Το Charlie D. είναι μία κομψή γαλλική brasserie με πιάτα από τον διάστερο Arnaud Bignon, αλλά όπως τα έτρωγε ο ίδιος από τη Γαλλίδα γιαγιά του
Για εμένα προσωπικά η Θεσσαλονίκη είναι το μέρος που δεν χορταίνω να βρίσκομαι. Όσες φορές και να πάω, όσες μέρες και να μείνω, πάντα θέλω κι άλλο. Εδώ το #clearlynotonadiet περνάει πάντα σε άλλο επίπεδο, αφού λιχουδιές παντός τύπου σε περιμένουν σε κάθε γωνία και -με ξέρεις καλά πια- οι αντιστάσεις μου στο θέμα "φαγητό" είναι μηδαμινές. Έτσι, όταν ακούσαμε πως το φινετσάτο ξενοδοχείο Excelsior και ο γνωστός restaurateur Απόστολος Τραστέλης ετοιμάζουν κάτι νέο, δεν μπορούσαμε παρά να πάρουμε την πρώτη πτήση για πάνω. Και έχω να πω με βεβαιότητα πλέον πως το ολοκαίνουριο Charlie D. δικαιώνει απόλυτα το κύρος των συμμετεχόντων, όχι δια της πολυπλοκότητας αλλά δια της απλότητας του μενού του. Η μαγική αυτή γαλλική brasserie έχει ανακαλύψει την απόλυτη ισορροπία μεταξύ cute και classy, ενώ τα πιάτα που βγαίνουν από την κουζίνα είναι "παιδιά" του διάστερου σεφ Arnaud Bignon, τα οποία όμως δεν είναι περίτεχνα ή πολύπλοκα, αλλά αντιθέτως είναι τα απλά και νόστιμα πιάτα που θα περίμενες να δοκιμάσεις σε μία αυθεντική γαλλική brasserie (κάτι που ισχύει και στις τιμές του μενού). Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το Charlie D. βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, στο ισόγειο του κομψότατου Excelsior, στο οποίο όμως μπαίνεις από διαφορετική είσοδο, γεγονός σημαντικό κατά την προσωπική μου άποψη για να υπογραμμίσει πως πρόκειται για ένα project όχι ξενοδοχειακό. Ένα υπέροχα ροζ και έξοχα ρομαντικό περιβάλλον (που σε καμία περίπτωση δεν γίνεται γλυκερό, καθώς απλώς δίνει μία αλά Wes Anderson αίσθηση στον όλο χώρο) σε περιμένει από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ για να πάρεις θέση δίπλα στις μεγάλες τζαμαρίες, κάτω από τους ρετρό πολυελαίους, πάνω στα αναπαυτικά καναπεδάκια και μπροστά στο φιλόξενο μπαρ και να απολαύσεις το πρωινό, το μεσημεριανό ή το βραδινό σου. Η έντονη παρουσία του ξύλου, τα πορσελάνινα σερβίτσια, το ευγενικό σέρβις και οι προσεγμένες διακοσμητικές λεπτομέρειες βάζουν τη δική τους πινελιά στην όλη ultra-cozy εμπειρία, που, αν έμενα μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, θα ήθελα να ζω ίσως και σε καθημερινό επίπεδο. Το ιδιαίτερο όνομα και το εντυπωσιακό logo (ένα χαριτωμένο dodo) του Charlie D. πηγάζουν, όπως μάθαμε, από το αγαπημένο βιβλίο της Ισμήνης Τορνιβούκα (ιδιοκτήτριας του Excelsior), την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων.

Η μέρα εδώ ξεκινάει πάρα πολύ νωρίς, συγκεκριμένα από τις 7 με πρωινό μπουφέ και ala carte πιάτα πρωινού, που συνεχίζουν να σερβίρονται μέχρι τη 1. Εν συνεχεία τη σκυτάλη παίρνει το all day menu που σερβίρεται μέχρι τις 11 το βράδυ. Θα μου επιτρέψεις ελπίζω να αρχίσω λίγο ανορθόδοξα, δηλαδή από το δείπνο που είχα τη χαρά να απολαύσω στην όμορφη αυτή brasserie και να αφήσω το πρωινό για το τέλος.

