The death of cool
Είναι σαν κάθε γυναίκα να έχει υπογράψει μία αόρατη σύμβαση που τη θέλει να τρέχει συνεχώς πίσω από έναν άντρα, να ψάχνει μονίμως τον πατέρα των παιδιών της και τον "ιππότη” που θα της δώσει οικονομική και συναισθηματική ασφάλεια. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η γυναίκα θέλει απλά να περάσει καλά (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και χωρίς να κρύβονται δεύτερα μηνύματα πίσω από τη συμπεριφορά της;
Οι άντρες όχι μόνο δεν δείχνουν να το συμμερίζονται αυτό μακροπρόθεσμα αλλά φαίνεται πώς κάνουν ό,τι μπορούν για να τη μπερδέψουν ακόμα περισσότερο. Σε αντίθεση με τα κακώς κείμενα που θέλουν τη γυναίκα συναισθηματικά μπερδεμένη, ανασφαλή και αλλοπρόσαλλη, η εποχή δείχνει ότι αυτοί που πραγματικά δεν ξέρουν τι θέλουν είναι οι ίδιοι οι άντρες. Αυξάνονται όλο και περισσότερο οι ιστορίες γυναικών που περιγράφουν γνωριμίες με το άλλο φύλλο με ενθουσιασμό για να καταλήξουν μόνο μερικές μέρες αργότερα να την ψάχνουν στα αζήτητα.
First things first: η καθεμία από αυτές τις γυναίκες είχε πλήρη συνείδηση της κατάστασης. Γιατί να ζητήσει τον αριθμό σου αν δεν πρόκειται να σου τηλεφωνήσει ποτέ; Γιατί να σε (ξανα)προσκαλέσει σε ραντεβού αν δεν του αρέσεις; Γιατί να ξεκινήσει μία ολόκληρη στιχομυθία αν το ζητούμενο είναι μόνο το σεξ; Φαίνεται σαν οι περισσότεροι άντρες να θεωρούν χρέος τους να ακολουθήσουν την πεπατημένη οδό για να καταλήξουν στο ίδιο αποτυχημένο πείραμα. Να πουν και να κάνουν όλα αυτά που θα γοητεύσουν μία γυναίκα ώστε να βγει μαζί τους, για να εξαφανιστούν χωρίς να πουν μία λέξη (το λεγόμενο ghosting). Είναι λες και οι άντρες νομίζουν ότι οι γυναίκες είναι είτε τόσο ευαίσθητες που δεν μπορούν να δεχτούν μία ειλικρινή πρόταση είτε έχουν οπωσδήποτε την ανάγκη του "περιτυλίγματος".
Δεν είναι μεμπτό το να μην ξέρεις τι θέλεις ή να αλλάξεις γνώμη στην πορεία. Το να επαναλαμβάνονται σαν σε καρμπόν όμως οι ίδιες αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές που τείνουν να γίνουν παγιωμένη κατάσταση, δείχνει ότι μάλλον υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη λήψη ευθυνών. Από πολύ μικρή ηλικία, μαθαίνουμε ότι κάθε μας πράξη έχει και τις ανάλογες επιπτώσεις, ωστόσο, μεγαλώνοντας οι άντρες φαίνεται να το έχουν ξεχάσει. Μπορεί δηλαδή κάλλιστα να μπει κάποιος στη ζωή σου και να φέρει τα πάνω κάτω μέσα σε δέκα μέρες, να φύγει χωρίς καμία "προειδοποίηση" και να σε αφήσει να αναρωτιέσαι "τι έγινε ρε παιδιά" σαν τον Σπύρο Παπαδόπουλο στους Απαράδεκτους. Σε περίπτωση, λοιπόν, που αναρωτιέσαι τι κάνεις λάθος, θα έλεγα μόνο ότι έχεις κάθε δικαίωμα να ζητήσεις από τον άλλον να αναλάβει τις ευθύνες του – ακόμα κι αν η απάντηση είναι τόσο απλή όσο ένα 'he is just not that into you'. Με άλλα λόγια, θα έλεγα ότι έχεις το δικαίωμα να εκνευριστείς - σαν να λέμε the death of cool.
