Η γυναίκα που κρύβεται πίσω από τα looks της σειράς Emily in Paris, η Marylin Fitoussi, αγαπά να αποδομεί τους κανόνες του στιλ.
Από την Elisabeth Clauss
"Τα χρώματα και τα μοτίβα πάντα αποτελούσαν μέρος της ταυτότητάς μου" δηλώνει η ενδυματολόγος, που υπογράφει τις εμφανίσεις της σειράς Emily in Paris (Netflix) εδώ και τέσσερις σεζόν. Ποντάροντας στις εκκεντρικές συλλογές νέων δημιουργών, στα πειραματικά κομμάτια οίκων μόδας που παραμένουν κρυφοί και τα ασυνήθιστα αξεσουάρ, η Marylin Fitoussi κατάφερε να ρίξει μια πέτρα στην ατάραχη λίμνη των στερεοτύπων για τη "γαλλική κομψότητα".
Η 57χρονη ενδυματολόγος, πάντα με το χαρακτηριστικό της μαύρο τουρμπάνι (στην πραγματικότητα, ένα πουκάμισο δεμένο στα μαλλιά της), ξέρει ακριβώς ποιες είναι οι εικόνες που θέλει να δημιουργεί. Μην τη ρωτήσεις ποτέ για κάποιο κομμάτι "Τι μάρκα είναι;". Η απάντησή της είναι δεδομένη: "Δεν επιλέγω ποτέ από ένα logo, αλλά από την ιστορία που το καθετί έχει να διηγηθεί, τον τρόπο με τον οποίο συμπληρώνει ένα σύνολο και το συναίσθημα που φέρνει. Δε λειτουργώ με ετικέτες και δε θα το κάνω ποτέ. Στο γραφείο μου έχω ένα σωρό τσάντες, απλώνω το χέρι μου και παίρνω αυτήν που αφηγείται τη σωστή ιστορία".
Η τέταρτη σεζόν του Emily in Paris, της σειράς μέσα από την οποία τη γνώρισε το ευρύ κοινό, θα ανέβει στην πλατφόρμα στις 15 Αυγούστου και ήδη γνωρίζουμε ότι η Brigitte Macron θα κάνει ένα πέρασμα. Όλα τα υπόλοιπα χαρακτηρίζονται ως "άκρως απόρρητα".
Η Marylin Fitoussi μεγάλωσε σε μια μικρή βιομηχανική πόλη στον γαλλικό νότο, απ’ όπου θυμάται ότι ήθελε να φύγει πάση θυσία από πολύ νεαρή ηλικία. "Η μόνη μου διασκέδαση σε αυτό το μικρό μέρος χωρίς θέατρο, χωρίς κινηματογράφο και χωρίς πολιτιστική ζωή ήταν να πηγαίνω στη γιαγιά μου και να βλέπουμε μαζί το πρωτοχρονιάτικο σόου του Moulin Rouge στην τηλεόραση. Αυτά τα φτερά και τα στρας αποτέλεσαν το πρώτο μου αισθητικό σοκ. Ήξερα ότι υπήρχε ένας άλλος κόσμος και ήθελα να ζήσω σε αυτόν".
Με το απολυτήριο λυκείου στο χέρι, "ανέβηκε" στο Παρίσι για να σπουδάσει στη Σχολή του Λούβρου και στη συνέχεια στο Olivier de Serres, όπου ειδικεύτηκε στον σχεδιασμό υφασμάτων. Στη συνέχεια έκανε αίτηση για πρακτική σε ένα βεστιάριο. "Ήταν ένα ζωντανό μουσείο. Εκεί έμαθα όλους τους κώδικες της μόδας". Πριν βραβευτεί το 2023 με το Costume Designers Guild Award στην κατηγορία σύγχρονης σειράς για το Emily in Paris, ξεκίνησε την καριέρα της ντύνοντας τους ηθοποιούς σε ταινίες εποχής, κυρίως για τον 18ο αιώνα. Οι υπεύθυνοι του Netflix την ανακάλυψαν από τη σειρά Kaamelott (M6) και την κινηματογραφική μεταφορά της.
