Ένα vintage cocktail party με την Madame Gâteaux
Σε ένα σπίτι που θα μπορούσε να αποτελεί κάλλιστα σκηνικό του Mad Men, η Καλλιόπη Αναγνωστή, γνωστή και ως Madame Gâteaux, μας περίμενε για ένα vintage cocktail party. Με μουσικές επιλογές που σε προκαλούσαν να χορέψεις swing, cocktails που σίγουρα απολάμβαναν όλες οι iconic προσωπικότητες των '50s και ρετρό finger food, ταξιδέψαμε πίσω στον χρόνο και μάθαμε τα μυστικά μίας επαγγελματία pâtissier και vintage lover.
Απόφοιτη του τμήματος ζαχαροπλαστικής της σχολής Le Cordon Bleu και με προϋπηρεσία ως pastry chef σε σημαντικά εστιατόρια και ξενοδοχεία του Λονδίνου, μεταξύ των οποίων το πεντάστερο Savoy, η Καλλιόπη αγάπησε τον βρετανικό θεσμό του λεγόμενου “afternoon tea” και εξειδικεύτηκε στην παρασκευή γλυκισμάτων για το απογευματινό τσάι. Μέσα από την αδυναμία της στο vintage και ειδικότερα στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, αλλά και τις παιδικές αναμνήσεις της από τα Κυριακάτικα tea parties της γιαγιάς της και τα υπέρκομψα πορσελάνινα οικογενειακά σερβίτσια, γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία της Madame Gâteaux.
Ο χώρος της εστίασης είναι ανδροκρατούμενος θα λέγαμε. Πώς είναι, λοιπόν, να προσπαθείς να βρεις τη θέση σου σε αυτόν;
Καλύπτοντας, ακριβώς, ένα κενό της αγοράς. Σίγουρα ένας άνδρας σεφ δεν θα ήξερε πώς να σερβίρει σε μια κοριτσοπαρέα ένα afternoon tea σε ροζ πιατέλες, λιλά φλυτζάνια και δαντελωτά τραπεζομάντηλα, φορώντας λουλουδάτα φορέματα, κρινολίνα και κόκκινο κραγιόν.
Καλύπτοντας, ακριβώς, ένα κενό της αγοράς. Σίγουρα ένας άνδρας σεφ δεν θα ήξερε πώς να σερβίρει σε μια κοριτσοπαρέα ένα afternoon tea σε ροζ πιατέλες, λιλά φλυτζάνια και δαντελωτά τραπεζομάντηλα, φορώντας λουλουδάτα φορέματα, κρινολίνα και κόκκινο κραγιόν.
Τι έχεις αποκομίσει από τις σπουδές και την επαγγελματική σου πορεία στο εξωτερικό; Τι κρατάς μέχρι σήμερα;
Η βρετανική κουλτούρα, η πολυπολιτισμικότητα και οι γρήγοροι ρυθμοί του Λονδίνου ήταν ένα μεγάλο σχολείο και μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης. Η επαφή με ανθρώπους από όλο τον πλανήτη σου ανοίγει τους ορίζοντες και το να ζεις σε μια πόλη που προσφέρει ανεξάντλητες επιλογές σε πολιτιστικό επίπεδο δεν μπορεί παρά να σε κάνει σοφότερο.
Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις στη δουλειά σου;
Δύσκολα θα βρεις έναν σεφ που να μην γκρινιάξει για τους εξαντλητικούς ρυθμούς της ζωής στην κουζίνα, την ορθοστασία και όλα τα σχετικά, όμως, παρόλο που όλα αυτά είναι αλήθεια, δύσκολα επίσης θα βρεις έναν που να μην αγαπά με πάθος τη δουλειά του. Έτσι κι εγώ θα σου πω πως η ικανοποίηση που παίρνω βλέποντας το αποτέλεσμα της δουλειάς μου είναι αυτό που με ξεκουράζει.
