Πώς φλερτάρουν οι νέοι σήμερα; Πώς επικοινωνούν τα αισθήματά τους στη σχέση τους; Και, τελικά, πόσο έχει αλλάξει ο έρωτας και, κυρίως, η αναζήτησή του για την Gen Z σε σχέση με την εποχή των γονιών τους;
Από την Άννα Δάλλα
Ήταν η χρονιά που είχα τελειώσει το σχολείο, δεν είχα περάσει στις πανελλήνιες και έκανα ιδιαίτερα για να ξαναδώσω λατινικά και έκθεση. Ήμουν έτοιμη να απαντήσω αρνητικά στην πρόσκληση για το πάρτι του –πρώην πλέον– συμμαθητή μου, αν δεν υπέκυπτα στην πίεση δύο άλλων –πρώην– συμμαθητών μου που σκέφτηκαν να πάμε όλοι μαζί, αλλά και της μητέρας μου, που, φαντάζομαι, είχε βαρεθεί να ακούει για τον "Ovidius poeta in terra Pontica exulat..." και πίστευε ότι ένα πάρτι θα μου έκανε καλό. Ίσως με βοηθούσε και να φλερτάρω.
Η μητέρα μου, χαρακτηριστική εκπρόσωπος των baby boomers, είχε πολύ συγκεκριμένη άποψη για το φλερτ: Πρώτα μπαίνουμε στο πανεπιστήμιο, στη συνέχεια γνωρίζουμε έναν συμφοιτητή ή φοιτητή σε άλλη σχολή και, αν όλα πάνε καλά μετά από μια μακροχρόνια σχέση (αλλά όχι υπερβολικά μακροχρόνια), παντρευόμαστε. Εγώ όμως ανήκα στην Gen X και είχε περάσει από το μυαλό μου το να κάνω περισσότερες από μία σχέσεις μέχρι να βρω τον έναν (!), τον οποίο, πολύ επαναστατικά, μπορεί να μην παντρευόμουν καν, αλλά να συγκατοικούσαμε μόνο. Παιδιά δεν περνούσε από το μυαλό μου να κάνω. Παρ’ όλα αυτά, πείστηκα και πήγα στο πάρτι. Εκεί, όπως συμβαίνει πάντα όταν το περιμένουμε λιγότερο, τον συνάντησα.
Διαβάστε Επίσης
Έδινε κι εκείνος δεύτερη χρονιά πανελλήνιες κι εκείνος λατινικά... Κάποια στιγμή οι φίλοι μου που είχαμε πάει μαζί αποφάσισαν να φύγουμε, εκείνος δεν έκανε καμία κίνηση να με κρατήσει κι εγώ σε μια απέλπιδα προσπάθεια να φανώ μοιραία του είπα φεύγοντας: "Αν θες να δεις τι θα μπορούσα να αλλάξω στη ζωή σου, πάρε με τηλέφωνο. Το νούμερό μου θα το βρεις". Έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα χωρίς να κοιτάξω πίσω μου και όσο περνούσαν οι μέρες και δε μου τηλεφωνούσε άρχισα να σκέφτομαι ότι μάλλον δεν ακούστηκα και πολύ μοιραία. Κρίμα, γιατί μου είχε φανεί γοητευτικά μυστήριος.
Μέχρι που μια μέρα, έναν μήνα αργότερα και ενώ ήμουν στο σπίτι της φίλης μου της Μαίρης, χτύπησε το σταθερό (δεν υπήρχαν κινητά το ’92) και ο νεαρός στην άλλη άκρη της γραμμής με ζήτησε στο τηλέφωνο. Ήταν συνηθισμένο τότε. Πηγαίναμε στα σπίτια των φίλων μας και λέγαμε στους γονείς μας: "Αν με πάρει κανείς, πες να με πάρει στη Μαίρη". Όταν πήγα στο τηλέφωνο, μου είπε ότι πήρε για να δει τι θα μπορούσα να αλλάξω στη ζωή του. Κόπηκαν τα πόδια μου και έμειναν κομμένα για αρκετούς μήνες, ίσως και για χρόνια.
Gen Z vs Gen X
Όταν λέω στα παιδιά μου την ιστορία για το πώς γνώρισα και φλέρταρα με τον πρώτο μου έρωτα, νομίζω, τους φαίνεται το ίδιο αστείο με το πώς φαινόταν σ’ εμένα η ιστορία για το πώς γνωρίστηκαν οι boomers γονείς μου, στο μάθημα γαλλικών στην Πάντειο, όπου η μαμά μου φορούσε κόκκινο παλτό και μακριά μαύρα γάντια και κάπως έτσι γοήτευσε τον μπαμπά μου. Έχουν όμως στη βάση τους τόσο μεγάλη διαφορά οι τρόποι που ξεκίνησαν όλοι αυτοί οι μεγάλοι έρωτες;
Γνώρισα τον μετέπειτα σύζυγό μου σε ένα σάιτ, όχι ακριβώς σαν το Tinder ή το Bumble, πιο πολύ σαν το Instagram, που, όπως με πληροφορεί η 16χρονη ανιψιά μου, είναι ο βασικός τρόπος για να επικοινωνήσεις με κάποιον που θα μπορούσε να σε ενδιαφέρει σήμερα. Στην Αγγλία είναι κυρίως το Snapchat, αλλά και το TikTok υπάρχει στην εξίσωση.
