Σε μία καθημερινότητα που αναδομείται on repeat, υπάρχουν μερικά σταθερά ραντεβού. Παντός καιρού. Το ραντεβού μας με τον πολιτισμό, την τέχνη, τη γεύση, το design, την αισθητική. Τη συνάντηση με το #theaftertaste, το οποίο κάθε εβδομάδα ξεχωρίζει τα καλύτερα από όσα συμβαίνουν στην πόλη που δεν σταματά να (ανα)γεννάται μέσα από την ύπαρξη της.
Είδαμε:
Τον Mr. Picabia να αποτυπώνει τη γυναικεία σαγήνη. Οι γυναίκες στα σχέδια του Francis Picabia έχουν μία Χολιγουντιανή (προ)οπτική. Το αντιλαμβάνεσαι όταν το βλέμμα σου προσπαθεί να συναντηθεί με το δικό τους, εν προκειμένω στην έκθεση που παρουσιάζεται αυτή τη στιγμή στη Michael Werner Gallery στον πυρήνα της πρωτεύουσας. Είναι τα σκούρα – με μία εσάνς μελαγχολίας και αποφασιστικότητας – μάτια, ο δραματικός φωτισμός, η εκπληκτική αρμονία ανάμεσα στο χρώμα του σκίτσου, τις γραμμές του και την απόχρωση του παρασκηνίου, οι γωνιώδεις πόζες τα χαρακτηριστικά εκείνα που μετατρέπουν τις θηλυκές του φιγούρες σε ανεπιτήδευτες σταρ της μεγάλης οθόνης.
Στοιχεία, τα οποία εδώ και δεκαετίες έχουν ταυτιστεί με τα πορτρέτα γυναικών του Hollywood. Ο Marcel Duchamp, καλλιτέχνης στο επάγγελμα και τη ζωή, περιγράφει τα έργα του ανήσυχου Γάλλου ως "μια καλειδοσκοπική σειρά καλλιτεχνικών εμπειριών". Ίσως και αυτή η διαπίστωση να καταφέρνει να χωρέσει σε μία μόνο πρόταση τον τρόπο που ο Picabia επέλεγε – συνειδητά ή ελεύθερα, αυτό είναι κάτι που γνωρίζει μόνο ο ίδιος – να δημιουργεί. Τα ερεθίσματά του είναι έκδηλα στα έργά του. Στις Γυναίκες: Έργα σε Χαρτί 1921–1946, όπως ονομάζεται η συγκεκριμένη έκθεση, τα θηλυκά του σχέδια "κρύβουν" μία jazz μελωδικότητα, έναν αέρα διαχρονικής επιτυχίας, το πάθος του για τη ζωή κάτω από τον ήλιο.
Ο εκπρόσωπος της αφαιρετικής σχολής στη Γαλλία συνήθιζε να ζωγραφίζει και να σχεδιάζει προσωπογραφίες ερωμένων, διάσημων ηθοποιών και ανώνυμων καλλονών που εμφανίζονταν σε δημοφιλή περιοδικά, όπως το Paris Magazine και το Mon Paris. Παρότι το στυλ του εξελισσόταν διαρκώς, η αφοσίωσή του στην απόδοση του κλασικού, ακαδημαϊκού θέματος της γυναίκας παρέμεινε σταθερή.
Είναι η αμφισβήτηση, αυτή η μοναδική του άρνηση να αποδεχθεί οτιδήποτε ως δεδομένο το μυστικό πίσω από το προσωπικό του ύφος και το γεγονός ότι το ποικιλόμορφο έργο του συνεχίζει να εμπνέει ακόμα και σήμερα να εμπνέει γενιές δημιουργών. Και ένας από τους λόγους που η πρόσκληση στο σύμπαν του, όπως ξεδιπλώνεται στη Michael Werner Gallery, συνιστά ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα εικαστικά ραντεβού του φετινού θέρους στον αστικό μικρόκοσμο.
Δοκιμάσαμε:
Μία ευχάριστη έκπληξη. Αυτή είναι η πρώτη σκέψη που τριγυρνάει στο μυαλό μου όσο ανηφορίζω προς την πλατεία Συντάγματος, μετά από ένα δείπνο που κύλησε κάτι περισσότερο από ευχάριστα. Ίσως επειδή τα τελευταία χρόνια, η περιοχή της Αγίας Ειρήνης σαν να είχε παραδώσει τη γαστρονομική της ταυτότητα σε περισσότερο γρήγορες, καλοδεχούμενες προτάσεις που απολαμβάνεις κυρίως μαζί με το κοκτέιλ ή το ποτό σου, προσφέροντας μία όχι και τόσο αντιπροσωπευτική εικόνα της εγχώριας κουζίνας. Κάτι, το οποίο δεν συμβαίνει στο φιλόξενο ισόγειο του Perianth Hotel, εκεί όπου το Anther δίνει ένα μοντέρνο touché σε γεύσεις με ελληνικό αποτύπωμα.
