3 137: Τα πρόσωπα πίσω από το artist run space

“3 καλλιτέχνες στο νούμερο 137 στην οδό Μαυρομιχάλη. Έτσι απλά βγήκε το όνομα. Να αναφέρουμε επίσης πώς ο χώρος έχει τρία επίπεδα, το υπόγειο το ισόγειο και το πατάρι. Μοιραζόμαστε τον χώρο τα τελευταία 4 χρόνια, ο καθένας δουλεύει τις δικές του ιδέες και έργα και ταυτόχρονα ξεκινήσαμε να επιμελούμαστε τον καλλιτεχνικό εκθεσιακό χώρο, project space 3 137. Το 3 137 είναι ένα artist run space, ένας χώρος με καλλιτεχνικό πρόγραμμα και εκδηλώσεις, που διευθύνεται και επιμελείται από καλλιτέχνες. Ο όρος χρησιμοποιείται ευρέως στο εξωτερικό και δεν υπάρχει ακριβής μετάφραση στα ελληνικά. Ίσως η πιο πετυχημένη μετάφραση να είναι το 'ανεξάρτητος καλλιτεχνικός εκθεσιακός χώρος'”. 

“Όραμά μας είναι το 3 137 να αποτελεί μέρος μιας ενεργής κοινότητας, που συζητά, αμφισβητεί και επιθυμεί. Ιδέες που ακούγονται απλές αλλά είναι υπερβολικά ζωογόνες. Η σχέση μας με τους ανθρώπους που συνεργαζόμαστε, φιλοξενούμε ή υποδεχόμαστε είναι από τους βασικούς λόγους που συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που ξεκινήσαμε. Η δημιουργία της κοινότητας, και κυρίως η διεύρυνσή της αποτελούν βασικό στόχο. Σε πιο θεσμικό πλαίσιο τώρα, στόχος μας είναι να συμβάλλουμε στη καταγραφή του τι συμβαίνει στο παρόν, με ματιές στο παρελθόν, έτσι ώστε να παραχθεί υλικό που θα στηρίξει τις επόμενες πράξεις. Τέλος, στο ίδιο περίπου πλαίσιο, θέλουμε να δοκιμάσουμε δομές συνεργασίας και παραγωγής καθώς και τρόπους βιωσιμότητας τέτοιων πρωτοβουλιών”.

Στο μυαλό μου, η συνύπαρξη τριών καλλιτεχνών στον ίδιο χώρο φαντάζει εκρηκτική και ενδιαφέρουσα. Η Πάκυ, η Χρυσάνθη και ο Κοσμάς θα μου πουν ότι είναι τόσο εύκολη όσο η συγκατοίκηση διαφορετικών ανθρώπων σε ένα σπίτι. “Αυτό που είναι ιδιαίτερο στη δική μας συνύπαρξη είναι ότι ταυτόχρονα με τους χρόνους που χρειάζεται ο καθένας μας στη δημιουργία του υπάρχει και ο έξτρα παράγοντας που λέγεται 3 137. Στην περίπτωση των τριών μας υπάρχει μια βαθιά σχέση αγάπης, εμπιστοσύνης και σεβασμού που προσπαθούμε να συμπεριλαμβάνει την ελευθερία της μοναξιάς σε συνδυασμό με την παρουσία του άλλου. Είμαστε χρόνια παρέα, έχουμε σπουδάσει μαζί στο πρώτο πτυχίο στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων όπου έτυχε τα χρόνια που ήμασταν εμείς να εκπαιδευτούμε σε ένα πολύ ομαδικό πνεύμα συνεργασίας χωρίς τεράστια ‘καλλιτεχνικά εγώ΄. Ο ένας δίνει χρόνο στη δημιουργία του άλλου και γνωρίζοντας σε βάθος χρόνου την πρακτική του, οι συμβουλές που δίνουμε ο ένας στον άλλο είναι πολύτιμες. Είναι σαν να έχεις ένα ακόμη εργαλείο στην εργαλειοθήκη σου. Πρώτοι θεατές και συνομιλητές των νέων έργων είναι οι συγκάτοικοι”.

“Υπάρχει η αίσθηση πως η πόλη είχε μεγάλη ανάγκη από πρωτοβουλίες σαν τη δική μας. Η Αθήνα είναι μια πόλη χαοτική και ζωντανή, πράγμα που δίνει πολύ χώρο για να εκφραστείς και να δημιουργήσεις κάτι δικό σου. Η αλήθεια είναι πως έχει ανάγκη για χώρους τέχνης. Από την άλλη, υπάρχουν πολλά προβλήματα και δυσκολίες μιας και αντιμετωπίζουμε πολλά οικονομικά προβλήματα και δεν υπάρχει μια πολιτική για την σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή. Όπως και να έχει όμως, η Αθήνα είναι η πόλη μας, εδώ ζούμε και εργαζόμαστε και προσπαθούμε για το καλύτερο και πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα”.

“Αυτή την περίοδο δουλεύουμε για το πρόγραμμα της νέας χρονιάς. Έχουμε αρκετά projects για την νέα χρονιά χωρίς να έχουμε καταληκτικές ημερομηνίες. Ξεκινάμε τον Σεπτέμβριο με μία έκθεση με βιβλία (artists' books). Εντάσσεται στον άτυπο εκδοτικό οίκο του 3 137 “Πολική Αρκούδα”, όπου καλούμε καλλιτέχνες για να δημιουργήσουν βιβλία με μία φορά το χρόνο. Φέτος, ο τίτλος και το θέμα της έκθεσης είναι το “σύννεφο/cloud”, με αναφορά τόσο στο φυσικό φαινόμενο όσο και στο ψηφιακό χώρο αποθήκευσης iCloud. Στην συνέχεια, καλεσμένη μας είναι μια επιμελήτρια η οποία ζει και εργάζεται στο Λονδίνο και θα επιμεληθεί μια ομαδική έκθεση. Τέλος, στους επόμενους μήνες θα φιλοξενήσουμε μία συζήτηση για την τέχνη της δεκαετίας του 70”.

Info

www.3137.gr

photos: Μαρίζα Νικολάου