Με πανέξυπνη γραφή, καυστικό χιούμορ και αυτοσαρκασμό, διαχέει τα βιώματα και τα απωθημένα του στους ήρωες των βιβλίων του, ακόμη και όταν πρόκειται για τη Βιογραφία Μιας Σκύλας
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ
είναι μια αιώνια επανάληψη: Ξεκινάει νωρίς το πρωί με τις λογοτεχνικές μεταφράσεις και συνεχίζεται με διάβασμα, γράψιμο, ψώνια για φαγητό. Το πρόγραμμά μου είναι αυστηρό, επειδή όταν δουλεύεις στο σπίτι χρειάζεται αυτοπειθαρχία.
Η ΜΕΡΑ ΚΛΕΙΝΕΙ παρακολουθώντας αμερικανικές σειρές. Πρόκειται για πολύ σπουδαίες αφηγήσεις, που ξεκίνησαν πριν από 10-15 χρόνια με τους Sopranos και συνεχίζονται. Είναι σαν να παρακολουθείς άρτια μυθιστορήματα, πολλές φορές, με πολύ καλή ανάπτυξη χαρακτήρων, με εξαιρετική ανάπλαση της εποχής και των συνθηκών της αφηγηματικής συνθήκης.
ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟ. Η δυσπραγία, οικονομική και κοινωνική, έχει επηρεάσει όλα τα κοινωνικά στρώματα. Σαφώς και δεν με αφήνει απαθή και αδιάφορο. Επειδή όμως έχω αρκετά εύθραυστο ψυχισμό, που έχει δοκιμαστεί από πολλά, προσπαθώ να διατηρώ έναν βαθμό αυτοπροστασίας. Δεν έχω το σθένος ούτε την πολυτέλεια να καταρρεύσω. Δεν έχω το κουράγιο να είμαι απαισιόδοξος.
ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΤΑ 17 ΜΟΥ. Δεν έχω κάνει άλλη δουλειά, πάντα βιοποριζόμουν γράφοντας. Κάνοντας λογοτεχνικές μεταφράσεις και συνεργαζόμενος με εφημερίδες και περιοδικά. Μοιραία, το βασικό υλικό του εαυτού μου, των βιωμάτων μου, των τραυμάτων μου ή των απωθημένων, αποτελούσε και αποτελεί το κύριο υλικό κατασκευής των χαρακτήρων μου. Που είναι συνήθως άτομα δυσπροσάρμοστα και όχι ιδιαίτερα τυχερά στον έρωτα, όπως υπήρξα εγώ, τουλάχιστον μέχρι τη γνωριμία με το φίλο μου.
ΚΑΘΕ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ είναι εντελώς διαφορετικό, επειδή αυτό που με ενδιαφέρει είναι η πλοκή του. Οπότε συνήθως ψάχνω και αναζητώ ενδιαφέρουσες ιστορίες. Και μετά βλέπω κατά πόσο επιζούν συγγραφικά, πόσο αντέχουν μετά τη δέκατη ή εικοστή σελίδα τους. Αλλιώς τα αφήνω.
ΠΑΙΔΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΓΡΑΨΑ μετά τις παροτρύνσεις των φίλων μου. Δοκίμασα να γράψω ένα αστυνομικό για παιδιά στο πρότυπο της Αγκάθα Κρίστι. Το βιβλίο είχε απρόσμενη επιτυχία, πήρε και το Κρατικό Βραβείο. Έτσι ξαφνικά έγινα και συγγραφέας παιδικών βιβλίων χωρίς να το καταλάβω. Η συγγραφή τους πάντως είναι κουραστική - πολύ περισσότερο από το γράψιμο ενός βιβλίου για ενήλικες.
Συνέχεια στη σελίδα 2
ΣΤΟ PROTAGON μου είπαν «γράψε ό,τι θέλεις». Και αποφάσισα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στο ευθυμογράφημα με μια λίγο πιο μοντέρνα ματιά. Έτσι προέκυψαν τα πρώτα κείμενα με αμιγώς αυτοβιογραφικά στοιχεία που μετά έγιναν το βιβλίο Ο Άνθρωπος Που Έτρωγε Πολλά.
ΤΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ βρήκε τη χαρά του. Μπορώ πλέον μέσω κωμικών ή μη στοιχείων να κοινοποιώ πάθη, λάθη, αγωνίες, ανασφάλειες, κομμάτια της ιστορίας μου. Αυτό και η άμεση ανταπόκριση του κοινού, μου έδωσε και την ώθηση να γράψω ένα βιβλίο για τη μητέρα μου δέκα χρόνια μετά το θάνατό της. Πριν δεν είχα το σθένος, το κουράγιο ή την έμπνευση.
Η ΑΜΕΣΟΤΗΤΑ ΤΟΥ INTERNET είναι ευχής έργο. Το να μπορεί ο οποιοσδήποτε να διατυπώνει, να εκθέτει, να μοιράζεται τις σκέψεις του γραπτώς και να το επικοινωνεί στους άλλους ανθρώπους είναι λυτρωτικό για τον πολύ κόσμο. Όσο περισσότεροι γράφουν τόσο το καλύτερο.
Η ΣΙΣΥ, Η ΗΡΩΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ Η Βιογραφία μιας Σκύλας, ανήκει στην ευθυμογραφική μου πλευρά, παρότι η ιστορία της έχει πολλά σκοτεινά σημεία, πολύ καημό και πόνο. Από την άλλη, έχει και πολλή πλάκα. Επειδή η Σίσυ, όπως κι εγώ, είναι ένα πληγωμένο, προβληματικό και ανασφαλές πλάσμα που αυτοσαρκάζεται διαρκώς για να μπορεί να επιβιώσει. Αν κάποιος θέλει την ιστορία μιας τσαλακωμένης ψυχής που αγωνίζεται να ισιώσει, νομίζω ότι με τη Βιογραφία μιας Σκύλας θα περάσει μερικές ευχάριστες μέρες ανάγνωσης.
ΩΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΤΗΣ σαφώς και μεροληπτώ υπέρ της περιοχής, αλλά σαφώς και τα Εξάρχεια είναι η ομορφότερη γειτονιά της Αθήνας, η πιο φιλόξενη, η πιο πολυπαθής. Που δεν ντράπηκε ποτέ για την ιστορία της, δεν έκρυψε τα τραύματά της και ωστόσο διατηρεί μια γλυκύτητα άλλων εποχών, χωρίς να είναι και μια γερασμένη γειτονιά. Είναι γεμάτη κόσμο και για μένα η καθημερινή δόση διεγερτικού.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Αύγουστος Κορτώ γεννήθηκε το 1979 στη Θεσσαλονίκη και το πραγματικό του όνομα είναι Πέτρος Χατζόπουλος. Το 1996 πέρασε στην Ιατρική του ΑΠΘ, αλλά δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις σπουδές του. Η συγγραφική του δραστηριότητα ξεκίνησε το 1999 με Το Βιβλίο των Βίτσιων από τις εκδόσεις Εξάντας. Πολυγραφότατος, μέχρι σήμερα έχει εκδώσει μυθιστορήματα, ποιήματα, νουβέλες, κριτικές και βιβλία για παιδιά. Παράλληλα, έχει μεταφράσει πολλά και σημαντικά κείμενα ξένης λογοτεχνίας. Το πρόσφατο μυθιστόρημά του Η Βιογραφία μιας Σκύλας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Σχετικά άρθρα:
Σοφία Κόπολα: Λος Άντζελες εμπιστευτικό
Marc Jacobs: Ο Ανατρεπτικός
MF Συνάντηση: Κρυστάλλια
