Με αφορμή ένα άρωμα, που μου έκανε δώρο ένα κορίτσι-λουλούδι.<br /> <div><br /> </div> <div><br /> </div>
Σκέψεις με αφορμή το άρωμα Wisteria Hysteria
των Stephen Jones / Comme Des Garcons, που μου έκανε δώρο ένα κορίτσι-λουλούδι:
2. Το λουλούδι δεν υπάρχει μόνο όταν υπάρχει κάποιος που το κοιτάζει και το θαυμάζει.
3. Τίποτα δεν μπορεί πιο αποτελεσματικά να σου θυμίσει την ομορφιά του κόσμου από ένα λουλούδι στην άκρη του δρόμου - ακόμη και στις 8 το πρωί, ακόμη κι αν έχεις ξυπνήσει απ' τις 6.
4. Μερικές φορές, από την προφανή απόλαυση του να μυρίζεις ένα μπουκέτο πάνω στο τραπέζι, μεγαλύτερη ευχαρίστηση μπορεί να σου δώσει η ξαφνική συνάντηση με το άρωμα ενός λουλουδιασμένου αναρριχώμενου ενώ περπατάς μέσα στη νύχτα.
5. Μερικά κορίτσια είναι late bloomers. Αλλά ανθίζουν και μοσχοβολούν.
6. Μερικά κορίτσια είναι wallflowers. Όταν όμως αγνοήσουν την καρδιά τους που πάει να σπάσει και σηκωθούν από την άκρη τους για να χορέψουν, τρέμε κόσμε.
7. Τα λουλούδια αρέσουν στα αγόρια. Περισσότερο απ' όσο θα ήθελαν να παραδεχτούν.
8. Τα λουλούδια αρέσουν στα κορίτσια. Ακόμη και στα πιο άγρια κορίτσια. Ακόμη και σ' αυτά που δεν χαμογελούν ποτέ.
9. Όσο κι αν προσπαθήσεις, έστω κι αν κόψεις λοξά τους μίσχους ή προσθέσεις χλωρίνη στο νερό του βάζου, το λουλούδι θα μαραθεί. Αλλά...
10. ...Εκεί που ξεφυλλίζεις ένα βιβλίο, το ανακαλύπτεις αποξηραμένο ανάμεσα στις σελίδες και η άσβηστη ομορφιά του αποδεικνύεται η πιο υπέροχη έκπληξη.
