Ο πιο διάσημος “Θανασάκης” της ελληνικής τηλεόρασης μεταναστεύει στο Κάτω Παρτάλι, την τηλεοπτική επιτυχία της σεζόν. Προφανώς, ό,τι αγγίζει ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης γίνεται χρυσός.
Ήδη γνωστοί ηθοποιοί πρωταγωνιστούν σε διαφημίσεις. Αυτό είναι το σύνηθες σενάριο. Μερικές -σπάνιες- φορές όμως τα δεδομένα αντιστρέφονται και ένας άγνωστος μέχρι τότε ηθοποιός γίνεται διάσημος μέσα από μία τηλεοπτική διαφημιστική καμπάνια. Σε αυτή την πολύ μικρή κατηγορία ανήκει και ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου που συμμετείχε σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές (Αέρινες Σιωπές, Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο) έγινε talk of the town υποδυόμενος τον απελπισμένα ερωτευμένο Θανάση σε σποτ κινητής τηλεφωνίας. Το επόμενο βήμα ήταν ο ρόλος του σέξι αγρότη στο σουρεαλιστικό Κάτω Παρτάλι του Mega, τη σειρά που παρακολουθούν και συζητούν όλοι και που μάλλον σηματοδοτεί το τέλος της απραξίας στην ελληνική τηλεόραση. Ο ίδιος πάντως μοιάζει να έχει αποκωδικοποιήσει σωστά όλο αυτό το buzz.
Τι σημαίνει η επιτυχία της σειράς Κάτω Παρτάλι για σένα, αλλά και για την ελληνική τηλεόραση και το κοινό της;
Για μένα το Παρτάλι είναι ευ-τυχία, καλή τύχη δηλαδή. Τη σημασία της επιτυχίας την αφήνω να την αναλύσουν άλλοι, σίγουρα πιο ειδικοί από μένα ή πιο άμεσα ενδιαφερόμενοι, όπως είναι το κανάλι ή η παραγωγή. Και μόνο ότι μέσα από αυτή τη δουλειά έχω γνωρίσει κάποιους πολύ σπάνιους ανθρώπους, μου αρκεί. Για την ελληνική τηλεόραση δείχνει να είναι μια ανάσα από ό,τι στραβό έχει βιώσει τα τελευταία χρόνια, αλλά και μια νέα αρχή για την επιστροφή σειρών με ελληνικό στοιχείο, τόσο στη σύλληψη όσο και στη γραφή. Για τον κόσμο εύχομαι να αποτελεί μια ευχάριστη νότα με πολύ γέλιο, μια αφορμή να ξεχαστεί από την πραγματικότητά του.
Αν είχες αρκετά χρήματα, θα έκανες τηλεόραση ή μόνο θέατρο;
Το να κάνεις τηλεόραση δεν είναι μόνο θέμα ανάγκης. Υπάρχουν δουλειές που είναι τόσο αξιόλογες, ώστε δεν βάζεις μπροστά τα χρήματα. Είναι ένα μέσο άλλωστε η τηλεόραση για να επικοινωνήσεις ευρύτερα, είτε μια δική σου ανάγκη είτε την ανάγκη ενός ολόκληρου λαού, κι έτσι πατώντας πάνω στη μυθοπλασία να προτείνεις μια στάση ή μια αλλαγή κατεύθυνσης. Ας μην μεταχειριζόμαστε το θέατρο σαν να είναι ελίτ, ενώ την τηλεόραση σαν νόθο παιδί της τέχνης. Όλα μπορούν να δώσουν θαυμαστά αποτελέσματα, αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες. Το κριτήριό μου για μια δουλειά δεν είναι η οικονομική μου κατάσταση, αλλά τι έχω να προσφέρω ή να πω μέσα από αυτήν. Και τώρα και πάντα.
Στο Κάτω Παρτάλι υποδύεσαι έναν αγρότη. Ποια είναι η δική σου σχέση με τη φύση;
Είναι καλή. Πάντα αισθάνομαι όμορφα όταν υπάρχει η δυνατότητα να βρίσκομαι σε μέρη όπου μπορώ να τηνχαρώ. Ωστόσο είμαι παιδί της πόλης και αυτό που με γοητεύει περισσότερο είναι να ανακαλύπτω τη φύση μέσα στην πόλη, όσο δύσκολο κι αν είναι. Υπάρχουν μέρη στην Αθήνα που έχουν εξαιρετική φυσική ομορφιά.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να ζήσεις στην επαρχία;
Όχι. Θα μπορούσα όμως να προσαρμοστώ αν υπήρχε σοβαρός λόγος ή αν έβρισκα εγώ έναν λόγο που θα με κρατούσε δημιουργικά ζωντανό. Όταν γεράσω πολύ, με βλέπω ίσως σε κάποιο νησί να γράφω και να κοιτάζω τη θάλασσα.