Ο Arnaud Bignon, που είχαμε την τύχη να είναι "παρών" στο κομψό δείπνο μας, δέχθηκε πολλές ερωτήσεις για το πόσο εύκολο είναι ένας διάστερος σεφ να δημιουργήσει ένα μενού για brasserie και μας απάντησε με αφοριστική φυσικότητα πως γι’ αυτόν ήταν εξαιρετικά εύκολο, αφού ήταν μία όμορφη ευκαιρία να επιστρέψει στα παιδικά του χρόνια στη Γαλλία και στα αγαπημένα του πιάτα που έτρωγε από τα χέρια της γιαγιάς του. Στο Charlie D. είναι αλήθεια πως θα βρεις αυθεντική γαλλική κουζίνα με κάποιες μικρές ελληνικές πινελιές, αλλά σε μία απλή και πολύ νόστιμη εκδοχή, που αποφεύγει τις πολυλογίες και τις περιττές φιοριτούρες. Και κάπου εδώ θέλω να κάνω ωδή στην σούπα με την οποία άνοιξε η βραδιά μας. Πρόκειται για τη σούπα ημέρας, την οποία πραγματικά πρέπει να την κάνουν μόνιμο πιάτο κάθε χειμερινού καταλόγου τους, γιατί ήταν ίσως η ωραιότερη σούπα που έχω φάει ποτέ και απέναντί της βάζω μόνο τη διάσημη σούπα καλαμπόκι του Αλέξανδρου Τσιοτίνη. Ήταν λοιπόν μία απλή σούπα κάστανο με λίγο βαλσάμικο στη συνταγή που σερβίρεται με μία μπρουσκέτα με local τρούφα και λίγα καρύδια. Η μεστή και γεμάτη γεύση της, η τέλεια υφή της και το ωραίο τρικ με τα τραγανά καρύδια, η απόλυτη ισορροπία και η γευστική της θέρμη, την κάνουν ένα απόλυτο food for the soul στην πιο φινετσάτη εκδοχή του.
Το ζεστό φουά γκρα που σερβίρεται πάνω σε σοτέ σπανάκι και συνοδεύεται από μία πάστα χουρμά και λεμόνι, καθώς και τρίμματα από κουφέτο, είναι ένα πιάτο έξυπνο και πολύ ενδιαφέρον. Έξυπνο γιατί κάνει ένα πολύ όμορφο παιχνίδι με τις υφές και την αντιδιαστολή των γευστικών άκρων και ενδιαφέρον γιατί η καλύτερη απόδοσή του γίνεται όταν τρως όλα τα στοιχεία του μαζί. Το φουά γκρα πάντως ήταν πολύ ωραία ψημένο και τέλεια βουτυράτο και το σύνολο πολύ γευστικό.

Εν συνεχεία περάσαμε σε ένα πιάτο, που ο ίδιος ο σεφ χαρακτηρίζει ως το αγαπημένο του, καθώς το μοσχαράκι bourguignon με ταλιατέλες είναι η γεύση εκείνη που περισσότερο από όλα του θυμίζει τα παιδικά του χρόνια στη Γαλλία και την αγάπη που έβαζε στην κουζίνα της η γιαγιά του. Ένα πιάτο κομψά πληθωρικό και γεμάτο σε γεύση, όπου το μοσχάρι έλιωνε στο στόμα και η χειροποίητη ταλιατέλα κράταγε όσο ακριβώς χρειαζόταν.

Το μοσχαρίσιο rib eye (κάπου εδώ να πω πως όλα τα κρέατα του Charlie D. έρχονται από την ξακουστή για την ποιότητα των προϊόντων της Φάρμα Κουτσώφτη στη Βέροια) ήρθε αριστοτεχνικά ψημένο και με πεντανόστιμες τηγανητές πατατούλες. Η επιλογή γίνεται μεταξύ σος ροκφόρ και σος bearnaise.

Για το τέλος ήρθε μία αυθεντική tarte tatin με σαντιγί, για την οποία μπορώ να πω πως ήταν όμορφα βουτυράτη και εξόχως γαλλική, αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα, γιατί δεν μου αρέσει κανένα γλυκό με μήλο, οπότε θα ήμουν άδικη να εκφέρω άποψη. Οι λοιποί συνδαιτυμόνες πάντως φάνηκαν να την απολαμβάνουν πολύ.

Και μια και το πήραμε ανάποδα, να σου πω και για την εμπειρία του πρωινού, που από όσο γνωρίζω το Charlie D. έχει ήδη γίνει αγαπημένο σημείο συνάντησης για πρωινό-brunch στη Θεσσαλονίκη. Καταρχάς να ξεκινήσω από το ψωμί, το οποίο εννοείται πως είναι εξίσου εξαιρετικό όλη μέρα (στο δείπνο παίζει να έφαγα ολόκληρο το ζεστό καρβελάκι με βούτυρο μόνη μου!) αλλά στο πρωινό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Το ψωμί λοιπόν για να μη μακρηγορώ διατίθεται σε μεγάλη ποικιλία και είναι υπέροχο, οπότε μην χάσεις την ευκαιρία να το δοκιμάσεις σε κάθε του εκδοχή.

Είτε στο καλαθάκι πρωινού, όπου συνοδεύεται φυσικά και από τέλεια βουτυρένια κρουασάν απλά ή σοκολάτας, είτε στο συγκλονιστικό Croque Madame, που η χοντρή φέτα αληθινού ψωμιού κάνει όλη τη διαφορά στο πιάτo.

Η κις λορέν είναι τόσο όσο χρειάζεται πληθωρική και τόσο όσο χρειάζεται βουτυρένια και το club sandwich είναι κανονικό γεύμα και μάλιστα πλούσιο.

Πολύ καλή ήταν και η Caesar’s γεμάτη φρεσκάδα και χωρίς υπερβολές στη σος.

Η βάφλα έρχεται είτε με κόκκινα φρούτα (ανάλογα με την εποχή) και περιχύνεται είτε με σιρόπι σφενδάμου είτε με σοκολάτα. Δεν χρειάζεται καν να σου πω ποια παράγγειλα εγώ φαντάζομαι.
Info: Κομνηνών 10, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310021010
Για περισσότερα tidbits και γευστικές ανταποκρίσεις τη στιγμή που συμβαίνουν ακολουθήστε το @kounelly στο Instagram.
* Tidbit : a small piece of food
: a small piece of news or interesting information