Υπάρχουν chef που θαυμάζεις κι έχουν λειτουργήσει ως πηγή έμπνευσης;
O Antoine Carême, γιατί επινόησε την pâte à choux, τη ζύμη από την οποία φτιάχνονται τα λατρεμένα μου εκλέρ. Aπό σύγχρονους, o Gaston Lenôtre, ο Philippe Conticini, o Christophe Michalak και φυσικά ο Pierre Hermé. Όποιος pâtissier σου πει ότι δεν τους θαυμάζει, λέει ψέματα.
Συνέχεια στη σελίδα 2
Βλέποντας όλη αυτή τη vintage και ταυτόχρονα chic αισθητική, τόσο στο στυλ σου όσο και στη δουλειά σου, ήσουν πάντα παιδί "μιας άλλης εποχής"; Και τι είναι αυτό που σε γοητεύει σε όλο αυτό;
Ναι, ήμουν πάντα αυτό ακριβώς! Στο δημοτικό, όταν οι συμμαθητές μου άκουγαν εξτασή-εξτανό και Αλίκη Μπομπονέα (sic), εγώ χόρευα στο δωμάτιό μου στους ρυθμούς του ροκενρόλ. Μαγευόμουν από τις ταινίες του '50 κι ονειρευόμουν μια μέρα να αποκτήσω κι εγώ μια φουσκωτή φούστα με φουρό. Γυρνώντας από το σχολείο έβλεπα Batman (αυτό με τα κολάν) και στο καπάκι The Munsters, ενώ τα μεσημέρια του Σαββάτου δεν έχανα ποτέ την Τζίνι και το Τζίνι (I Dream of Jeannie) και τη Μάγισσα (Bewitched). Θυμάμαι και την πρώτη αντίκα που απέκτησα: ένα ζευγάρι πατίνια για πάγο από τη δεκαετία του '60, που βρήκα σε μια βόλτα στο Μοναστηράκι με τους γονείς μου μια Κυριακή, όταν ήμουν περίπου 9 χρονών. “Τι θα τα κάνεις παιδάκι μου;” μου έλεγαν οι γονείς μου. “Θα τα κρεμάσω στον τοίχο!” τους απάντησα. Νομίζω πως αυτό που με γοητεύει περισσότερο είναι ότι όλα αυτά τα αντικείμενα έχουν ζήσει άλλες δέκα ζωές πριν πέσουν στα χέρια μου. Μ' αρέσει να τα φαντάζομαι να στολίζουν άλλα σπίτια, να τα κρατάνε άλλοι άνθρωποι και να περνάνε όμορφες στιγμές.
Ναι, ήμουν πάντα αυτό ακριβώς! Στο δημοτικό, όταν οι συμμαθητές μου άκουγαν εξτασή-εξτανό και Αλίκη Μπομπονέα (sic), εγώ χόρευα στο δωμάτιό μου στους ρυθμούς του ροκενρόλ. Μαγευόμουν από τις ταινίες του '50 κι ονειρευόμουν μια μέρα να αποκτήσω κι εγώ μια φουσκωτή φούστα με φουρό. Γυρνώντας από το σχολείο έβλεπα Batman (αυτό με τα κολάν) και στο καπάκι The Munsters, ενώ τα μεσημέρια του Σαββάτου δεν έχανα ποτέ την Τζίνι και το Τζίνι (I Dream of Jeannie) και τη Μάγισσα (Bewitched). Θυμάμαι και την πρώτη αντίκα που απέκτησα: ένα ζευγάρι πατίνια για πάγο από τη δεκαετία του '60, που βρήκα σε μια βόλτα στο Μοναστηράκι με τους γονείς μου μια Κυριακή, όταν ήμουν περίπου 9 χρονών. “Τι θα τα κάνεις παιδάκι μου;” μου έλεγαν οι γονείς μου. “Θα τα κρεμάσω στον τοίχο!” τους απάντησα. Νομίζω πως αυτό που με γοητεύει περισσότερο είναι ότι όλα αυτά τα αντικείμενα έχουν ζήσει άλλες δέκα ζωές πριν πέσουν στα χέρια μου. Μ' αρέσει να τα φαντάζομαι να στολίζουν άλλα σπίτια, να τα κρατάνε άλλοι άνθρωποι και να περνάνε όμορφες στιγμές.
