Έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που ο Nicolas Ghesquière ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Louis Vuitton, στη διάρκεια των οποίων έχει παρουσιάσει το όραμά του για τον γαλλικό οίκο με τη μακρά και αξιοσημείωτη πορεία. Στο σημείωμα που υπέγραψε ο σχεδιαστής για τη συλλογή που αφορά στη σεζόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 2025, θέλησε να εκφράσει την άποψη του για τη γαλλική μόδα, γράφοντας πως είναι μία "ισχυρή μα συνάμα απαλή δύναμη, που εκπέμπει το savoir-faire, το art de vivre και μία πολιτιστική μοναδικότητα”. Σύμφωνα με τον σχεδιαστή, αυτό που έχει τεράστιο ενδιαφέρον είναι το οξύμωρο που δημιουργείται ανάμεσα στην ισχύ και την απαλότητα. Αυτή την τέλεια ισορροπία προσπάθησε να αποδώσει μέσα από τη συλλογή του για τον οίκο Louis Vuitton.
Η αγάπη του Nicolas Ghesquière για την τέχνη είναι γνωστή. Αυτή τη φορά, πέντε εικαστικά έργα του καλλιτέχνη Laurent Grasso από τη σειρά "Studies into the Past” αποτυπώθηκαν επάνω σε επιλεγμένα κομμάτια του σχεδιαστή, και όχι μόνο. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου Louis Vuitton εμπνεύστηκε από την Αναγέννηση, αφού όπως δήλωσε σε συνέντευξή του, νιώθει πως έχει κάποια προσωπική σύνδεση με εκείνη την εποχή του χρόνου, έχοντας μεγαλώσει στην Κοιλάδα του Λίγηρα που βρίσκεται στην κεντρική Γαλλία και είναι γνωστή για τα κάστρα της.
Όπως η γαλλική μόδα ισορροπεί ανάμεσα στη δύναμη και την απαλότητα, έτσι και η συλλογή του σχεδιαστή για την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2025 αποτελείται από tailored κομμάτια σε αυστηρές γραμμές, αλλά και από loose ρούχα που επιτρέπουν στο σώμα να κινείται με ελευθερία, χωρίς κανέναν περιορισμό. Είδαμε εντυπωσιακά σακάκια με puff sleeves, κομμάτια που τόνιζαν τη μέση, ποδηλατικά shorts, chunky δερμάτινα σανδάλια. Ο Nicolas Ghesquière έδωσε μεγάλη σημασία στην αρχιτεκτονική αντιμετώπιση των υφασμάτων, χαρίζοντας τους σχήμα αλλά και ρευστότητα.
Όπως αποκάλυψε μάλιστα ο σχεδιαστής, χρειάστηκε να συνεργαστεί με δύο ατελιέ για να πετύχει το αποτέλεσμα που επιθυμούσε. Μεγάλο ενδιαφέρον είχαν επίσης τα παντελόνια με τα oversized σακάκια, αλλά και τα πλεκτά φορέματα. Σύμφωνα με τον Ghesquière "Η ελαφρότητα του μεταξωτού υφάσματος είναι πολύ ζωντανή. Αυτό που πραγματικά ήθελα είναι να μην μπορείς να βάλεις ένα όνομα σε αυτά τα κομμάτια”.
