους ακόμα πιο πολύ, όμως γενικότερα προσπαθώ να παραμένω αισιόδοξος και να βρίσκω τη θετική πλευρά μέσα σε μια δυσκολία. Υπό αυτή την έννοια, θα μπορούσα να πω ότι, αν η κατάσταση ήταν διαφορετική, μπορεί η δημιουργικότητά μου να μην είχε εκφραστεί μέσα απ’ το κόσμημα. Νομίζω ότι η έμπνευση έρχεται μέσα από την ίδια τη δημιουργική διαδικασία. Τις περισσότερες φορές, ξεκινάω απλώς να «παίζω» με τα υλικά μου και κάποιες φορές δημιουργείται κάτι απλό και καθημερινό και άλλες κάτι απροσδόκητο. Σίγουρα, με έχουν βοηθήσει και οι σπουδές μου στην αρχιτεκτονική, οι οποίες μου έχουν δώσει τα εφόδια να μπορώ να βρίσκω έμπνευση εκεί που δεν υπάρχει, υπό μία έννοια, και γενικότερα να πειραματίζομαι με το οτιδήποτε. Επομένως, για την ώρα τουλάχιστον, δεν φοβάμαι την έλλειψη έμπνευσης, αλλά αυτό που με αγχώνει περισσότερο είναι ότι αρκετές φορές έχω πολλές ιδέες ταυτόχρονα και μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω με ποια θέλω να ασχοληθώ πρώτα, γιατί όλες με ενθουσιάζουν το ίδιο”.
“Η μεγαλύτερη δυσκολία στο αντίξοο κλίμα των ημερών μας είναι το να ξεκινήσεις κάτι από το μηδέν, γι’ αυτό χρειάζονται μικρά και σταθερά βήματα. Έτσι κι αλλιώς, νομίζω ότι, αν κάτι είναι καλό, καταφέρνει και επιβιώνει. Τώρα, καθαρά σε σχέση με το δημιουργικό και παρασκευαστικό κομμάτι, μικρές δυσκολίες πάντα εμφανίζονται, όπως σε όλα τα επαγγέλματα, αλλά, άμα είσαι εφευρετικός, πάντα βρίσκεις τρόπους να τις παρακάμψεις, σε συνδυασμό βέβαια με λίγη υπομονή”.
Το γούρι που σχεδίασε για το 2016, ονόματι Decahexagon
“Η αλήθεια είναι ότι γενικά βαριέμαι εύκολα σαν άνθρωπος. Γι’ αυτόν τον λόγο, προσπαθώ να γεμίζω τον χρόνο μου με διάφορες δραστηριότητες. Αυτό το διάστημα, τελειώνω κάποιες καινούργιες δημιουργίες που θα είναι έτοιμες πριν από τις γιορτές. Ξεκινάω ένα σεμινάριο σκηνογραφίας στο Εθνικό Θέατρο και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να ξεκινήσω να ασχολούμαι με τη διάλεξη και τη διπλωματική μου, για να πάρω κάποια στιγμή το πτυχίο μου”.
Info
Online διάθεση: jamjar