Τι θεωρείς ότι λείπει από τα τραπέζια μας στην Ελλάδα;
Μας λείπει λίγο old school class. Γιατί όλοι πια φορούν παντού και πάντα τζην και sneakers; Γιατί εξαφανίστηκαν τα καπέλα και τα γάντια; Πού πήγαν εκείνα τα σπίτια που είχαν το κατάλληλο ποτήρι, σερβίτσιο και μαχαιροπήρουνο για την κάθε περίσταση; Και τελοσπάντων, τι απέγιναν τα cocktail parties;
Ας μιλήσουμε για το cocktail party. Τι είναι ακριβώς και πώς θα το οργανώσουμε;
Η ώρα του cocktail κανονικά είναι στις 6 ή τις 7, αλλά αν καταφέρετε να κάνετε κανέναν να έρθει στο σπίτι σας για ποτό πριν τις 10 στην Ελλάδα, θα σας δώσω συγχαρητήρια. Όποια ώρα, όμως, και αν έρθουν οι καλεσμένοι σας, υποδεχθείτε τους με ένα χαμόγελο και αφού πάρετε τα πανωφόρια τους και ανταλλάξετε αβρότητες, ρωτήστε τους κατευθείαν τι θα ήθελαν να πιουν. Ούτε εσείς ούτε εκείνοι θέλουν να μπαινοβγαίνουν στην κουζίνα σας ψάχνοντας για ποτήρια και πάγο.
Για ένα vintage cocktail party, θα χρειαστείτε απαραιτήτως τρία πράγματα:
Cocktails:
Διαλέξτε μερικά cocktail. Ιδανικά, το καθένα θα πρέπει να έχει διαφορετική βάση (τζιν, ουίσκι, ρούμι, βότκα, τεκίλα), ώστε να καλυφθούν όλα τα γούστα. Αντίστοιχα, προσπαθήστε να καλύψετε και τις κυρίες, που συχνά προτιμούν τα γλυκά και φρουτένια cocktail, και τους κυρίους, που θέλουν να πίνουν στιβαρά ποτά και δεν τους αρέσει να κρατάνε ποτήρια με ομπρελίτσες.
Θα παραθέσω και ένα απόσπασμα με χαρακτηριστικές οδηγίες από το “Σαβουάρ Βιβρ” της Ελένης Χαλκούση (1964): “Σ' ένα τραπέζι, με ωραίο τραπεζομάντηλο, ή στο μπαρ -αν υπάρχει- έχουν στηθεί τα ποτά: ουίσκι, βερμούτ, καμπάρι (για τους συγχρονισμένους), κρασί, ούζο (για τους καθυστερημένους), μπύρα, χυμός ντομάτας, λεμονάδα, πορτοκαλάδα (για τους αντιαλκοολικούς), σόδες, σιφόν, καράφα με νερό (για τους στομαχικούς), παγάκια και ποτήρια.”
Φαγητό:
Οπωσδήποτε finger food. Κανείς δεν έχει όρεξη να πιάσει τα μαχαιροπήρουνα όταν πίνει ποτό όρθιος. Οι πιατέλες με τυριά και αλλαντικά είναι πάντα hit, σαντουιτσάκια και καναπεδάκια ποτέ δεν πάνε χαμένα, ενώ μερικά μπολ με mix ξηρών καρπών τοποθετημένα σε στρατηγικά σημεία είναι must. Βεβαιωθείτε, όμως, ότι έχετε και κάποιες γλυκές επιλογές για το τέλος. Αν θέλετε να το τερματίσετε με τη ρετρό ατμόσφαιρα, σερβίρετε πιάτα εποχής, όπως γαρίδες κοκτέηλ, devilled eggs, rum punch και ζελέ με φρουτοσαλάτα!
