Η εξόχως γαλλική cave à manger L’ Audrion φέρνει έναν πολύ διαφορετικό αέρα στο γευστικό σκηνικό της Πλάκας.
Η αλήθεια είναι πως, όταν μιλάμε για την Πλάκα, είναι πολύ συγκεκριμένοι οι γευστικοί συνειρμοί που σου έρχονται απευθείας στο μυαλό, και όχι άδικα. Όμως το άκρως κομψό και εξόχως φινετσάτο L’ Audrion (το όνομά του προέκυψε από την ένωση των ονομάτων των δύο κοριτσιών της γλυκύτατης ιδιοκτήτριας Marie Laure Bocabarteille, την Audrey και τη Marion) είναι κάτι πολύ διαφορετικό από όσα είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε στην περιοχή και τα υπέροχα πιάτα του (άλλοτε μονάστερου) σεφ Alain Parodi μαζί με τη μαγική κάβα-κελάρι στο υπόγειο αποτελούν ικανότατο επιχείρημα για να πάρεις το δρόμο γι’ αυτό το πιο τουριστικό κομμάτι του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. Το καλοκαίρι δε δεν μπορώ να σκεφτώ κανένα πιο ιδανικό σενάριο από ένα early δείπνο στο L’ Audrion ακολουθούμενο από ταινία στο Cine Paris ακριβώς απέναντι (ή και το αντίθετο!).
Ο χώρος είναι πραγματικά πανέμορφος, φωτεινός και ψιλοτάβανος, φιλόξενος και ατμοσφαιρικός με λίγο Γαλλία εδώ και λίγο Μεσόγειο εκεί να συνθέτουν ένα περιβάλλον στο οποίο θέλεις να βρίσκεσαι ξανά και ξανά. Τα τραπέζια -με τις σωστές μεταξύ τους αποστάσεις- είναι σίγουρα το κατάλληλο μέρος για να απολαύσεις τα άκρως γαλλικά πιάτα που βγαίνουν από την ανοικτή κουζίνα του Alain Parodi,
όμως προσωπικά πολύ εύκολα με φαντάστηκα καθισμένη σε ένα από τα αναπαυτικά bar stools μπροστά στη μεγάλη ξύλινη μπάρα να τσιμπολογάω θεϊκά τυριά και ψαγμένα αλλαντικά μαζί με ένα ωραίο ποτήρι κρασί, κάνοντας κους κους με τις φιλενάδες μου.
Τα αλλαντικά και τα τυριά εδώ δεν είναι μία απλή υπόθεση, τύπου "να είχαμε να λέγαμε", αλλά καταλαμβάνουν μεγάλο τμήμα του μενού, όπου παρατίθενται και μεμονωμένα και σε συνδυασμούς, ώστε να συνοδεύσεις το κρασί σου. Πέρα από το ειδικό τμήμα του μενού όμως, μπορείς να τα δεις και με τα μάτια σου στο πλούσιο ψυγείο των ντελικατέσεν, μπροστά στην ανοικτή κουζίνα, ώστε να διαλέξεις και ο ευγενέστατος sommelier να σε κατευθύνει στο θέμα κρασί. Γιατί εδώ το κεφάλαιο "κρασί" έχει ίδια βαρύτητα με το κεφάλαιο "φαγητό". Το L’Audrion δεν είναι ένα γαλλικό εστιατόριο με την παραδοσιακή έννοια του όρου, αλλά μία cave à manger, δηλαδή μία "κάβα για φαγητό" σε πιστή μετάφραση. Σε μία πιο ελεύθερη τώρα μετάφραση, ή μάλλον σε περιγραφή του τι ακριβώς σημαίνει εδώ, το L’ Audrion είναι ένα γαλλικό μπιστρό με τεράστια έμφαση στο κρασί, το οποίο μπορείς να αγοράσεις και για το σπίτι σου.
