Η νέα ζωή της socialite σήμερα και η αγάπη για την Ελλάδα, όπως την εκμυστηρεύεται σε σπάνια συνέντευξή της, δηλώνοντας παράλληλα ότι "η επούλωση δεν είναι ποτέ μία γραμμική διαδικασία".
Η Τατιάνα Μπλάτνικ ποζάρει στο εξώφυλλο του νέου τεύχους της ισπανικής έκδοσης του Vanity Fair, με τη socialite να προχωρά σε μία σπάνια τόσο συνέντευξη όσο και φωτογράφιση. Στη συνάντησή της με τη δημοσιογράφο του εντύπου, η ιδρύτρια της Breathe Hellas, μίας Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης που εστιάζει στη ψυχική υγεία κι επιχειρηματίας αναφέρεται στη νέα της ζωή, ενώ δεν παραλείπει να μιλήσει για τη ζωή εντός της οικογένειας Ντε Γκρες, αλλά και τον πρώην σύζυγό της, Νικόλαο.
"Το τέλος ενός μακροχρόνιου γάμου δεν είναι ποτέ εύκολο, υπάρχει δυνατότητα να χωρίσουμε με αγάπη και αξιοπρέπεια, αν ο αμοιβαίος σεβασμός έχει προτεραιότητα. Δεν έχουμε παραιτηθεί από τίποτα. Προχωράμε, απλά, σε ένα νέο στάδιο", εκμυστηρεύεται αρχικά η Τατιάνα Μπλάτνικ, μιλώντας για το τέλος της σχέσης της με τον Νικόλαο μετά από 22 χρόνια κοινής πορείας και 14 ετών γάμου. "Το να είμαι μέλος της ελληνικής τέως βασιλικής οικογένειας ήταν προνόμιο και τιμή. Έμαθα πολλά: αξίες όπως η αγάπη και η υπηρεσία προς την πατρίδα, η οικογενειακή ενότητα και, φυσικά, γνώρισα την Ελλάδα. Τους θαυμάζω και τους σέβομαι όλους, ειδικά για την ισχυρή οικογενειακή τους ενότητα", αναφέρει. "Το να είμαι παντρεμένη με τον Νικόλαo ήταν προνόμιο και πάντα θα τον σέβομαι βαθιά. Η ιστορία μας σηματοδότησε ένα πολύ σημαντικό στάδιο της ζωής μου. Χωρίς αυτόν, δεν θα ζούσα στην Ελλάδα", συμπληρώνει.
Όσον αφορά το πιο πολύτιμο μάθημα που πήρε τον τελευταίο χρόνο, εξομολογείται ότι αυτό δεν είναι άλλο από ότι "η επούλωση δεν είναι μια γραμμική διαδικασία, ούτε η εύρεση ενός σκοπού στη ζωή. Μερικές φορές δεν βλέπεις τα πράγματα καθαρά πριν κάνεις το άλμα, αλλά μετά. Αυτή η χρονιά ήταν μια πορεία επιστροφής, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά."
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής της, η φιλότεχνη socialite μιλά για τη νέα της ζωή και την αγάπη για την Ελλάδα. "Η ομορφιά της εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει, αλλά με αυτό που νιώθω πραγματικά συνδεδεμένη είναι με τους ανθρώπους της, με την ιστορία και την ανθεκτικότητά της. Η Ελλάδα είναι το σπίτι μου, ποτέ δεν είχα ζήσει σε μια χώρα τόσο πολύ καιρό, έχω μια βαθιά αίσθηση του ανήκειν προς αυτήν που θεωρώ πατρίδα μου. Το να μείνω δεν ήταν ο εύκολος δρόμος, αλλά το εύκολο δεν μου ταίριαξε πολύ (γελάω). Το να αρχίσω ξανά από την αρχή κάπου αλλού θα ήταν πιο απλό στα χαρτιά, αλλά όχι στην καρδιά μου".