Πώς η πανδημία άλλαξε τα πάντα και στην haute cuisine.
Ας κάνουμε ένα γρήγορο rewind. Όταν η πανδημία του Covid-19 ήταν απλά μία ανησυχία για τους παροικούντες τη Γουχάν, είχαν εγερθεί κάποια ερωτήματα που άμεσα ή έμμεσα σχετίζονταν με την υψηλή γαστρονομία: Ποιο είναι πλέον το status του fine dining και τι δουλειά έχουν τα σάντουιτς σε αυτό; Πόσο έγκριτος μπορεί να είναι στο σήμερα ο οδηγός Michelin και γιατί υπάρχουν chefs που επιστρέφουν αστέρια; Πώς βλέπει τα πράγματα ο θεσμός των World’s 50 Best Restaurant Awards;
Έπειτα ήρθε ο κορονοϊός. Και όλα τα προηγούμενα εντάχθηκαν σε ένα πολύ μεγαλύτερο και απόλυτο πρόβλημα, που καμία μπριγάδα δεν θα μπορούσε να λύσει: Η ύπαρξη της γαστρονομίας κινδυνεύει. Κυριολεκτικά. Τι πρέπει να γίνει; Αφενός να απομακρυνθεί ο κίνδυνος του αφανισμού για εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη και αφετέρου να επανεξεταστούν τα ισχύοντα πρότυπα της haute cuisine.
Τα νέα standars ή πιο ορθά η νέα πραγματικότητα επίτασσε μία μεγάλη στροφή ή ό,τι τέλος πάντων ο καθένας όριζε ως τέτοιο. Οι κλειστές σάλες ήταν η αρχή. Μετά οι κουζίνες που ξαναζωντάνεψαν για take away και delivery – αλλά με διαφορετικό, πιο "εύκολο" concept. Στη συνέχεια, τα δειλά ανοίγματα, σε πιο comfort μορφή. Τα virtual restaurants (αυτά δηλαδή που δεν διαθέτουν πραγματικό dining room) και η μεγάλη στροφή στα σάντουιτς, ακόμη και για μέρη με αστέρια Michelin.
Πριν από τον περασμένο Μάρτιο –μήνας κατά τον οποίο έγιναν τα lockdowns στις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου– πολλά high-end εστιατόρια σέρβιραν πιάτα όπως φύκια μαριναρισμένα σε ξίδι ψαριού με μπισκότο από συκώτι πάπιας και σορμπέ από πευκοβελόνες. Το πιάτο υπήρχε στο μενού του βραβευμένου με ένα αστέρι Michelin Birdsong στο Σαν Φρανσίσκο. Μετά την πανδημία, το ίδιο εστιατόριο εγκαινίασε μία υπηρεσία με delivery και take away με ένα menu που περιλάμβανε σάντουιτς με τηγανητό κοτόπουλο.
Διάβασε τη συνέχεια στο tasty-guide.gr