"Αποκλείεται να γνωριστείτε σε ένα πάρτι;" ρωτάω εγώ που δε θα ξεχάσω ποτέ πώς χτυπούσε η καρδιά μου κατά τη διάρκεια εκείνης της πρώτης συζήτησης με τον Γιάννη... Ο Γιάννης, που δεν μπορούσε να με αφήσει στο "διαβάστηκε" ούτε να μου κάνει "block" ή "unfollow", αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να μη με είχε πάρει τηλέφωνο για να δει τι θα μπορούσα να αλλάξω στη ζωή του.
Διαβάστε Επίσης
"Και βέβαια γίνεται να γνωρίσεις κάποιον σε πάρτι" με διαβεβαιώνουν. Θα ζητήσεις το Insta του/της/των (άγνωστο ποιες αντωνυμίες χρησιμοποιεί) και θα μιλήσεις μετά εκεί. Εντάξει, κάπως όπως εμείς μιλούσαμε με τις ώρες στο σταθερό και φώναζε ο μπαμπάς μου να το κλείσουμε γιατί θα μας έπαιρνε κανένας άνθρωπος και θα βούιζε. Κάπως όπως τα δεκάδες γράμματα που βρήκαμε όταν πέθαναν οι γονείς μας και μέσω των οποίων επικοινωνούσαν όταν δε βρίσκονταν στην ίδια πόλη. Τελικά, πόσο διαφορετικά φλερτάρουν σήμερα οι νέοι;
Κάνε μου λιγάκι like
Τι πρέπει να έχει κάποιος για να αρέσει σε έναν συνομήλικό του όταν και οι δύο ανήκουν στην Gen Z; Η απάντηση είναι τόσο απλή και αναμενόμενη, που κάνει την ερώτηση να ακούγεται εντελώς αφελής. "Να είναι όμορφη και να έχει ενδιαφέρουσα προσωπικότητα" απαντάει ο 16χρονος Θοδωρής. Και πού θα γνώριζες κάποια που σου αρέσει; "Στο σχολείο, σε ένα πάρτι, από κάποιον φίλο... Αλλά συνήθως, επειδή ντρέπεσαι να πολυμιλήσεις face to face, μιλάς με μηνύματα" συνεχίζει. Η κατά έναν χρόνο μεγαλύτερη Διώνη συμπληρώνει: "Έτσι είναι, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι είναι πολύ κρίμα να χάνεται το face to face".
"Βέβαια, μπορεί και να γνωρίσεις κάποιον αποκλειστικά από το Ίντερνετ, χωρίς δηλαδή να τον έχεις δει ποτέ, ούτε καν σε φωτογραφία" εξηγεί η Μάρα και συνεχίζει: "Συνήθως όμως δεν είναι και εντελώς άγνωστος. Κάνεις "add”, βρίσκεις αν έχετε "mutual friends”, δηλαδή κοινούς φίλους, και στη συνέχεια ρωτάς "WYLL?”". Τι σημαίνει αυτό; "What you look like?". Ρωτάς δηλαδή να μάθεις πώς μοιάζει και πόσων χρονών είναι κάποιος που έκανες "add" σχεδόν τυχαία, σαν να τραβάς ένα χαρτί από την τράπουλα και περιμένεις να δεις ποιο είναι.
Στη συνέχεια, προσπαθώντας να γνωρίσεις καλύτερα τον άλλο, είτε είναι κάποιος που έχεις συναντήσει στο σχολείο, στη γειτονιά, σε κάποιο μάθημα, σε ένα πάρτι, είτε κάποιος που έκανες "add" σε κάποια εφαρμογή στο Ίντερνετ επειδή είχατε κοινούς φίλους ή επειδή σε τράβηξε κάτι σ’ εκείνον, θα κάνεις ερωτήσεις όπως "Ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα;" και "Έχεις αδέλφια;" αλλά και "Πόσα παιδιά έχεις σκοπό να κάνεις και πώς θα τα ονομάσεις;" και, για να προχωρήσει το φλερτ, "Ποιος είναι ο τύπος σου;". Με την ελπίδα ίσως να απαντήσει ο άλλος "Εσύ".