Μουσική:
Η μουσική είναι αυτή που φτιάχνει την ατμόσφαιρα, γι' αυτό φροντίστε από πριν να ετοιμάσετε τη δική σας playlist. Για ένα cocktail party, η κατάλληλη μουσική είναι αυτή που δεν θα σε κάνει να θες να βυθιστείς στον καναπέ, αλλά ούτε και να ανέβεις στα τραπέζια: θα σε αφήσει να κουνιέσαι ελαφρώς κρατώντας το ποτό σου και η ένταση θα είναι τέτοια ώστε να μπορείς να κουβεντιάσεις.
Τι να βάλετε στη λίστα: Frank Sinatra, Dean Martin, Ella Fitzgerald, Henry Mancini, Pink Martini, smooth jazz, 60s bossa nova.
Συνέχεια στη σελίδα 3
Δεδομένου ότι είσαι η τέλεια οικοδέσποινα, ποια είναι τα tips που έχεις να μας δώσεις;
Αυτά μου λες και θα κοκκινίσω! Πρώτα απ' όλα, δώστε εκ των προτέρων τον τόνο: φυσικά, δεν μπορείτε να ελέγξετε το ντύσιμο των καλεσμένων σας, όμως, μπορείτε να ενημερώσετε αν το πάρτι θα είναι casual ή formal. Και όσον αφορά τη δική σας εμφάνιση, εάν θέλετε μία νότα από old fashioned cocktail party, ο ορισμός του cocktail dress είναι ένα αμάνικο σατέν φόρεμα ως το γόνατο κι ένα ζευγάρι κομψές γόβες μεσαίου ύψους.
Το σημαντικότερο όλων, όμως είναι το εξής: το κλειδί για οποιοδήποτε επιτυχημένο πάρτι είναι να περνάει καλά η οικοδέσποινα. Γι' αυτό, διαλέξτε να σερβίρετε πράγματα για τα οποία όλη η προετοιμασία θα έχει γίνει από πριν, ώστε να μην περάσετε το βράδυ σας κλεισμένη στην κουζίνα!
Αυτά μου λες και θα κοκκινίσω! Πρώτα απ' όλα, δώστε εκ των προτέρων τον τόνο: φυσικά, δεν μπορείτε να ελέγξετε το ντύσιμο των καλεσμένων σας, όμως, μπορείτε να ενημερώσετε αν το πάρτι θα είναι casual ή formal. Και όσον αφορά τη δική σας εμφάνιση, εάν θέλετε μία νότα από old fashioned cocktail party, ο ορισμός του cocktail dress είναι ένα αμάνικο σατέν φόρεμα ως το γόνατο κι ένα ζευγάρι κομψές γόβες μεσαίου ύψους.
Το σημαντικότερο όλων, όμως είναι το εξής: το κλειδί για οποιοδήποτε επιτυχημένο πάρτι είναι να περνάει καλά η οικοδέσποινα. Γι' αυτό, διαλέξτε να σερβίρετε πράγματα για τα οποία όλη η προετοιμασία θα έχει γίνει από πριν, ώστε να μην περάσετε το βράδυ σας κλεισμένη στην κουζίνα!
H χρυσή δεκαετία των cocktails είναι φυσικά τα Roaring 1920s, αλλά τη δεκαετία του '50, τα cocktail parties περνούν περίοδο άνθησης. Παλιές συνταγές ξαναζωντανεύουν, αλλά δημιουργούνται και πολλές καινούργιες.
Η Μadame Gâteaux διάλεξε και σας προτείνει τα τρία αγαπημένα της cocktail της δεκαετίας του '50.
