Και το αποτέλεσμα είχε φυσικά έντονο το φεμινιστικό στοιχείο
"Τι θα γινόταν αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο". Με αυτή την ερώτηση να δεσπόζει στην πασαρέλα υποδέχτηκε η Maria Grazia Chiuri τους προσκεκλημένους της και παρουσίασε τη συλλογή Υψηλής Ραπτικής του Dior για τη σεζόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 2020. Βασισμένη στις –γνωστές πλέον- φεμινιστικές ανησυχίες, αυτή τη φορά αποφάσισε να γεμίσει την πασαρέλα ρωμαϊκές φιγούρες, θεές, με λάμψη, δυναμισμό και έντονη θηλυκότητα, επιστρέφοντας με έναν τρόπο στις ιταλικές της ρίζες, αλλά κρατώντας σε πρώτο πλάνο και την κληρονομιά του οίκου.
Πίσω από την μεγάλη κεντημένη επιγραφή αλλά και τα installations του σκηνικού, που φτιάχτηκαν από γυναίκες στην Ινδία, βρίσκεται η Judy Chicago. Η 80χρονη φεμινίστρια καλλιτέχνιδα συνεργάστηκε με τη Maria Grazia Chiuri γι’ αυτή τη συλλογή και το show, και οι δυο τους δούλεψαν μαζί στενά για έξι μήνες. Μέσα από το διάλογο προέκυψε και η ιδέα με τις θεές αλλά και η αδυναμία των γυναικών στους δυτικούς πολιτισμούς, να βρουν τρόπο να εκφραστούν, ακόμα και μέσα από την τέχνη, εξαιτίας της πατριαρχίας.
Μένοντας πιστή λοιπόν στις φεμινιστικές της ιδέες, την ιταλική καταγωγή αλλά και την ιστορία του οίκου που πλέον διευθύνει , αποφάσισε να χρησιμοποιήσει έντονα την ιδέα του ελληνορωμαϊκού πέπλου και του ντραπέ. Από τη μια πρόκειται για ένα ρευστό στοιχείο, που αγκαλιάζει το σώμα και από την άλλη παντρεύεται τέλεια με την Υψηλή Ραπτική, γιατί ακριβώς έχει αφετηρία το σώμα, ράβεται πάνω του, όπως συμβαίνει με την Haute Couture, που πάντα είναι φτιαγμένη sur mesure. Την ιδέα αυτή εφάρμοσε και πάνω στα πιο tailored κομμάτια, τα οποία φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν από μια συλλογή του Dior.
Τα ρούχα έμοιαζαν να έχουν φτιαχτεί με την τεχνική του μουλάζ, μιας και δημιουργούσαν εξαιρετικά καλοσχηματισμένες σιλουέτες. Η πολυτέλεια ήταν διάχυτη, όχι μόνο στην έκδηλη λάμψη των μεταλλιζέ, αλλά και στις φίνες υφές, τα κοσμήματα και τα πλούσια χρώματα των τελευταίων looks. Οι παραλλαγές που πρότεινε αμέτρητες, ακριβώς όπως και οι ανάγκες και το στυλ των πραγματικών γυναικών, από μεταξωτά φορέματα με κρόσσια, που έκρυβαν έντονη κίνηση, μέχρι sharp κοστούμια και λευκά νεραϊδένια φορέματα. Η πασαρέλα έκλεισε με ένα εντυπωσιακό και κυριολεκτικά λαμπερό φόρεμα που είχε κεντημένο ένα φεγγάρι, που στα αρχαία χρόνια ήταν το σύμβολο της γυναικείας γονιμότητας.
Τι θα συνέβαινε αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο; Τι θα συνέβαινε αν στην πασαρέλα της Υψηλής Ραπτικής ήταν λίγο πιο diverse; Παρά τις έντονες φεμινιστικές της ανησυχίες, η Maria Grazia Chiuri φαίνεται πως δεν είναι ακόμα έτοιμη να απαντήσει σ’ αυτό το ερώτημα.
