Η νέα γενιά πολιτικών φιλοδοξεί να διαλύσει τα στερεότυπα της πατριαρχικής κοινωνίας, πειραματιζόμενη με το μακιγιάζ της και αγκαλιάζοντας τη θηλυκότητά της.
Είτε πρόκειται για τις ενδυματολογικές επιλογές τους, είτε για το μακιγιάζ τους, οι γυναίκες πολιτικοί "χτενίζονται" από τα media και κατακρίνονται για κάθε επιλογή τους, καλόγουστη ή μη. Κάτι αντίστοιχο σπάνια γίνεται -φυσικά- με τους άντρες ομόλογούς τους.
Για δεκαετίες, οι γυναίκες πολιτικοί απέφευγαν σε μεγάλο βαθμό να μιλούν για οτιδήποτε σχετίζεται με την ομορφιά - τα μαλλιά, τα ρούχα, τις ρουτίνες περιποίησης της επιδερμίδας τους. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η Jeannette Rankin, η πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε στο Κογκρέσο "καλωσορίστηκε" από την The Washington Post με τον τίτλο "Congresswoman Rankin Real Girl; Likes Nice Gowns and Tidy Hair” μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει το γιατί.
Με την πατριαρχική κοινωνία να κρίνει πως η συζήτηση για οτιδήποτε άλλο εκτός της ατζέντας του Κογκρέσου και η ενασχόλησή τους με τη θηλυκή τους φύση κάνουν τις γυναίκες πολιτικούς να φαίνονται λιγότερο αποτελεσματικές, ικανές και καταρτισμένες, οι περισσότερες αποφάσισαν να απέχουν από θέματα ομορφιάς, προκειμένου να μη θέσουν σε κίνδυνο την καριέρα τους στην πολιτική.
A New Era
Tώρα, μια νέα γενιά γυναικών πολιτικών προσπαθεί να αποδείξει ότι η ενασχόληση με την εξωτερική τους εμφάνιση δεν θα πρέπει να θεωρείται επιφανειακή και ασυμβίβαστη με την πολιτική. Τρανό παράδειγμα η Hanna Suchocka, πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας, η οποία γελοιοποιήθηκε από δημοσιογράφους επειδή φορούσε ένα ροζ σακάκι: "Γιατί; Γιατί αυτό δεν είναι δυνατό; Είμαι πρώτα γυναίκα, και μετά πρωθυπουργός ... είναι δύσκολο. "
Ο "άγραφος" κανόνας της πολιτικής θέλει τα ρούχα και το μακιγιάζ των γυναικών να είναι συντηρητικά και να μην τραβούν τα βλέμματα. Από την άλλη η εμφάνισή τους στον εργασιακό χώρο χωρίς μακιγιάζ έχει αρνητικό πρόσημο. Στη βιογραφία της What Happened, η Hillary Clinton θυμάται ότι αφιέρωσε 600 ώρες στην φροντίδα της εξωτερικής της εμφάνισης κατά τη διάρκεια της προεκλογικής της καμπάνιας το 2016. "Δεν είναι ότι ζηλεύω τους άνδρες συναδέλφους μου συχνά, αλλά μόνο στο ότι μπορούν απλά να κάνουν ένα ντους, να ξυριστούν, να φορέσουν ένα κοστούμι και να φύγουν", εξηγεί. "Τις λίγες φορές που βγήκα έξω χωρίς μακιγιάζ, ήμουν θέμα στις ειδήσεις".
Εδώ και χρόνια η default εικόνα ενός πολιτικού απεικονίζει έναν άντρα. Οι γυναίκες μάθαιναν λοιπόν πως αν θέλουν να πετύχουν στην πολιτική θα πρέπει να συμμορφωθούν με αυτό το πρότυπο. Φορώντας μίνιμαλ μακιγιάζ επιβεβαιώνουν τη γυναικεία φύση τους, ενώ φροντίζοντας να μην είναι υπερβολικά εντυπωσιακό καταφέρνουν να αναμειχθούν στον ανδροκρατούμενο χώρο της πολιτικής.
Σήμερα, ωστόσο οι γυναίκες αρχίζουν να δημιουργούν τους δικούς τους κανόνες.
Διάβασε τη συνέχεια στο harpersbazaar.gr