Pink Lady – πιο κοριτσίστικο δεν γίνεται!
Το αγαπημένο cocktail της ξανθιάς σεξοβόμβας Jane Mansfield, το οποίο παρήγγελνε απαραιτήτως πριν από κάθε γεύμα της. Άλλωστε, το ροζ ήταν το χρώμα της. Είχε διακοσμήσει την έπαυλή της στο Μπέβερλι Χιλς με ροζ από πάνω μέχρι κάτω και είχε βάψει ροζ μέχρι και το σκυλάκι κανίς της.
Το Pink Lady παίρνει το ελκυστικό ροζ χρώμα του από τη γρεναδίνη, ενώ το sine qua non κερασάκι που στολίζει το χείλος του ποτηριού βρίσκεται εκεί για να σας δώσει την αφορμή να πείτε στον παρτνέρ σας ότι ξέρετε να το δένετε κόμπο με τη γλώσσα σας!
Στη δική μας, ονειροπόλα βερσιόν, το σερβίρουμε με ροζ μαλλί της γριάς επάνω στο ποτήρι.
45 ml τζιν
μία κτγ γρεναδίνη
ένα ασπράδι αυγού
ένα κερασάκι maraschino
Μαλλί της γριάς (προεραιτικά)
Ανακατέψτε τα όλα μαζί στο σέικερ και σερβίρετε σε ποτήρι του cocktail με ένα κερασάκι.
Blue Hawaii – τροπική απόλαυση!
45 ml τζιν
μία κτγ γρεναδίνη
ένα ασπράδι αυγού
ένα κερασάκι maraschino
Μαλλί της γριάς (προεραιτικά)
Ανακατέψτε τα όλα μαζί στο σέικερ και σερβίρετε σε ποτήρι του cocktail με ένα κερασάκι.
Blue Hawaii – τροπική απόλαυση!
To Blue Hawaii είναι γέννημα-θρέμμα των 50s.Το επινόησε το 1957 ο Harry Yee, ο θρυλικός bartender του ξενοδοχείου Hilton Hawaiian Village στο Waikiki της Χαβάης. Το Blue Hawaii έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία της κουλτούρας των tiki bars που αγαπήθηκε τόσο πολύ τη δεκαετία του '50. Πολλοί το ζητούν λανθασμένα ως “Βlue Ηawaiian” και λέγεται πως ο Harry Yee, όταν συνέβαινε αυτό, απαντούσε αστειευόμενος: “The only blue Ηawaiian is a dead Ηawaiian! You mean a Blue Hawaii!” (“Μπλε Χαβανέζος είναι μόνο ο νεκρός Χαβανέζος. Μπλε Χαβάη εννοείτε.”
Και βέβαια, μην ξεχνάμε και το τραγούδι Blue Hawaii που τραγούδησε το 1937 ο Bing Crosby στην ταινία Waikiki Wedding, αλλά αποθέωσε αργότερα ο μοναδικός Elvis στην ομώνυμη ταινία. Βάλτε το να παίζει στο background ενώ σερβίρετε τα cocktail για να κάνει ατμόσφαιρα!
22 ml λευκό ρούμι
22 ml βότκα
15 ml blue curaçao
90 ml χυμός ανανά
30 ml sweet & sour mix (σιρόπι με χυμό λεμονιού)
Μία φέτα ανανά
Βάλτε όλα τα υλικά στο μπλέντερ μαζί με πάγο και χτυπήστε τα. Σερβίρετε σε ψηλό ποτήρι με τη φέτα ανανά.
Dirty Martini – κλασική κομψότητα!
Αχ, το μαρτίνι... Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί από ειδικούς για να το αναλύσουν, οπότε τι παραπάνω να σας πει η Madame Gâteaux για αυτό; Θα αρκεστεί στο να σας δώσει μια ιστορία για τη δημιουργία της αγαπημένης της βερσιόν: του Dirty Martini.
