Η δημιουργός του Living Postcards, Ιλιάδα Ευαγελία Κόθρα μάς ξεναγεί στη δική της Αθήνα, όπως επιλέγει να τη βλέπει η ίδια, μοιράζεται μυστικά και tips για την όμορφη γειτονιά της και μας υπενθυμίζει όσα αξίζει να προστατεύσουμε και να προωθήσουμε σε αυτή τη χώρα, μέσα από την εξαιρετική online πλατφόρμα που έχει δημιουργήσει. 

Who is who

Πολλά μου αρέσουν στη δουλειά μου, αλλά κυρίως το ότι δεν είμαι καθηλωμένη σε ένα γραφείο. Σπούδασα Διαφήμιση, Marketing, εργάζομαι σαν Wholesales manager/Franchise consultant και το 2012 δημιούργησα την διεθνή πλατφόρμα www.living-postcards.com, με στόχο να προωθήσω στο εξωτερικό όλα τα όμορφα πράγματα της Ελλάδας που είναι σχεδόν άγνωστα στους περισσότερους και να γκρεμίσω τα αρνητικά, γραφικά στερεότυπα για την χώρα δουλεύοντας παράλληλα πάνω σε projects με σκοπό την στήριξη νέων επιχειρήσεων μέσω social media strategies, events, πολλές προωθητικές ενέργειες ενώ ετοιμάζω με εξαιρετικούς συνεργάτες τα πρώτα Fashion Pop up Stores στο εξωτερικό και σε ελληνικές πόλεις με σκοπό την προώθηση fashion / design brands. Αρθρογραφώ σε μεγάλα sites και έντυπα (Adorn India - Huffington Post Greece) δίνω συχνά ομιλίες σχετικά με την επιχειρηματικότητα, το personal branding και τα social media.

Λατρεύω το διαδίκτυο, το να φωτογραφίζω ανθρώπους με κάποια περίεργη ιστορία, τις άδειες παραλίες και τα παρακμιακά ξενυχτάδικα στις Εθνικές οδούς με τις neon ταμπέλες και ετοιμάζω το πρώτο μου βιβλίο. Ταξιδεύω συνεχώς. Τρώω συνεχώς έξω σε περίεργα μαγαζιά που ανακαλύπτω με την ομάδα μου, βλέπω πολύ θέατρο, διαβάζω πολλά αστυνομικά του '60, και κυκλοφορώ μόνιμα με μια τεράστια μεγάλη ατζέντα και ένα σημειωματάριο για να γράφω ιδέες και projects που ξαφνικά μουρχονται στο μυαλό. Το 2018 ετοιμάζουμε μια δυναμική καμπάνια για την ενδοοικογενειακή κακοποίηση και δυο events για το ''επιχειρείν'' και θεωρώ πως τα μόνα πράγματα που θα μας σώσουν από την παράνοια των καιρών είναι η δημιουργικότητα, οι φίλοι, οι μουσικές μας και το να μην μένουμε στάσιμοι. Σε τίποτα και πουθενά.

Η γειτονιά μου

Γεννήθηκα Κουκάκι, αιώνες πριν η περιοχή γίνει talk of the tοwn λόγω Airbnb. Πέρασα τις μέρες και τις νύχτες μου σε πολλές περιοχές όπως Παγκράτι, Κερατέα, Περιστέρι, Νέο Κόσμο, για να ξανα-καταλήξω εδώ. Μικρή το λάτρευα το κέντρο, όσο μεγαλώνω με κουράζει. Ίσως τελικά με κουράζουν οι άνθρωποι του και όχι αυτό. Δεν ξέρω αν μου αρέσει όσο παλιά που ήταν λιγότερο '' trendy''. Από την γειτονιά μου θυμάμαι έντονα την οδό Φαλήρου που ήταν αρκετά ''απαγορευμένη'', τις πολλές ''ΕΒΓΑ'', τα σουβλάκια του κυρ Αλέκου στο Πάντειο. Παιδί με μάγευε η Λεωφόρος Συγγρού με τα φώτα της και την γρήγορη κίνηση των αυτοκινήτων. Ακόμα με μαγεύει. Το Κουκάκι πέρασε μια περίοδο παρακμής που το οδήγησε στην σημερινή του ακμή. Τι μου αρέσει σήμερα; Το ότι έχει γεμίσει ''νιάτα''. Το ότι το Μουσείο -που έφερε τόσες αντιδράσεις πριν ακόμα γεννηθεί- έδωσε απίστευτη αξία και δύναμη στην περιοχή. Η Δημητρακοπούλου, η Ολύμπου, η Δράκου και η Βεΐκου που λόγω φτηνής επαγγελματικής στέγης, έγινε η στέγη για νέους σχεδιαστές, και ιδιοκτήτες τόσων γλυκών μαγαζιών για καφέ, ποτό και φαγητό.