Συνέχεια στη σελίδα 2
Πώς διαχειρίζεσαι όλη αυτή την ξαφνική δημοσιότητα;
Με φυσιολογικότητα. Όσο αδόκιμος είναι ο όρος που χρησιμοποιώ, τόσοαδικαιολόγητη θεωρώ την πίστη -υπέρ το δέον- ορισμένων στη δημοσιότητατην ξαφνική, που της δίνουν τόση βάση, ώστε να χάνουν εύκολα τον εαυτότους στη δίνη που δημιουργεί η ψευδαίσθησή της. Γνωρίζω πόσο εφήμερηείναι, άρα δεν με επηρεάζει. Προσπαθώ πάντα να έχω τα πόδια μου στη γηκαι το πνεύμα μου στους αιθέρες και όχι το αντίστροφο.
Μετά τη διαφήμιση, οι φίλοι σου σε φωνάζουν πια “Ελενίτσα” ή τους το απαγορεύεις;
Ο καθένας είναι ελεύθερος να με φωνάζει όπως θέλει. Εγώ θα του βάλωχαλινάρι στο στόμα του; Οι φίλοι μου και πριν και τώρα Λεωνίδα μεφωνάζουν.
Σου έχει τύχει ανάλογη ιστορία; Να απασχολεί τη σκέψη σου μόνο ο έρωτας και τίποτα άλλο;
Σε ποιον δεν έχει τύχει; Άντρα ή γυναίκα; Ποιος ο άτυχος που δεν έχειβιώσει κάτι τέτοιο; Είναι πολύ ωραίες οι στιγμές αυτές, που ακόμα καιμια γρατζουνιά στο παπούτσι κάποιου άλλου ας πούμε, φωνάζει το όνομάτης… Μεγάλες στιγμές.
Ποια θεωρείς ότι είναι τα γεγονότα που άλλαξαν τη ζωή σου;
Μα κάθε γεγονός αλλάζει τη ζωή μου, μικρό ή μεγάλο, καθεμία μέρα πουπερνά, καθεμία νέα συνάντηση, καθετί είναι γεγονός για μένα. Δεν μπορώνα ξεχωρίσω, θα ήμουν άδικος απέναντι σε πολλά. Και για τα πολύ μεγάλαγεγονότα της ζωής μας χρειάζονται και κάποια μικρότερα που είναι εξίσουσημαντικά.
Πώς θυμάσαι τον εαυτό σου όταν ήσουν 8 χρονών;
Λίγα πράγματα θυμάμαι, μάλλον από επιλογή. Προτιμώ να ζω παρά ναθυμάμαι. Αυτό βέβαια γινόταν από μικρός, πριν καν μπει η λογική, άρα καιη εκλογίκευση μες το μυαλό μου. Μπορεί να είμαι και τρελός, δεν ξέρω.Οι τρελοί δεν θυμούνται ή ό,τι θυμούνται δεν ισχύει.
Έχεις κρατήσει όμως μια ευτυχισμένη παιδική ανάμνηση;
Καλοκαίρια σε κάμπινγκ, ολημερίς και ολονυχτίς στην παραλία, ψάρεμα,βόλτες, περιπέτειες, ποδήλατα, παρέα με άλλα δυο ζιζάνια, καλοκαιρινούςφίλους. Ήταν σαν να μας άνηκε όλο το καλοκαίρι.
Πόσο σημαντική είναι για σένα η φιλία; Είσαι καλός φίλος;
Πολύ. Είμαι τυχερός που έχω δίπλα μου ανθρώπους που με την αγάπη τουςκαι τη φροντίδα τους με κάνουν να τους νιώθω αδελφούς μου. Προσπαθώ ναείμαι τόσο καλός όσο αυτοί και ακόμα δεν τα καταφέρνω.