Το Dirty Martini είναι ένα ευφυές cocktail, του οποίου η δημιουργία επισκιάστηκε από άλλα, πολύ πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τη Διάσκεψη της Γιάλτας. Έτσι, λίγοι ξέρουν ότι ο δημιουργός του δεν είναι άλλος από τον FDR. Ο Ρούζβελτ, λοιπόν, είπε ένα πρωί στον Στάλιν ότι αισθανόταν χανγκόβερ. Ο Στάλιν, σαν περιποιητικός οικοδεσπότης τού πρότεινε το αγαπημένο του γιατρικό: βότκα και ζουμί από πίκλες. Δυστυχώς, δεν υπήρχε ούτε το ένα ούτε το άλλο διαθέσιμο. Ο Τσόρτσιλ, όμως, που ως γνωστόν το έτσουζε γενικώς, άνοιξε την τσάντα του και έβγαλε ένα μπουκάλι τζιν και ένα βάζο ελιές. Έπιασε την ασημένια καφετιέρα που είχαν μπροστά τους, πέταξε τον καφέ απ' το παράθυρο και τη χρησιμοποίησε σαν σέικερ. Έτσι, το αυτοσχέδιο cocktail, που είχε πάρει και μια καφετί “βρώμικη” απόχρωση λόγω του καφέ, ονομάστηκε “dirty” ατάκα κι επιτόπου. And the rest is history (κυριολεκτικά). Για φανταστείτε τους και με ένα μαρτίνι στο χέρι!
Φυσικά το μαρτίνι δημιουργήθηκε πολύ πριν από τα 50s, όμως, τη δεκαετία αυτή αγαπήθηκε τρομερά και μπήκε μέσα σε όλα τα σπίτια της μοντέρνας πυρηνικής οικογένειας. Το μαρτίνι του κυρίου μετά τη δουλειά έγινε στην Αμερική αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, παρέα με το γκαράζ με τα δύο αυτοκίνητα, τον λευκό ξύλινο φράχτη, τη νοικοκυρά που σερβίρει στωικά το meatloaf με το κόκκινο κραγιόν και τη δαντελωτή ποδιά και τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ του Αμερικανικού Ονείρου.
Ώσπου ήρθε ο κύριος Ίαν Φλέμιγκ το 1953 και έβαλε τον πασίγνωστο ήρωά του (τον 007, ντε!) να παραγγέλνει στο Καζίνο Ρουαγιάλ για πρώτη φορά μαρτίνι με βότκα αντί για τζιν. Η φράση “Shaken, not stirred” έγινε διάσημη και πολλοί purists θα σας πουν ότι αυτό το μπουκάλι της βότκας ήταν που κάρφωσε την ταφόπλακα του μαρτίνι.
75 ml τζιν
15 ml βερμούτ
2 πράσινες ελιές με πιπεριά
15 ml ζουμί από το βαζάκι με τις ελιές
Συνταγές για ένα cocktail party:
Ποπκόρν με wasabi και τζίντζερ
200 γρ καλαμπόκι για ποπκόρν ή μία σακούλα έτοιμο ποπκόρν
ελαιόλαδο
80 γρ βούτυρο λιωμένο
3 κτγ πούδρα wasabi (θα το βρούμε σε καταστήματα μπαχαρικών)
3 κτγ τζίντζερ σε σκόνη
αλάτι
Βάζουμε ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα (ίσα να καλύψει τον πάτο), περιμένουμε να κάψει και βάζουμε το ποπκόρν. Κουνάμε τακτικά την κατσαρόλα για να μην κολλήσει, ώσπου να σταματήσει να σκάει το καλαμπόκι.
Αν θέλουμε, αγοράζουμε έτοιμο αλατισμένο ποπκόρν, που μπορούμε να το ζεστάνουμε για λίγα δευτερόλεπτα στο φούρνο μικροκυμάτων.