"Στον πρώιμο Μεσαίωνα τα ρούχα ήταν πολύ απλά. Εγώ πρόσθετα πλαστικό, στρας και ψεύτικη γούνα για να τα κάνω να αποκλίνουν από το συμβατικό. Για το Kaamelott μεταποίησα παπούτσια Y-3 και τζιν G-Star, έκοψα μια φούστα Stella McCartney και την έκανα μπολερό... Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να επεξεργάζομαι, να αναδιαμορφώνω, να επανερμηνεύω τα πράγματα. Θεωρώ ότι δική μου δουλειά είναι να εισάγω έναν σουρεαλισμό σε κάθε στυλ, όταν έχω το πράσινο φως φυσικά. Αν υπερφορτώνω με μοτίβα, είναι επειδή η λευκή επιφάνεια ενός ενιαίου υφάσματος με αγχώνει. Έχει να κάνει με την ευαισθησία μου, τις σπουδές μου, την κουλτούρα μου. Ένα ντραπέ, μια φούστα που ανασηκώνεται από ένα ξαφνικό αεράκι και ήδη αρχίζω να φαντάζομαι...".
Όπως λέει, η Marylin Fitoussi έχει ανάγκη να "βάζει τον εαυτό της σε κίνδυνο", αλλιώς βαριέται γρήγορα. "Δοκιμάζω συνεχώς, μερικές φορές κάνω λάθη, αλλά λατρεύω να εξερευνώ".
Η μόδα έχει δύναμη
"Δεν έχω φορέσει ποτέ τζιν –τουλάχιστον όχι μετά τα 12 μου– ούτε αθλητικά παπούτσια ή λευκό T-shirt" λέει. Η μικρή Marylin στην πόλη των 12.000 κατοίκων χωρίς εμπορικά καταστήματα, έχοντας στη διάθεσή της μόνο τον κατάλογο της La Redoute, λάτρευε να πηγαίνει στη γιαγιά της, που δεν πετούσε τίποτα: τα ταγέρ της δεκαετίας του ’50, τα κασμιρένια πουλόβερ της, τα πολύχρωμα μαντίλια, τα ψηλοτάκουνα παπούτσια της.
"Έπαιζα με αυτό το οικογενειακό "αρχείο” και γρήγορα αναγνώρισα τη δύναμη των ρούχων που πράγματι "κάνουν τον παπά”. Επιπλέον, δεν ήθελα με τίποτα να ντύνομαι όπως όλοι οι άλλοι. Πήγαινα στο σχολείο με pencil φούστα από τη δεκαετία του ’60 και με καπελίνο στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Μετά πέρασα τη φάση Boy George και Siouxsie And The Banshees. Οι γονείς μου απελπίστηκαν τελείως όταν μπήκα στη φάση Nina Hagen-Desireless. Χρειαζόμουν ένα μπουκάλι λακ την ημέρα για να φτιάξω τα μαλλιά μου! Αλλά ήταν εξαιρετικά ανεκτικοί. Με υποστήριζαν ακόμη και όταν προκαλούσα θόρυβο. Ωστόσο, ποτέ δεν ήθελα να σοκάρω. Το να ξεφεύγω από το καλούπι με έκανε να νιώθω πιο δυνατή. Στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 κυκλοφορούσα πολύχρωμη στους δρόμους του Παρισιού και με αποκαλούσαν "παπαγάλο”. Εκείνη την εποχή δεν ήταν και τόσο δημοφιλές το στυλ kawaï, με πλαστικά λουλούδια, κότσο της δεκαετίας του ’50 και ψηλά χρωματιστά παπούτσια, όλα αυτά σε συνδυασμό με πολλά κοσμήματα φορεμένα όλα μαζί. Στη συνέχεια έζησα 13 χρόνια στο Μεξικό – εκεί απελευθερώθηκα οριστικά. Το στυλ μου αντικατοπτρίζει την εκλεκτικότητα της ζωής μου. Μερικές φορές πρόκειται για ιαπωνικό μινιμαλισμό ή ένα total look Westwood, ανάλογα με τη διάθεσή μου και αυτό που έχω να κάνω μέσα στην ημέρα, την ανάγκη μου να επιβεβαιώσω την παρουσία μου ή να νιώσω ασφάλεια".
Emily in Paris ή μήπως... Marylin in Μexico;
"Το Emily in Paris είναι λίγο "Marylin στο Μεξικό”" παραδέχεται η ενδυματολόγος. "Με συναρπάζουν τα κλισέ, παρόλο που γνωρίζω καλά ότι η πλειονότητα των "αληθινών” Παριζιάνων ή των "αληθινών” Μεξικανών δεν ντύνονται έτσι. Ωστόσο, η Emily δεν υιοθετεί τους κώδικες της μόδας ούτε εντάσσεται σε κάποια "φυλή”: ερμηνεύει με τον δικό της τρόπο τις τάσεις προκειμένου να εκφραστεί. Η σειρά αυτή ήταν ένα εξαιρετικό εφαλτήριο για μένα" συνεχίζει.
