Εκατόν δέκα τρία χρόνια μετά την καθιέρωσή της, η Ημέρα της Γυναίκας εξακολουθεί να μην είναι γιορτή.
Σε έναν ιδανικό κόσμο η Ημέρα της Γυναίκας θα ήταν πια μια γραφική, κάπως παρωχημένη επέτειος που πολλοί θα αναρωτιόνταν γιατί να υπάρχει. Στον δικό μας κόσμο, όπου οι γυναίκες συχνά παραμένουν στην καλύτερη περίπτωση αόρατες, η 8η Μαρτίου αποτελεί μια διαρκή υπενθύμιση του πόσα ακόμα πρέπει να γίνουν. Ο αρχικός στόχος της ημέρας αυτής, δηλαδή η επίτευξη πλήρους ισότητας των φύλων σε όλο τον πλανήτη, απέχει πολύ από το να επιτευχθεί. Εκατόν δέκα τρία χρόνια μετά εξακολουθεί να υπάρχει διαφορά στις αμοιβές μεταξύ των δύο φύλων, οι γυναίκες ηγέτιδες είναι συντριπτικά λιγότερες, η βία κατά των γυναικών συνεχίζεται και οι γυναίκες εξακολουθούν να υστερούν των αντρών σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη.
Και, δυστυχώς, τα πράγματα αναμένεται να γίνουν ακόμα χειρότερα. Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, η πανδημία έχει επηρεάσει δυσανάλογα τις γυναίκες σε σχέση με τους άντρες, τόσο σε εργασιακό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Τα δύο τρίτα των θέσεων εργασίας που χρειάστηκε να ανασταλούν προσωρινά αλλά και αυτών που χάθηκαν εντελώς εξαιτίας της COVID-19 αφορούν εργαζόμενες, ενώ εννοείται πως το ποσοστό των γυναικών που επέλεξαν να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους προκειμένου να φροντίσουν τους ηλικιωμένους και τα παιδιά της οικογένειας εν μέσω πανδημίας είναι πολύ υψηλότερο από αυτό των αντρών. Αποτέλεσμα; Η πανδημία εκτιμάται ότι θα πάει την ισότητα των φύλων 25 χρόνια πίσω, όπως επισημαίνει η οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών για την Ισότητα των Φύλων, UN Women.
Για άλλη μία χρονιά, λοιπόν, οι γυναίκες δε γιορτάζουμε, αλλά παλεύουμε για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Την ίδια στιγμή παλεύουμε για έναν πιο βιώσιμο κόσμο, μιας και το θέμα της φετινής Ημέρας της Γυναίκας είναι αφιερωμένο στο sustainability. Και τι πιο αειφόρο από την ικανότητα να γεννάς την ίδια τη ζωή!
Η 8η Μαρτίου είναι αφιερωμένη σε όλες τις γυναίκες. Και στους άντρες που αγαπούν τις γυναίκες και μαζί μεγαλώνουν μια νέα γενιά που –ελπίζω σύντομα– θα πάψει να παλεύει και θα αρχίσει να γιορτάζει.