Βάζουμε το ποπκόρν σε ένα μπολ. Προσθέτουμε το λιωμένο βούτυρο, το wasabi, το τζίντζερ και το αλάτι και ανακατεύουμε καλά.
Finger sandwiches με γαρίδες, σέλερι, εστραγκόν και πράσινο πιπέρι
(για 30 τεμάχια)
Ένα πακέτο ψωμί του τοστ (μόνο ψίχα)
Βούτυρο για άλειμμα σε θερμοκρασία δωματίου
400 γρ γαρίδες καθαρισμένες
2 κτγ εστραγκόν
2 κτγ κόκκοι πράσινο πιπέρι
3-4 κλωνάρια σέλερι
3 κτσ μαγιονέζα
Ένα λεμόνι (χυμός και ξύσμα)
Αλάτι
Βράζουμε τις γαρίδες με το εστραγκόν και το πιπέρι και τις σουρώνουμε.
Ψιλοκόβουμε τις γαρίδες και το σέλερι.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά καλά.
Αλείφουμε τις φέτες του τοστ πρώτα με βούτυρο και έπειτα με το μείγμα.
Σκεπάζουμε τα σάντουις και τα κόβουμε σε τρία κομμάτια το καθένα.
Πανακότα με καραμέλα και καραμελωμένα φουντούκια
Για την πανακότα:
125 ml γάλα
7 γρ ζελατίνη σε φύλλα
625 ml κρέμα γάλακτος
100 γρ ζάχαρη
2 κτγ απόσταγμα βανίλιας
Μουλιάζουμε τα φύλλα ζελατίνης στο γάλα.
Βάζουμε την κρέμα, τη ζάχαρη και τη βανίλια σε ένα κατσαρολάκι.
Όταν πάρουν βράση, προσθέτουμε το γάλα με τη ζελατίνη.
Ανακατεύουμε λίγο, ώστε να διαλυθεί η ζελατίνη.
Αφαιρούμε από τη φωτιά, αφήνουμε να κρυώσει λίγο και τοποθετούμε στα ποτηράκια μας κατά τα τρία τέταρτα.
Τοποθετούμε στο ψυγείο και αφήνουμε για τουλάχιστον τρεις ώρες να πήξει η κρέμα.
Για τη σως καραμέλας:
200 γρ ζάχαρη
60 γρ νερό
180 γρ κρέμα γάλακτος
50 γρ βούτυρο (θερμοκρασία δωματίου)
1 κτγ αλάτι
Σε μια κατσαρόλα, αφήνουμε τη ζάχαρη και το νερό να βράσουν μέχρι να γίνει σκούρα καραμέλα (175 βαθμοί, αν έχετε θερμόμετρο).
Προσθέτουμε σιγά-σιγά την κρέμα γάλακτος, ανακατεύοντας συνεχώς με τον αυγοδάρτη, προσέχοντας να μην καούμε.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το αλάτι και το βούτυρο, ανακατεύοντας ώσπου να λιώσει.
Περιμένουμε να κρυώσει η καραμέλα μας και τη χύνουμε στα ποτηράκια μας, πάνω από την πανακότα.
Για τα καραμελωμένα φουντούκια:
Φουντούκια όσα και τα ποτηράκια μας
60 γρ ζάχαρη
40 ml νερό
Σε ένα μικρό κατσαρολάκι, βράζουμε τη ζάχαρη και το νερό, ώσπου να γίνουν μια σκουρόχρωμη καραμέλα.
Βουτάμε τα φουντούκια προσεκτικά, ανακατεύουμε και τα απλώνουμε σε αντικολλητικό χαρτί ώσπου να κρυώσει η καραμέλα.
Σπάμε κομματάκια και στολίζουμε τα ποτηράκια μας.
Info
instagram.com/madamegateauxathens
Τηλ. επικοινωνίας: 697 418 2192