"Ξεκίνησα να δουλεύω σε αυτό το project το 2019, ήμουν 52 ετών και είχα ήδη βάλει την υπογραφή μου στο στυλ δεκάδων ταινιών πριν από αυτό. Κι όμως, το Emily in Paris άλλαξε την πορεία μου. Πάντα λειτουργούσα έχοντας ως βασικό άξονα την περιέργεια, την ύλη, την αφήγηση. Μου αρέσουν εκείνοι που ξέρουν να δημιουργούν την επιθυμία πριν ακόμα η εποχή να είναι έτοιμη να την αποδεχτεί... Δεν προέρχομαι από τον κόσμο της μόδας, τον σέβομαι πολύ, αλλά πάντα αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο από όλα είναι το ίδιο το ρούχο. Όταν μου έκαναν την πρόταση να αναλάβω τα κοστούμια της σειράς, διάβασα το σενάριο του πρώτου επεισοδίου που αναφερόταν σε μια νεαρή κοπέλα από το Σικάγο που έφτασε στο Παρίσι φορώντας καρό πουκάμισο και την κορόιδευαν από το πρακτορείο της Sylvie (Philippine Leroy-Beaulieu), η οποία εκφράζει την ενσάρκωση του παριζιάνικου στυλ. Αναρωτήθηκα: "Γιατί η Emily επιτρέπει στο σνομπ αφεντικό της να της φέρεται έτσι;”. Και τι μπορούσα να κάνω για να "καταστρέψω” αυτή την αρχέτυπη παριζιάνικη γκαρνταρόμπα που μισώ; Το συζήτησα με τη Lily Collins (σ.σ. υποδύεται την Emily στη σειρά), η οποία συμφώνησε να δημιουργήσουμε μαζί κάποιου είδους... πολιτισμικά σοκ. Σκεφτήκαμε τη σιλουέτα της ως χαρακτήρα, όχι ως εικόνα μόδας. Επιπλέον, αντίθετα με ό,τι πιστεύεται, το budget είναι αρκετά περιορισμένο. Αγοράζω πολλά κομμάτια από σάιτ με μεταχειρισμένα ρούχα, με όριο τα 100 ευρώ το ένα. Πλέον έχω εξαντλήσει τα showrooms και τα μικρά brands και εξερευνώ τα καταστήματα με vintage ρούχα".
Το στυλ της Emily in Paris πολλές φορές κατακρίθηκε από τα περιοδικά και τις ιστοσελίδες που ασχολούνται με τη μόδα. Υπήρχαν άρθρα που έλεγαν: "Να τι θα έπρεπε να φοράει η Emily για να είναι στη μόδα". "Δεν κατάλαβαν καθόλου τις προθέσεις μου και αυτό με διασκέδασε" απαντά η Marylin Fitoussi. "Τα σχόλια αυτά δε με ενόχλησαν, αλλά με εξέπληξαν κάποιες φορές – το θέμα της σειράς δεν είναι η μόδα... Πρόκειται για μια χαρούμενη πολύχρωμη φούσκα που ξεκίνησε εν μέσω lockdown, όταν είχαμε ανάγκη να ξεχαστούμε. Η σειρά επικρίθηκε πολύ, επισημάνθηκαν τα "κλισέ” της, αλλά την παρακολούθησαν όλοι! Και η Lily Collins παρέμεινε ατάραχη. Όταν της πρότεινα, μετά την πρώτη κιόλας σεζόν, να αλλάξουμε λίγο το στυλ της, αρνήθηκε. "Δημιουργήσαμε έναν χαρακτήρα, τώρα θα τον εμβαθύνουμε” είπε. Το πήρε πάνω της, μιας και είναι και η παραγωγός της σειράς, και την ευχαριστώ γι’ αυτό. Μπορώ, επίσης, να σας διαβεβαιώσω ότι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων κανένας ηθοποιός δεν κακοποιήθηκε από τα ρούχα του! (γέλια) Για μένα ο στόχος επιτεύχθηκε: το Emily in Paris είναι μια πρόταση που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο, είναι ένα καλλιτεχνικό πάτσγουορκ. Προκαλεί συναισθήματα και ανοίγει έναν διάλογο. Προσωπικά, το προτιμώ αυτό από την αδιαφορία. Η νέα σεζόν είναι η πιο ολοκληρωμένη σε ό,τι με αφορά. Οι χαρακτήρες έχουν εξελιχθεί και έχουν περάσει στην εποχή της ωριμότητας. Η Emily γίνεται περισσότερο γυναίκα, φοράει για πρώτη φορά κοστούμια με τρία κομμάτια και φλατ παπούτσια, καθώς η παραγωγή, τελικά, αποδέχτηκε ότι οι Παριζιάνες δεν κυκλοφορούν μονίμως με ψηλοτάκουνα! Και αυτή η σεζόν θα είναι πολύχρωμη, αλλά πιο διακριτική".
