Μαρόκο, Ινδία, Κίνα... Αν είσαι λάτρης του ευγενούς ροφήματος ήρθε η ώρα να μάθεις να το απολαμβάνεις όπως εκείνοι οι λαοί που το έχουν αναγάγει σε κουλτούρα.
Σχετικά άρθρα:
Τόπων Γεύση: Ένα blog μας ταξιδεύει γευστικά σε ολόκληρη την Ελλάδα
Designer Travel: Tory Burch
Star Travel: Ο γύρος του κόσμου με τη Ναόμι Γουότς

Μαρόκο- το εξωτικό
Μαρόκο- το εξωτικό
Ένα μείγμα πράσινου τσαγιού, μέντας και μια γερή δόση ζάχαρης είναι τα βασικά συστατικά του μαροκινού τσαγιού. Παρ' όλο που για έναν απαίδευτο ουρανίσκο η γεύση είναι αρκετά έντονη, προσφέρεται ως δείγμα φιλοξενίας και άρα είναι προσβολή να μην δοκιμάσεις έστω και λίγο. Αν μη τι άλλο, ο σχεδόν τελετουργικός τρόπος που σερβίρεται -καθώς ρίπτεται από ψηλά μέσα σε μικρά, ντελικάτα ποτήρια- θα σε εντυπωσιάσει.

Ιαπωνία- το τελετουργικό
Ιαπωνία- το τελετουργικό
Αν έχεις δει την ταινία Karate Kid II έχεις μια ιδέα για το τι είναι η τελετή του τσαγιού. Ναι, στην Ιαπωνία η παρασκευή και το σερβίρισμα του πράσινου τσαγιού είναι -όπως πολλά άλλα- μια ολόκληρη τελετουργία που όμως πλέον δεν συναντά κανείς συχνά. Παρ' όλα αυτά, οι Ιάπωνες -ακόμα και χωρίς ιδιαίτερες τελετές- απολαμβάνουν καθημερινά το αγαπημένο τους ρόφημα για τις αμέτρητες ιαματικές του ιδιότητες αλλά και για τη συμβολική ένωσή τους με τη φύση.

Ινδία- το πικάντικο
Ινδία- το πικάντικο
Το γνωστό και ως chai διαφέρει από τα υπόλοιπα κυρίως λόγω της προσθήκης γάλακτος και ζάχαρης στο κλασικό αφέψημα. Η βασική μορφή του “chai” αλλάζει από περιοχή σε περιοχή της χερσονήσου με πιο αγαπημένο -και διεθνώς διαδεδομένο- το masala chai, μια ποικιλία μαύρου τσαγιού, εμπλουτισμένη με κάρδαμο, γαρύφαλλο, κανέλα και τζίντζερ που του δίνει ισχυρές θερμαντικές και αποτοξινωτικές ιδιότητες.

Ρωσία- το πολυτελές
Ρωσία- το πολυτελές
Το τσάι έφτασε στην παγωμένη αυτοκρατορική Ρωσία, φορτωμένο σε καμήλες, μετά από μια διαδρομή 15.000 χλμ, επομένως για ένα πολύ μεγάλο διάστημα ήταν προνόμιο των αυτοκρατόρων και των ευγενών. Στις μέρες μας η πλειοψηφία του πληθυσμού απολαμβάνει μια τουλάχιστον κούπα μαύρο αχνιστό τσάι την ημέρα. Μέχρι τον 20ο αιώνα οι ευγενείς δεν προσέθεταν ζάχαρη στο φλυτζάνι τους, αλλά κρατούσαν στο στόμα ένα κύβο ζάχαρης καθ'όλη τη διάρκεια της πόσης. Ξακουστό είναι και το σαμοβάρι, ένα σκεύος-κόσμημα κάθε σπιτιού, αντίστοιχο της τσαγιέρας.

Κένυα- το αποικιακό
Κένυα- το αποικιακό
Η Κένυα όχι μόνο είναι ένα κράτος που λατρεύει το τσάι αλλά είναι και ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας τσαγιού μετά τη Σρι Λάνκα. Για την αγάπη της αυτή οφείλεται κυρίως η “μαμά Αγγλία” της οποίας η Κένυα ήταν κάποτε η μεγαλύτερη αφρικάνικη αποικία. Όπως και στην Αγγλία, έτσι και στην Κένυα προτιμούν το τσάι τους ζεστό, μαύρο και με προσθήκη ζάχαρης και γάλακτος.

Μεγάλη Βρετανία- το οικουμενικό
Μεγάλη Βρετανία- το οικουμενικό
Σε φακελάκι ή σε φύλλα, σε κούπα, φλυτζάνι ή κινέζικα μπολ, το πρωί, το απόγευμα ή και το βράδυ πριν τον ύπνο, με ζάχαρη σε σκόνη ή κύβους, κρέμα ή γάλα, λεμόνι ή και όχι, με συνοδεία από scones, ρολά κανέλας, γλυκές πίτες και κέικ φρούτων...όλη η Μεγάλη Βρετανία πίνει ευλαβικά τσάι. Η κάθε οικογένεια έχει καθιερώσει τις δικές της συνήθειες για το τσάι ενώ καθημερινά γίνονται πολύωρες συζητήσεις για το ποια διαδικασία παρασκευής, ποια πρόσθετα αλλά και ποια ποικιλία είναι ανώτερη από τις άλλες. Ένα ταξίδι must για τους λάτρεις του...

Κίνα- το παραδοσιακό
Κίνα- το παραδοσιακό
Λέγεται πως κάπου στο 2700 πΧ ο αυτοκράτορας της Κίνας, Shennong, έπινε ζεστό νερό στην βεράντα του παλατιού του -μια συνήθεια που ηρεμούσε το νευρικό σύστημα και βοηθούσε στη συγκέντρωση- όταν ένα φύλλο τσαγιού παρασυρμένο από τον άνεμο έπεσε μέσα στο νερό και το αρωμάτισε. Από τότε η παράδοση της Κίνας συνδέθηκε με το πολύτιμο φυτό και ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Οι Κινέζοι ακόμη το θεωρούν ένα από τα “7 αναγκαία αγαθά” -μαζί με το ρύζι, το αλάτι, το ξύδι, τη σάλτσα σόγιας, το λάδι και τα ξύλα για τη φωτιά- και το τιμούν ως το αγαπημένο τους εθνικό ρόφημα.