Μία γαστρονομική εμπειρία, ανάμεσα σε έργα τέχνης σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών, προσωπικοτήτων της ζωγραφικής, της κεραμικής, δημιουργών που αυτή τη στιγμή εκθέτουν σε γκαλερί και χώρους πολιτισμού στο εξωτερικό, όπως ένα ευφυές έργο της Ραλλού Παναγιώτου, η νέα έκθεση της οποίας παρουσιάστηκε την περασμένη άνοιξη στη Bernier/Eliades στις Βρυξέλλες. Τίποτα δεν φαίνεται τοποθετημένο τυχαία. Σαν κάθε κομμάτι στους ορόφους του Perianth Hotel να συνθέτει ένα πληρές μωσαϊκό, αποτελούμενο από ευρύχωρα δωμάτια και υψηλή αισθητική.
Αυτή η αίσθηση πολιτισμένης φιλοξενίας μεταφέρεται και στο Anther, εκεί όπου ο Νάσος Τσιρονίκος ενορχηστρώνει ένα ταξίδι με συνοδοιπόρους πιάτα που ομιλούν ελληνικά, αλλά έχουν σύγχρονη ματιά. Που ριζώνουν, όπως ένα λουλούδι, στο παρελθόν (μας) και ανθίζουν στο παρόν με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Άλλωστε, και το όνομα του εστιατορίου γεννάται από την ελληνική λέξη ανθήρας, την τροφή του λουλουδιού. Στη μαγειρική φιλοσοφία του έμπειρου σεφ, η πρώτη ύλη πρέπει να είναι φρέσκια και καλά φροντισμένη: βολάκι Άνδρου, προσούτο Θράκης, αβοκάντο Κρήτης, κάθε υλικό που εντοπίζεις στις δημιουργίες του είναι οργανικό και της εποχής. Και φροντισμένο μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, μία έννοια που Αναστασία και η Αλεξάνδρα Σγουμποπούλου, συνιδήτριες του Perianth, γνωρίζουν ότι εσωκλείει την πραγματική ουσία της φιλοξενίας. Για αυτό, και μεριμνούν με σωστές κινήσεις με στόχο αυτή.
Τις βραδινές ώρες, η κουζίνα ανεβάζει ταχύτητα με την αλμύρα, να είναι υποδειγματικά βρασμένη και συνδυασμένη με γλυκοπατάτα σε ένα κράμα ισορροπημένο, ενώ η μπουράτα Κερκίνης με τοματίνια και βασιλικό σε σαγηνεύει με το χρώμα και το δροσιστικό της ''ταμπεραμέντο''. Τα αυγά με στάκα και πανσέτα προσδίδουν comfort χαρακτήρα σε μία παραδοσιακή κρητική συνταγή, δημιιουργώντας ένα πιάτο για το οποίο επιστρέφεις, με τη λιπαρότητά του να διατηρείται σε σωστό επίπεδο.
Οι μακαρούνες με μελιτζάνα και γραβιέρα, καθώς και τα ρεβίθια σε μπρουσκέτα αρωματισμένη με πελτέ ντομάτας συμπληρώνουν το καρέ των πρώτων. Από τα κυρίως, το γιουβέτσι με ουρά μόσχου δεν διαθέτει βαριά γεύση, αλλά αντιθέτως ένα τρυφερό εσωτερικά σώμα και τραγανό εξωτερικά και το φιλέτο Black Angus με crispy λεπτοκομμένες τηγανητές πατάτες και αρωματική σάλτσα μαϊντανού πρωταγωνιστούν σε ένα παιχνίδι που δεν απουσιάζουν και οι καλοδουλέμενες επιλογές από τη θάλασσα.
Φινάλε με elegant κρέμα λεμόνι με μπισκότο βανίλιας, ένα ισορροπημένο όξινο "εις το επανιδείν" και μερικές φωτογραφίες του χειροποίητου πορσελάνινου σερβίτσιου, το οποίο φέρει την υπογραφή της ταλαντούχας Valinia Svoronou. Πριν ανανεώσεις το ραντεβού σου για την επόμενη θερινή σου έξοδο, να θυμάσαι ότι το Perianth Hotel διαθέτει ξεχωριστή γευστική κάρτα για το πρωινό, αλλά και το lunch σου. Γιατί, ο πλουραλισμός ταιριάζει τόσο στην τέχνη όσο και στη φιλοξενία.