Ποια στοιχεία σε προσδιορίζουν;
Δεν μπορώ να ξέρω. Άλλα βλέπεις εσύ στον εαυτό σου και άλλα κάποιοςάλλος. Προσδιοριζόμαστε από τα μάτια των άλλων και το τι θέλει να δειαυτός σε εμάς. Οι άνθρωποι διαθέτουμε όλα τα στοιχεία, τα οποία μπορείνα μην είναι ευδιάκριτα σε όλους ή αν θες ο καθένας βλέπει αυτό πουεπιθυμεί. Κάποιος που είναι ευγενής θα δει πάνω μου την ευγένειά μου,κάποιος που βλέπει πονηρά θα δει την πονηριά μου.
Με ποιες βασικές αρχές με τις οποίες πορεύεσαι στη ζωή;
Να μοιράζομαι ό,τι έχω, να μην κρίνω, να επιλέγω τη χαρά, να είμαι τίμιος ακόμα και στην ατιμία μου.
Η υποκριτική ποιες ανάγκες σου ικανοποιεί;
Την ανάγκη μου να πω την αλήθεια, έστω κρυμμένη μέσα σε ένα ψέμα, ναμοιραστώ τη φροντίδα μου και την αγάπη μου για τον άνθρωπο πίσω από ένανρόλο, που είναι άνθρωπος σε χαρτί, να κοινωνήσω τη χαρά της θλίψης καιτη θλίψη της χαράς μέσα από λόγια δανεικά, θνητά, όπως θνητός είμαι κιεγώ, να προτείνω την ομορφιά ως στάση, ακόμα κι αν το έργο μιλάει γιακαταστάσεις άσχημες, ακόμα κι αν είμαστε πρωταγωνιστές μιας άσχημηςζωής. Τέτοιου είδους ανάγκες, που έστω κι αν ξέρω ότι αν τις δωγραμμένες μπορεί να γελάσω, ο ίδιος μέσα μου ξέρω πως ισχύουν.
Τα πιο σοφά λόγια που σου έχουν πει;
«Τα παιδιά, αυτούς τους σοφούς ανθρώπους. Αυτά να ακούς. Αυτά να συμβουλεύεσαι».
Θα σε δούμε στο θέατρο αυτή τη σεζόν;
Από τις 25 Απριλίου θα είμαι στο Αρσενικό και Παλιά Δαντέλα, στο Παλλάς,σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, με τους Σταμάτη Φασουλή, ΠέτροΦιλιππίδη, Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, ΦάνηΜουρατίδη, Τζένη Θεωνά, Ελευθερία Μπενοβία κ.ά. Επίσης, τον Ιούνιο θαανεβάσουμε για 20 παραστάσεις τους Αδελφούς Καραμάζοφ με μια ομάδααξιόλογων ηθοποιών.
Εκτός από τα χρήματα, τι πιστεύεις ότι λείπει περισσότερο από την Ελλάδα σήμερα;
Χαμόγελα λείπουν και αισιοδοξία, θετικότητα και γενναία στάση λείπουν.Την ποίηση πρέπει να ξαναβρούμε στην καθημερινότητά μας, το πνεύμαέχουμε χάσει, την πύκνωση της σκέψης που δημιουργούν τα μεγάλα ιδανικά.Και σπουδαίοι άνθρωποι λείπουν, μυαλά ωραία που στο παρελθόν έχουνπλουτίσει τον τόπο τόσο. Ας μην πω ονόματα. Να τι λείπει… Πρέπει ναανακαλύψουμε (ξανά) το όνομά μας.
Τα αγαπημένα του Λεωνίδα Καλφαγιάννη
Η αγαπημένη σου περιοχή στην Αθήνα: Θησείο.
Το πιο ενδιαφέρον βιβλίο που διάβασες τελευταία: Αδελφοί Καραμάζοφ.
Αγαπημένο σου φαγητό: ψωμί με φέτα.
Αγαπημένο ποτό: πορτοκαλάδα μπλε.
Η πόλη που θα ήθελες να ζήσεις: Παρίσι.
Αγαπημένο νησί: Σέριφος.
Το πιο ωραία τραγούδι που άκουσες πρόσφατα: Η επιμονή σου της Ελεωνόρας Ζουγανέλη και του Κώστα Λειβαδά
Μια κακή συνήθεια που δεν μπορείς να κόψεις: τον καφέ με πολλή ζάχαρη.
Σχετικά θέματα:
MF Portrait: Πέτρος Λαγούτης
NINO: H επιστροφή
His Way: Αλέξανδρος Αβρανάς