Τι να πω... εμένα οι ερωτήσεις αυτές μου θυμίζουν λεύκωμα δημοτικού και όχι φλερτ μεταξύ παιδιών στην εφηβική και τη μετεφηβική ηλικία, αλλά ας είναι. Φυσικά, όσο πιο πολύ προχωράει η επικοινωνία και η διαδικτυακή "σχέση" οι ερωτήσεις γίνονται περισσότερες και πιο συγκεκριμένες, εξηγούν τα παιδιά. Μπορεί, για παράδειγμα, να αφορούν προηγούμενες σχέσεις ή/και εμπειρίες. "Συνήθως τα κορίτσια απαντάνε στα μηνύματα κατευθείαν, ενώ τα αγόρια αργούν να απαντήσουν. Αν βέβαια σου αρέσει ο άλλος, απαντάς αμέσως" συμφωνούν όλα τα πιτσιρίκια που ρώτησα. "Φυσικά το να αργήσεις να απαντήσεις θα κάνει τον άλλο να κολλήσει" εξηγεί ένα κορίτσι. Προφανώς η δοκιμασμένη τακτική "όταν τον φτύνεις κολλάει σαν γραμματόσημο" δεν έχει χάσει την αποτελεσματικότητά της...
Υπάρχουν όμως κι άλλες, πιο σύγχρονες τακτικές, όπως το να αλλάξεις τις ρυθμίσεις, ώστε να φαίνεται ότι δεν έχεις διαβάσει ένα μήνυμα που διάβασες ή να το αφήσεις επίτηδες "αδιάβαστο" ή απλά να μην απαντήσεις αφήνοντας τον άλλο στο "διαβάστηκε". Κάποιες φορές αυτό γίνεται επειδή απλά δεν ενδιαφέρεσαι, άλλες είναι μέρος της τακτικής. "Και μετά τι;" ρωτάω. "Μετά βγαίνουμε" λέει ο 17χρονος Παναγιώτης.
Αυτό συμβαίνει μετά από μερικές εβδομάδες συζητήσεων μέσω ανταλλαγής μηνυμάτων. Κι αν δε νιώθεις άνετα ή δε γνωρίζεσαι ακόμα καλά με τον άλλο, δεν είναι απίθανο να βγείτε τετράδα, μαζί με φίλους δηλαδή για υποστήριξη, ή να πάτε σινεμά, όπου δεν είναι ανάγκη να μιλάτε πολύ. Εννοείται ότι, πριν βγείτε, πρέπει να έχετε ανταλλάξει φωτογραφίες, να έχετε μιλήσει στο τηλέφωνο ή να έχετε κάνει βιντεοκλήσεις, διευκρινίζουν. Στην ερώτηση αν στέλνουν και σέξι φωτογραφίες είναι ευθείς: "Nudes" τις λένε και εξηγούν ότι κάποια αγόρια στέλνουν "με το καλημέρα"...
Η ψηφιακή διάσταση του φλερτ
Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, η μεγαλύτερη διαφορά από όλους εμάς που ανήκουμε στις προηγούμενες γενιές έχει να κάνει με το πόσο μεγάλο μέρος του φλερτ γίνεται ψηφιακά. Η Διώνη εξηγεί: "Μπορεί να βλέπεσαι στο σχολείο ή αλλού και να μη μιλάς καθόλου, ακόμα κι αν έχεις ανταλλάξει εκατοντάδες μηνύματα ή έχεις μιλήσει για ώρες με τον άλλο στα social. Είναι περίεργο". Πολλές φορές, όπως μου εξηγούν, τα μηνύματα χρησιμεύουν για να σπάσει ο πάγος ή για να ειπωθούν κάποια πράγματα που από κοντά λέγονται πιο δύσκολα.
"Μου έχει τύχει να βγούμε και μετά σε μήνυμα ο άλλος να μου πει "Ήταν πολύ ωραία η αγκαλιά μας” ή "Μου άρεσε αυτό που φορούσες” ή "Ήθελα να σε φιλήσω”" εξηγεί η Μάρα, που δεν της φαίνεται καθόλου περίεργο ότι αυτές οι φράσεις δεν ειπώθηκαν στη face to face συνάντηση. Με τον ίδιο τρόπο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να αξιοποιηθούν για να καταστρέψουν τις όποιες γέφυρες επικοινωνίας. Το ghosting, το block, το unfollow, το remove κ.λπ., που μεταφράζονται στο "τα χαλάμε", "δε σε ξαναπαίρνω τηλέφωνο" ή "τελικά δε μου αρέσεις" των προηγούμενων γενιών, δεν είναι καθόλου άγνωστα στους εκπροσώπους της Gen Z.
Φλερτάρουν, λοιπόν, πιο πολύ εκ του ασφαλούς και βεβαιώνονται για την επιθυμία των άλλων πριν προχωρήσουν σε κάποια κίνηση. Αυτό τους κάνει γενικά λιγότερο τολμηρούς και σίγουρα λιγότερο αυθόρμητους αλλά και πιο "καθωσπρέπει", αφού πρώτα δηλώνουν ξεκάθαρα σε κάποιον ότι θα ήθελαν, για παράδειγμα, να τον φιλήσουν και μετά παίρνουν την πρωτοβουλία να το κάνουν. Βέβαια, όλα αυτά ισχύουν για το "από κοντά", γιατί πίσω από την οθόνη του υπολογιστή θα εκφράσουν τις επιθυμίες τους και πιθανώς θα στείλουν και κάποια πιο τολμηρή φωτογραφία...