Για να γίνω πιο σαφής, στο υπόγειο υπάρχει μία εντυπωσιακή κάβα-κελάρι, που φιλοξενεί πάνω από 200 ετικέτες του γαλλικού αμπελώνα, περισσότερες από τις οποίες δεν τις γνωρίζουμε στην Ελλάδα, καθώς η εισαγωγή γίνεται απευθείας και αποκλειστικά από το L’ Audrion από μικρούς παραγωγούς της Γαλλίας. Μάλιστα πάνω στον όμορφο ξύλινο πάγκο του κελαριού, θα δεις και έναν χάρτη της χώρας με τις οινοπαραγωγές περιοχές και πως αυτές αντιπροσωπεύονται στο συγκεκριμένο κελάρι. Από αυτά τα κρασιά τώρα, περίπου 20 σερβίρονται και σε ποτήρι, τα οποία και ανανεώνονται ανά 6 περίπου εβδομάδες, ενώ όλα μπορείς να τα αγοράσεις και για το σπίτι σου. Το ίδιο ισχύει και για τα ντελικατέσεν, τα οποία επίσης μπορείς να πάρεις μαζί σου. Έτσι λοιπόν το L’ Audrion είναι μία κάβα στην οποία μπορείς να πας για φαγητό ή ένα μπιστρό στο οποίο μπορείς να ψωνίσεις και κρασί. Όπως και να επιλέξεις να το δεις, το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο: εξαιρετική γαλλική κουζίνα και εξαιρετικό κρασί σε μεγάλη ποικιλία.
Θα κάνω την αρχή μιλώντας για το ψωμί, το οποίο εδώ είναι αυθεντική γαλλική μπαγκέτα που έρχεται κατεψυγμένη από τη Γαλλία και ψήνεται στην κουζίνα τη στιγμή που κάθεσαι στο τραπέζι, γι’ αυτό και είναι όντως γαλλική -και όχι τύπου γαλλική- και όμοιά της δεν θα φας πουθενά στην Αθήνα. Όπως έρχεται αχνιστή και απλώνεις πάνω το γαλλικό φρέσκο βούτυρο πασπαλισμένο με ανθό αλατιού, πραγματικά λες "είμαι στο Παρίσι". Και μετά από αυτό το υπέροχο σοκ για τον ουρανίσκο, ξεκίνησε το δείπνο μας (ο άνθρωπος πραγματικά δυσκολεύτηκε να μου πάρει το ψωμί από τα χέρια!) με μία βελούδινα βουτυρένια τερίνα από foie gras πάπιας με μαρμελάδα κυδώνι και φρυγανισμένο ψωμί, την οποία δεν θέλεις να καταπιείς ποτέ για να μην τελειώσει η απόλαυση, συνοδεία ενός γλυκού οίνου domaine du Tariquet, o οποίος έκανε το αποτέλεσμα ακόμη πιο ιδανικό.
Εν συνεχεία ήρθε το carpaccio σολομού με ένα πολύ ελαφρύ guacamole και πιπεριές jalapenos, που είχε μαριναριστεί σε σησαμέλαιο, yuzu και ελαιόλαδο. Ένα πολύ κομψό πιάτο με ωραίες οξύτητες και ένα χαριτωμένο παιχνίδισμα στις υφές με την προσθήκη κρουτόν πάνω στο guacamole. Το carpaccio, καθώς και τα δύο επόμενα πιάτα ήρθαν συνοδευόμενα από ένα Riesling με ωραίο σώμα, που έκανε ακόμη πιο ενδιαφέρουσα την όλη εμπειρία.
Με το ίδιο κρασί στα ποτήρια μας υποδεχθήκαμε την υπέροχη βελουτέ από φακές με μεγάλα κομμάτια τόνου, flakes chorizo, κρουτόν, φρέσκο κρεμμυδάκι και αφρό από δεντρολίβανο. Ένα σχεδόν comfort πιάτο με βαθιά νοστιμιά αλλά και έκδηλη την κομψότητα των γαλλικών καταβολών της κουζίνας.
