Μία χώρα, ένα εθνικό motto, χιλιάδες τραγικές συνέπειες, διαχρονικά.
Δε χρειάζεται να ταξιδέψεις ως τη Δομινικανή Δημοκρατία για να μάθεις να επιβιώνεις, με τις κάμερες να καταγράφουν την εμπειρία σου. Ο νεοέλληνας ζει καθημερινά το δικό του Survivor στην Ελλάδα, ως απόρροια των επιλογών των δικών του ή έστω της πλειοψηφίας. Γιατί όταν ο γιαλός είναι στραβός από μόνος του, θέλοντας και μη, θα χρειαστεί έστω και ακούσια να αρμενίσει προς αυτήν την κατεύθυνση για να πάει παρακάτω. Ο ωχαδερφισμός, το "δε βαριέσαι" και το "πάμε όπου βγει" δεν είναι γραμμένα στο DNA μας, ενδεχομένως να μας βόλευε να μεταθέσουμε την ευθύνη στην κακή κληρονομικότητα που μας καταδυναστεύει και δε μας αφήνει να πάμε μπροστά. Η σύγκρουση τρένων στα Τέμπη είναι μία ακόμη τραγική επιβεβαίωση για τη χώρα που έχει μάθει να ζει στον αυτόματο, να δρα παρορμητικά, τελευταία στιγμή, κι ας οδηγηθεί στο γκρεμό.
Δικαιολογίες τέλος
Ο πρόεδρος των μηχανοδηγών του ΟΣΕ, Κώστας Γενηδούνιας, αναφερόμενος στην τραγωδία στα Τέμπη αποκάλυψε σε τηλεοπτική σύνδεση κάτι "αναπάντεχο" - ή και όχι: Ότι δηλαδή στο δίκτυο Αθήνα - Θεσσαλονίκη όλα γίνονται χειροκίνητα, με ανθρώπινο παράγοντα. Παρά τα επανειλημμένα αιτήματα των αρμοδίων, ενδείξεις, φωτοσήματα, έλεγχος κυκλοφορίας δε λειτουργούν και γι' αυτόν το λόγο ο εκάστοτε μηχανοδηγός προχωρά βάσει εντολών που λαμβάνει από τον ένα σταθμάρχη στον άλλον.
Διάβασε περισσότερα στο Esquire.com.gr
