(Off the Record) Mother Earth

Αναζητώντας μία θεματική ενότητα για το σημερινό post κατέληξα στο παρακάτω: 

Χρώματα της Γης/ Γήινα χρώματα (πες το όπως θες). 

Και θα σου πω και γιατί: 

Γιατί στο πλαίσιο όλης αυτής της επιστροφής των 70's, τα καφέ, τα λαδί και τα μπεζ αν μη τι άλλο έχουν την τιμητική τους. Επίσης στις γκαρνταρόμπες των περιοδικών (απ᾽όπου αναζητώ και τα ρούχα που φορώ σε αυτό εδώ το blog, δεν υπήρχε τίποτα άλλο πέρα από την συγκεκριμένη παλέτα) Επομένως, we have a micro trend here!

Πουκάμισο Massimo Dutti, Μπλούζα Chrislia, Κολάν Fluo Colors, Sneakers Adidas

Γιλέκο Beatrice B., Δετά παπούτσια Zara

Αυτό το post θα έλεγα πως για μένα ήταν μια δύσκολη αποστολή (εντάξει υπάρχουν και δυσκολότερες). Έχοντας ελάχιστα ρούχα στην διάθεσή μου και μία βασική θεματική ενότητα έπρεπε να δημιουργήσω μια σειρά από looks. Αυτό λοιπόν στο οποίο κατέληξα είναι πως τα γήινα χρώματα είναι υπέροχα. Από το safari look μέχρι το army/ στρατιωτικό, η εν λόγω παλέτα ανέκαθεν μας γοήτευε και θα συνεχίσει να το κάνει. 

Ωστόσο εάν θέλεις να τα απογειώσεις, έχε υπόψιν πως μικρές δόσεις μαύρου θα δημιουργήσουν το τέλειο κάδρο για τέτοιες αποχρώσεις.

Εάν μπορούσα να προσθέσω και μία δεύτερη θεματική ενότητα (και μπορώ και θα το κάνω) τότε αυτή θα λεγόταν Vintage (ή κάτι τέτοιο). Ναι η εβδομάδα που πέρασε περιτριγυριζόταν γενικότερα από μια ρετρό διάθεση!

Από την μία, το Hendrick's Gin (γνωστό για την vintage αισθητική του που σηματοδοτείται από το χαρακτηριστικό βικτοριανό μπουκάλι) και από την άλλη το κατάστημα οπτικών Original Vintage στο Σύνταγμα. Τα δύο αυτά brands, συνεργάστηκαν στο πλαίσιο μίας capsule eyewear συλλογής, αποθεώνοντας μοναδικά τις ρετρό δεκαετίες των 50's και 60's. 

Η συλλογή γυαλιών ηλίου Hendricks x Original Vintage

To vintage όμως δεν τελειώνει εδώ. Το προηγούμενο Σάββατο έκανα μια βόλτα μέχρι τον Κεραμεικό (aka Μεταξουργείο) για να ζήσω την απόλυτη vintage εμπειρία. Ήταν εκείνο το bazaar βινυλίου γνωστό και ως Vinyl is Back, όπου δεκάδες πωλητές δίσκων είχαν συγκεντρωθεί στο Σινέ Κεραμεικός, προκειμένου να δημιουργήσουν μία τεράστια αγορά και να δώσουν χαρά σε όλους τους μουσικόφιλους και δη βινυλιόφιλους. 

(Κάπου εκεί ήμουν και εγώ).

Έχοντας λοιπόν πάει μέχρι εκεί δεν θα μπορούσα να μην κάνω μία στάση και από το Σαν Φρανσίσκο. 

Τι είναι αυτό; Είναι ίσως και το πιο γκουρμέ σαντουιτσάδικο της πόλης. Εκεί θα ανακαλύψεις την μαγεία της ένωσης του αβοκάντο με την φέτα και το μέλι. Εκεί επίσης θα ανακαλύψεις και πόσο πολύ ταιριάζει το ψητό κουνουπίδι σε ένα απλό τοστ (που τελικά δεν είναι και τόσο απλό). Και πολλά ακόμη...

Εγώ πάντως ανακάλυψα την υπέροχη διακόσμηση που έχει στο εσωτερικό του από παλιά βελούδινα έπιπλα, σεμεδάκια, vintage φωτιστικά και ρετρό τηλέφωνα. Πανικός δηλαδή. 

Η πιο περήφανη ωστόσο ανακάλυψη μου είναι άλλη: Εκείνη του Souzy Tros. (Όλοι θυμόμαστε την "Παριζιάνα" με την Ρένα Βλαχοπούλου να ψέγει μια πελάτισσά της που δε χωράει στο καινούργιο μοντελάκι γιατί έχει παχύνει λέγοντας της "Σούζι Τρως. Και ψεύδεσαι και τρως!"). 

Tο συνάντησα κάπου κοντά στο μετρό του Ελαιώνα, και βλέποντας την εν λόγω επιγραφή, δεν πίστευα στα μάτια μου. ("Κάνουν πλάκα, είναι τρολ, δεν γίνεται κτλ.") Το έβγαλα φωτογραφία και στην συνέχεια το αναζήτησα στον θαυμαστό κόσμο του Google, για να μάθω περί τίνος πρόκειται.  

Και με αφορμή εκείνη την ατάκα στην Παριζάνα, θα κλείσω με μία φωτογραφία και ένα τραγούδι. 

Η φωτογραφία δείχνει όλα όσα συνέβησαν στο γραφείο την Τρίτη που μας πέρασε. Μία ευγενική προσφορά του Cake Bakery ήταν η αφορμή για να φάμε. Και ναι δεν θα ψεύσουμε. Φάγαμε πολύ! 

Και κάπως έτσι τα αμέτρητα, μικροσκοπικά και πολύχρωμα cupcakes με τα λαχταριστά frostings (που θα μείνουν για πάντα ανεξίτηλα στην μνήμη μου) μου έδωσαν την έμπνευση για το τραγούδι της εβδομάδας: 

 

Till next time! (Έρχεται εορταστικό post!)