Η πρωταθλήτρια στίβου Αναστασία Μαρινάκου ξέρει τι σημαίνει να ξεπερνάς δυσκολίες.
Η Αναστασία Μαρινάκου είναι πρωταθλήτρια κλειστού και ανοιχτού στίβου στα 800, τα 1.500 και τα 3.000 μέτρα και αθλήτρια ξέρει τι σημαίνει να ξεπερνάς δυσκολίες. Είναι επίσης μια νέα κοπέλα που παλεύει για να πραγματοποιήσει τα όνειρά της, που στερείται και, όπως οι περισσότεροι αθλητές, αποτελεί το παράδειγμα της επιμονής και της υπομονής προκειμένου να πετύχουμε τον στόχο μας.
Οι στερήσεις και τα "έπαθλα"
"Ο αθλητής πρέπει να έχει μια "καλή ζωή”, να κοιμάται αρκετές ώρες, να τρέφεται υγιεινά, καθώς οι προπονήσεις είναι εξαντλητικές, πρωί και απόγευμα. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν υπάρχει χρόνος για ενασχόληση με άλλες δραστηριότητες. Ή μπορεί το καλοκαίρι οι φίλες μου να πάνε διακοπές κι εγώ να πρέπει να μείνω στην Αθήνα για να προπονούμαι, αφού για εμένα έχει προτεραιότητα ο αγώνας μου,έχω έναν στόχο. Σίγουρα υπάρχουν στερήσεις, δε γίνεται διαφορετικά και αυτό ισχύει για τα πάντα στη ζωή μας. Επειδή όμως αγαπώ πολύ αυτό που κάνω, πλέον δεν το βλέπω έτσι. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το "έπαθλο”, η ανταμοιβή των κόπων. Από τη στιγμή που πετυχαίνω έναν στόχο, είναι μεγάλη ικανοποίηση και ξεχνιούνται οι δυσκολίες που πέρασα στην πορεία".
Το φως στην άκρη του τούνελ
"Αυτή την περίοδο έχω στο μυαλό μου τους στόχους μου, οι οποίοι δεν έχουν αλλάξει εξαιτίας της πανδημίας. Αντιμετωπίζω την κατάσταση με τη λογική και εμψυχώνοντας καθημερινά τον εαυτό μου. Ζούμε ένα πρόβλημα που είναι παγκόσμιο, δεν αφορά μόνο εμάς. Πρέπει να σκεφτόμαστε λογικά, να θέτουμε καθημερινά στόχους, ανεξάρτητα από τον αθλητισμό, και να μην αφήνουμε την κατάσταση που βιώνουμε να μας καταβάλλει. Να παλεύουμε και να προσπαθούμε με μικροπράγματα να βελτιώνεται η διάθεσή μας".
Όταν πέφτεις, σήκω ξανά
"Αυτό το έχω κάνει πολλές φορές στη ζωή μου. Πολλές φορές τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα έχουμε υπολογίσει. Η ζωή έχει τα πάνω της και τα κάτω της, πόσο μάλλον στον αθλητισμό. Το να πέφτεις είναι μέσα στο πρόγραμμα, έχω ζήσει πολλές δυσκολίες στην καριέρα μου, με τραυματισμούς, απογοητεύσεις. Πάντα όμως σηκώνομαι, δεν το βάζω κάτω, πιστεύω στον εαυτό μου, είμαι δυνατή και νομίζω ότι η δύναμη του ανθρώπου φαίνεται στις δυσκολίες και στις αποτυχίες. Έχω όμως και ανθρώπους δίπλα μου, όπως η οικογένειά μου, που με βοηθούν πολύ και είναι για μένα στήριγμα".
Διάβασε τη συνέχεια στο shape.gr
