Ο θρυλικός Churchill μέσα από μια εκπληκτική ερμηνεία
Θα μπορούσε να χυθεί πολύ μελάνι για τον αν ο Winston Churchill ήταν ένας άγγελος ή ένας δαίμονας της πολιτικής. Εάν ήταν ένας ήρωας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ή η τελευταία εκδοχή του ιμπεριαλιστικής πολιτικής της Μεγάλης Βρετανίας (όταν ήταν ακόμη αυτοκρατορία).
Νομίζω όμως ότι είναι καλύτερα να δούμε πιο ψύχραιμα την περίπτωσή του. Έχοντας πάντα στο μυαλό μας πως η μεγάλη εξουσίαεκτός από μεγάλες ευθύνες γεννάει (συνήθως) και τραγικά λάθη.
Μέσα από αυτό το πρίσμα λοιπόν, το Darkest Hour που παίζεται στα σινεμά αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα κινηματογραφική βιογραφία. Κι έναν ιδανικό καμβά για να ζωγραφίσει μία από τις ερμηνείες της χρονιάς ο εκπληκτικός Gary Oldman.
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε ακόμη "γιατί να δω την ταινία;", βγείτε από το δίλημμα. Αφού ακολουθούν μερικοί πολύ καλοί -κατά την άποψή μου- λόγοι για να το κάνετε.
Για την ιστορική της ακρίβεια
Ας μην μπούμε στη γνωστή διαδικασία που λέει "για τα λάθη του όμως δεν γράφετε τίποτα". Σίγουρα μέχρι ενός σημείου η ταινία θυμίζει αγιογραφία, όμως εκεί που τα καταφέρνει άψογα είναι στη κινηματογράφηση του πολιτικού κλίματος: στα power games των διαδρόμων της βουλής, στα υπεραντλαντικά τηλεφωνήματα μεταξύ αρχηγών κρατών, στις μικρές (ή μεγάλες) πολιτικές μάχες που μπορεί τελικά να έκριναν την έκβαση του πολέμου.
Για να γνωρίσετε έναν γίγαντα του 20ου αιώνα
Μας αρέσει, δεν μας αρέσει ο Churchill υπήρξε ένας από τους ανθρώπους που το όνομά του θα ακούγεται για αιώνες στα μαθήματα ιστορίας του μέλλοντος. Όσοι από εσάς λοιπόν έχετε ιστορικά ενδιαφέροντα ή ανησυχίες, σπεύσατε. Η ταινία αποτελεί ιδανικό υλικό για ιστοριοδίφες. Και ξέρετε κάτι; Το Darkest Hour καταφέρνει να είναι διασκεδαστικό ενώ αρχικά δεν του το έχεις -πράγμα όχι και τόσο εύκολο τελικά.
Διάβασε περισσότερα στο Askmen.gr