Τι είναι, τελικά, αυτό το "je ne sais quoi";
Ποιο είναι για την ίδια το μυστικό των Γαλλίδων που κάνει το στυλ τους τόσο ξεχωριστό; "Η αρχέτυπη Παριζιάνα έχει ένα effortless chic στυλ, αυτό το "επιμελώς ατημέλητο”" εξηγεί. "Μισεί τα λογότυπα, σιχαίνεται να φοράει ρούχα που είναι μεταξύ τους ασορτί και η λέξη που απεχθάνεται είναι "overdress”, δηλαδή υπερβολικά καλά ντυμένη για την περίσταση. Επενδύει στην ποιότητα, αγαπάει τις διαχρονικές τσάντες και προτιμά να δείχνει απλή. Φυσικά βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση του τέλειου λευκού T-shirt και του τζιν με την άψογη εφαρμογή. Οι Αμερικανίδες, αντίθετα, είναι "υπερβολικά” χτενισμένες και μακιγιαρισμένες και με πολύ... λίφτινγκ. Στο Λος Άντζελες ο κόσμος πάει στα μαγαζιά τα Σαββατοκύριακα φορώντας ρούχα που μοιάζουν με πιτζάμες και UGG ή Crocs! Ελπίζω αυτό να μη φτάσει ποτέ στο Παρίσι. Η ανεκτικότητα στο ντύσιμο με προβληματίζει. Η ελευθερία δε σημαίνει μετριότητα. Να κάνεις μια προσπάθεια σημαίνει να σέβεσαι το περιβάλλον σου".
Η ζωή μετά το Netflix
"Έχει ήδη προγραμματιστεί να γυριστεί και πέμπτη σεζόν του Emily in Paris, οπότε δεν είναι της παρούσης να σκεφτώ το μετά. Λατρεύω αυτό το project, στο οποίο δημιουργήσαμε μια συμφωνική ορχήστρα όπου ο καθένας γνωρίζει τον ρόλο του άλλου. Όταν τελειώσει, ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι θα επιστρέψουμε στην αφάνεια. Αλλά αυτή η σειρά δεν είναι ολόκληρη η ζωή μου! Ήδη από τον περασμένο Μάιο δουλεύω για τη συνέχεια του Kaamelott, που είναι μια πραγματική ανατροπή. Το να ξεκινήσω ένα δικό μου brand δε με ενδιαφέρει καθόλου. Ξέρω ποια είναι η θέση μου: είμαι και θα παραμείνω μια ενδυματολόγος που διηγείται μέσω των ρούχων τις ιστορίες των σεναριογράφων. Το Emily in Paris μου έφερε διεθνή αναγνώριση και πρόσφατα κάποιοι οίκοι μου πρότειναν να αναλάβω ρόλο συμβούλου. Τέτοιου είδους projects με εμπνέουν περισσότερο".
Η φιλοσοφία της για το στυλ
"Σταματήστε να υποκύπτετε στους κανόνες, να συμμορφώνεστε
με το τι είναι "in” ή "out”. Πού είναι η αστυνομία της μόδας που θα σας συλλάβει αν φοράτε πούλιες στις εννιά το πρωί; Αν ανακατεύετε πουά, καρό και ρίγες; Από πού προέρχεται αυτή η εμπειρογνωμοσύνη των ανθρώπων που διεκδικούν το δικαίωμα να αποφασίζουν τι είναι αποδεκτό ή όχι στη μόδα; Η πρότασή μου για να έχει κάποιος στυλ; Μόνο μία: να το διασκεδάζει!"
Η περίπτωση της Sylvie
"Έχουν πει ότι για το στυλ της Philippine Leroy-Beaulieu, της Sylvie στη σειρά, εμπνέομαι από την Carine Roitfeld, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Η μούσα μου στην πραγματικότητα είναι η μητέρα της Philippine. Μια υπέροχη γυναίκα, σχεδιάστρια κοσμημάτων για τον Dior, μούσα ενός ιταλικού brand, παντρεμένη με έναν σταρ των ’60s και των ’70s. Οι γονείς της Philippine ήταν υπέροχοι jet-setters. Η ίδια κληρονόμησε την κίνηση, το γούστο της στη μόδα, την εκφραστικότητα και την κομψότητά της από τη μητέρα της".
Φωτογραφίες: Louis Teran
Μακιγιάζ: Joséphine Bouchereau