Το εξαιρετικά αυθεντικό γαλλικό ταρτάρ μοσχαριού, που έρχεται έξοχα σερβιρισμένο και συνοδεύεται με πατάτες τηγανητές, είναι όπως ακριβώς θα περίμενες να γευτείς ένα τέτοιο πιάτο σε ένα μικρό γαλλικό μπιστρό, κρυμμένο σε κάποια μυστική γωνιά του Παρισιού, εκεί που τρώνε αυτοί που ξέρουν, οι insiders και οι connoisseurs. Η ολόδροση σαλάτα με sucrine, σπαράγγια και σος αντζούγιας και παρμεζάνας, η οποία είναι η πιο ευγενής "Caesar’s" που έχω δοκιμάσει ποτέ, συνοδεύτηκε από ένα παλαιωμένο Chardonnay.
Το τορτελόνι γεμιστό με κόκορα πάνω σε πουρέ σελινόριζας με τρούφα, αφρό τρούφας και ζωμό του κόκορα ήταν ένα πιάτο μεστό και ισορροπημένα πληθωρικό.
Ίσως ένα από τα πιο δυνατά πιάτα της βραδιάς ήταν ο βακαλάος με βελουτέ κολοκύθας, μανιτάρια, chorizo και αφρό από δεντρολίβανο, όπου ένιωθες πως γη και θάλασσα ενώνονταν σε κάθε μπουκιά με το chorizo να δίνει στο σύνολο αυτό το κάτι, ίσως την τσαχπινιά αν θες, που κάνει όμως όλη τη διαφορά σε ένα ήδη νόστιμο και καλομαγειρεμένο πιάτο.
Ένα από τα best seller του L’ Audrion, και καθόλου άδικα, είναι η πεντανόστιμη και τέλεια μαγειρειρεμένη πάπια κονφί με ποσέ κυδώνι και μαρεμαλάδα από κυδώνι και μέλι, με καραμελωμένα κρεμμύδια και side βελούδινο πουρέ πατάτας. Η συμβουλή μου είναι, αν παραγγείλεις το παπί, να είσαι φειδωλός στη λοιπή παραγγελία σου, γιατί η ποσότητα είναι ξεκάθαρα για δύο άτομα.
Και επειδή ως γνωστόν εμείς είμαστε γερά πιρούνια, πέρα από όλα τα παραπάνω δοκιμάσαμε και δύο καινούρια πιάτα που τώρα μπήκαν στο μενού. Τα χοιρινά μάγουλα με curry, αμύγδαλα, γάλα καρύδας, κόλιανδρο και αφρό καρύδας (φωτό) και το αρνί μπούτι με βερίκοκα, σύκα και χουρμάδες, που σερβίρεται με ένα εξαιρετικό κους κους με σταφίδες.
Στο κομμάτι γλυκό τώρα οι επιλογές είναι πολλές και όλες κολασμένες. Θα ξεκινήσω από την κρέμα καραμελέ, που θα σου πω χωρίς δεύτερη σκέψη να την πάρεις ο κόσμος να χαλάσει.
Αλλά το ίδιο θα σου πω και για το έξοχο ρυζόγαλο με salty καραμέλα, που κάθε μπουκιά είναι ένα μικρό καραμελένιο όνειρο,
Αλλά και για το savarin με ρούμι, κρέμα και σαντιγί που εκτός από τέλειο σε γεύση είναι και ξεκάθαρα insta-worthy. Κοινώς, άφησε χώρο για το γλυκό!
Info: Πλατεία Φιλομούσου Εταιρείας 3 & Φαρμάκη 1, Πλάκα, 2103241193.
Για περισσότερα tidbits και γευστικές ανταποκρίσεις τη στιγμή που συμβαίνουν ακολουθήστε το @kounelly στο Instagram.
* Tidbit : a small piece of food
: a small piece of news or interesting information