Αγαπώ το ΕΜΣΤ κι δεν χάνω έκθεση για έκθεση. Η Στέγη Γραμμάτων, σταθερό artistic meeting point όπως και η Hytra με αυτήν τη θέα που δεν χορταίνεις. Αν θα ξεχώριζα έναν δρόμο, όμως αυτός θα ήταν η Λεμπέση για τα τόσα της έντονα ''χρώματα". Συχνάζω στο ''Little Tree Books and Coffee '' για να διαβάσω και να γευτώ την απίστευτη τους μηλόπιτα και στο Lotte γιατί νιώθω πως βρίσκομαι στο Marais.

Το μαγικό είναι πως ο Λόφος Φιλοπάππου είναι μια ανάσα και η Διονυσίου Αρεοπαγίτου οξυγόνο. Τα νεοκλασικά στον περιφερειακό σε κάνουν να μην σταματάς να τα τραβάς φωτογραφία.

Το ''Guarantee'' στην Βείκου είναι η δική μου λύση όταν πεινάω πολύ. Αγαπημένο ζαχαροπλαστείο το ''Σεραφίνο'' στην Δημητρακοπούλου, ή πως μπορείς να μεταφερθείς στο 1970 με το που μπαίνεις μέσα. Ο κινηματογράφος ''Μικρόκοσμος'' με ταξιδεύει όταν θέλω να δω μια πιο ''ιδιαίτερη'' ταινία. Όταν μου λείπει η γεύση του καλοκαιριού, με πάω στο ''Σκουμπρί'' στην Δράκου και όταν αποτυγχάνω -για ακόμα μια φορά- να κόψω το κρέας, καταλήγω στον ''Καλύβα'' στην Γ.Ολυμπίου. Τώρα τελευταία μου αρέσει η γειτονιά όλο και περισσότερο. Φτάνει να κρατήσει το στυλ της και να μην γίνει κι αυτό ακόμα ένα ''δήθεν''.

Το σπίτι μου

Το σπίτι μου είναι μια τυπική πολυκατοικία του 70 με ένα κιονόκρανο στην είσοδο - αρχαιολατρικό και spooky- . Δεν έχω αγαπημένες γωνιές, η αγαπημένη μου γωνιά είναι πάντα το κρεβάτι όπου και να είμαι καθώς λατρεύω το να κάνω τα πάντα εκεί. Ύπνο, φαΐ, διάβασμα, ξεκούραση, μελέτη.

Έχω πάρα πολλά αγαπημένα αντικείμενα. Τα προγράμματα θεάτρου -πρέπει να έχω 300- οι δίσκοι μου -συλλεκτικά πλέον κομμάτια- οι παλιές φωτογραφίες, τα κρύσταλλα- νιώθω σαν νοικοκυρά του 1950 με τόσα πολλά, πρέπει όλη την ώρα να καθαρίζονται και να γυαλίζονται, αλλά τα αγαπώ γιατί είναι καθαρά και ''εύθραστα'' και τα εκατοντάδες σημειωματάρια τα ριγμένα παντού, τα γεμάτα σημειώσεις. Όταν έχω χρόνο, μένω στην σιωπή και σκέφτομαι. Έχω πολλές φορές ανάγκη την σιωπή.

 Το στυλ μου

Δεν ξέρω να το περιγράψω καθώς ο ελάχιστος χρόνος μου δεν μου επιτρέπει ενασχόληση με μόδα και trends. Αγαπώ τα biker jacket, τα κρουαζέ φορέματα που τα συνδυάζω με  ψηλοτάκουνες μπότες. Δεν αποχωρίζομαι ποτέ ένα συγκεκριμένο μαύρο φόρεμα (νομίζω με αυτό θα με θάψουν!) τις αυστηρές μαύρες ''δολοφονικές'' γόβες μου, τα πέδιλά μου που είναι γεμάτα λαμπερές πέτρες, τα μεγάλα κοσμήματα και τα σακάκια. Αγαπώ το στυλ των Γαλλίδων, τις θεωρώ σέξι και αισθησιακές χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια από την πλευρά τους.

Around town

Αγαπημένα πράγματα στην Αθήνα; Η Πλάκα το πολύ πρωί. Η Κηφισίας την νύχτα μετά από ξενύχτι. Η πλατεία Βαρνάβα, βασικά όλο το Παγκράτι, και ο Άγιος Αρτέμιος για ''το κουτούκι του Μαραθωνίτη''. Οι ύποπτες υπόγειες στοές της Συγγρού. Τα ρώσικα μαγαζιά με τα τόσα πεϊνιρλί. Ο Σταθμός Λαρίσης γιατί τόση παρακμή καταντάει ''κινηματογραφική''. Η Πατησίων -πάνω κάτω - και τα ζαχαροπλαστεία της.

Δεν αντέχω τα λυπημένα πρόσωπα. Νομίζεις θα δακρύσουν όπου νά'ναι. (Και ποιος μπορεί να τα κατηγορήσει;). Αυτό όμως που με διαλύει είναι η αγένεια και η βρωμιά. Δεν συνηθίζονται. Και δεν πρέπει κανείς μας να τα συνηθίσει. 

Κεντρική Φωτογραφία: Aggeliki Soultatou (Aggela)

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για Mόδα, Ομορφιά, Συγχρονη Ζωή, Πολιτισμό, Design και Γαστρονομία στο madamefigaro.gr