Ξεχωρίσαμε:
Την άφιξη της Eugenie Niarchos στη Gagosian Athens. Η τέχνη υπήρξε διαρκώς παρούσα στη ζωή της Ευγενίας Νιάρχου. Ως απλή θεατής σημαντικών έργων και εκθέσεων σε κάθε σημείο του πλανήτη, ως μέρος των μακρινών ταξιδιών της, ως έμπνευση για τις δικές της φορέσιμες δημιουργίες, τα πολυτελή κοσμήματα γνωστά ως Venyx.
Η επαφή της με τρία έργα του σουρεαλιστή καλλιτέχνη Man Ray λειτούργησε ως καύσιμο για τη δημιουργία μίας limited edition συλλογής κοσμημάτων, η οποία αγκαλιάζει την αρτιστίκ βάση της, αφουγκράζεται την επιθυμία συλλεκτών έργων τέχνης να καταστήσουν εμβληματικές εικαστικές προτάσεις μέρος του lifestyle και παρουσιάζεται στη γκαλερί Gagosian Athens μέχρι τις 3 Ιουλίου.
Είναι ο ζωγραφικός πίνακας Observatory Time: The Lovers (1936), η φωτογραφία Glass Tears (1932) και το γλυπτό The Venus Restored (1936) του Man Ray τα έργα εκείνα που λειτούργησαν διεγερτικά στη σκέψη της Ευγενίας Νιάρχου, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει μία premium, αυστηρά limited edition σειρά, τη Man Ray Collection, αποτελούμενη από δαχτυλίδια, καρφίτσες, choker με διαμαντένιο "σώμα", μενταγιόν και περιδέραια. Κομμάτια μίας εμφάνισης με χαρακτήρα. Θα τα βρείτε ανάμεσα στα έργα του Oscar Murillo, A telegram to my dear Suki, έκθεση που παρουσιάζεται αυτό το καλοκαίρι στην εμβληματική γκαλερί επί της Αναπήρων Πολέμου.
Το άρωμα του θέρους. Στο ερώτημα του αν η αύρα του ελληνικού καλοκαιριού μπορεί να αιχμαλωτιστεί σε ένα μόνο μπουκάλι, ο Jean-David Jacoby απαντά καταφατικά δημιουργώντας μία νέα οσφρητική εμπειρία. Εκείνη που ξεκινά από το στιγμή που η ολόλευκη, σαν άλλο σπίτι στις Κυκλάδες, φτάνει στα χέρια σου και ολοκληρώνεται μόλις συναντηθεί με τα δικά σου σημεία. Άλλωστε, όταν ο ίδιος δημιούργησε το Hellenist Paris, ένα γαλλικό niche brand, στο μυαλό του ταξίδευαν οι αναμνήσεις του από τα φαινομενικά αέναα καλοκαίρια του στη Σαντορίνη και το τωρινό του θέρος στην Αμοργό, τη Μήλο, όπου η Ελλάδα χτυπά σε νησιώτικο ρυθμό.
Άλλωστε, οι εσάνς του Hellenist εμπνέονται από θερινά στιγμιότυπα: το γιασεμί στα κυκλαδονήσια, το θυμάρι στον αέρα και τη θαμπή αύρα των ελληνικών απογευμάτων. Ένα νέο niche ταξίδι μόλις άρχισε. Από το Παρίσι στην Ελλάδα, από τη μνήμη στο συναίσθημα, από την ύλη στο άρωμα. Θα το βρεις στις boutique της Orloff.
Μία γλυκιά ανάσα δροσιάς. Ας συμφωνήσουμε ότι το καλοκαίρι έχει πάντα τη γεύση που του δίνουμε. Δροσιστική ως προς την ουσία της, απαραίτητα παγωμένη για να ισοσταθμίσει τις υψηλές θερμοκρασίες της εποχής, γλυκιά όπως η ζάχαρη που κρύβουν στη σάρκα τους τα φρούτα και στην καρδιά του το παγωτό. Το απόγευμα της Τετάρτης, μία πραγματικά θερμή ημέρα, η Esophy παρουσίασε 11 νέες, χειροποίητες γεύσεις παγωτού, φτιαγμένες με αγνές πρώτες ύλες και υλικά εξαιρετικής ποιότητας, σε ένα summer event στο flagship store της στη Νέα Ερυθραία.
Πρωταγωνιστής της ημέρας ήταν το Pistachio with Salted & Caramelized Pistachio Praline, το signature παγωτό της ÉSOPHY, με το Chocolate No Sugar, το Mocha με Hazelnut Praline, το Peanut Butter Caramel & Chocolate, τα δροσιστικά sorbets Strawberry και Mango να αποκτούν φανατικούς θαυμαστές. Ανάμεσά τους influencers και taste aficionados που έδωσαν το παρών.
